.......!

सुन्दर

कुठेतरी आत पार काळजाला भिडलं

बहिणाबाईंची आठवण झाली. आणि अगदी एक्झॅक्ट संबंधित नाही, पण "लेकीच्या माहेरासाठी माय सासरी नांदते" याचीही.

सुरेख लिहिलंय अगदी.

आवडेश बरं का छाण छाण

छान कविता. :(

सुरेख!

काळजात कळ आली.
'....' का ?

अपर्णातै ____/\____!!

अप्पुतै भारी है.
एकदम भारी लिवलय. आवाडल. :)

____/\____

सुन्न !!

सुंदर.

.

.....!
मस्त....!

..........
जाताजाता- बर्‍याच शब्दांवर . द्यायचे र्‍हायलेत. तेवढं बघा की जरा. वाचताना त्रास होतोय.

कशाचा तमाशा होइल ठावं नाही

अगदी खरं ..
मर्मस्पर्शी कविता!

झ्याक लिवलंयसा. आसंच लिवत र्‍हावा !! :)

टोचणारी कविता :-(

सुंदर कविता !!!

भाषेचा लहेजा विदर्भातील विशेषतः अमरावती भागातील वाटतो.

खरच ! टोचणारी ..

कवितेचं शीर्षक भलतेच आवडले आहे.
मुक्तछंदातील ही कविता आणि तिचे शीर्षक यातुन कवयित्रीने वाचकांना आपल्या मनाप्रमाणे अर्थ काढण्याची मुभा दिलेली आहे.
कवितेचंं कडवं १, ४, ५, ७ आणी ८ हे ग्रामीण ढंगात आणि २ आणि ३ प्रमाण भाषेत हे कवितेतल्या नायिकेची द्विधा मनःस्थिती दर्शवितात.
त्याच त्याच शब्दांची वेगवेगळ्या ओळीमधे पुनराव्रुत्ती करुन कवयित्रीने कमीतकमी शब्दांत जास्तीत जास्त अर्थ॑ सांगीतला आहे.

असलं का लिहितेस गं.. :(

सुंदर

लिहीलं कसंही असलं तरी विषय 'नेमका' मांडलाय, त्यामुळेच त्यातला अर्थ नेमका आतपर्यंत जावून पोचतो. :)

शेवटचं कडवं अंगावर आलं अगदी. नेमकं मांडलयत तुम्ही अपर्णा

अस वाटत द्याव भिर्र्कावुन हे समाजाच ओझं
घ्यावा खुल्ला श्वास
सोडुन माणुस होण्याची लाज.

समाजात राहुन मोकळा श्वास घ्यायला कधी मिळतच नाही. समाजात वावरणे आणि २४ X ७ कॅमेर्‍या समोर रहाणे यात काहीच फरक नाही. काहिही केल / झाल तरी त्याची बातमी आणि मग त्या बातमीवर चर्चा.

खरं/ खोट, चुक/बरोबर, चांगल/वाईट, काळं/पांढर अशी प्रत्येक कृतीची विभागणी होते.

जीव नुसता गुदमरुन जातो.

चालायचाच समाजात रहायच तर समुहाचे नियम पाळावेच लागतात.

पण कधी तरी मोकळा श्वास घ्यावासा वाटतो खरा.

फारच हृदयस्पर्शी आहे. ओळींच्या द्विरुक्तींमुळे तिचा आकांत आणि असहाय्यता दोन्हीही अधोरेखित होतात.
मस्तच!

__/\__

कवितेच नाव ओझं कस वाटेल?
कारण खरच बरेचदा आपण कसले ना कसले ओझ बाळगत असतो.

_/\_ :(

ग्रेट !

सुरेख लिहील आहेस, वेदना आत जाऊन भिडते.

खरच. कधि कधि अस वाटत नको तो समाज, नको ति मानस, नको तो सन्सार. बास आपण आपल एकट असाव.जगतना नसेल कोणी कदचित बरोबर पण मेल्यावर ही रडणारे फारसे नस्तिल ना.