"माझ्या सर्व विध्यार्थी मित्रांसाठी"

आपण सानेगुरुजींची पुस्तकं वाचता का?

"माझ्या सर्व विध्यार्थी मित्रांसाठी"

ऊठ मुला झडकरी आळस टाक झटकून |

मुलींनी काय घोडं मारलय हो तुमचं?

"माझ्या सर्व विध्यार्थी मित्रांसाठी" (माझी पहिलीच कविता )

कविता चान्गली आहे. पण "विध्यार्थी" हा शब्द "विद्यार्थी" असा टंकल्यास उचित ठरेल! :)

छान कविता

अमोल केळकर
मला इथे भेटा

चांगली आहे कविता. एका विशिष्ट वयोगटातल्या मुलांना वाचून दाखवली तर प्रभाव पडू शकेल अशी.

पहिलीच कविता आहे असं तुम्ही म्हटलं आहेत, म्हणजेच आता तुम्ही व्यक्त होण्याचं ठरवलं आहे, ही आनंदाची गोष्ट आहे.

विविध विषयांवर कविता आणि लेखन करत रहा.

जीव गलबलला...

सारखा वाटला ..

सानेगुरुजींची आणि अशा असंख्य पद्यबोधामृतांची आठवण झाली. जीव अतिशय गल्बल्ला, डोळे पाणावले.

उपदेशपर काव्य छान आहे. लिहीत रहा.

मिपावर स्वागत आहे. असेच लिहीत रहा.

वावा फारच उदात्त काव्य आहे.

स्वतःचा साने गुरूजी करून घेणं आहे.

आमच्या अपार्टमेंटमधे एकानं कॉलेज तरूणीला जागा रेंटाउट केली होती (`विध्यार्थी'). एका रात्री तिनं सर्व मित्रमैत्रिणी जमवल्या आणि प्लेअर वॉल्युम फुल्ल करून धमाल सुरू केली. एक वाजला तेंव्हा वरच्या मजल्यावरच्यांनी आमची बेल वाजवली. मनात म्हटलं मायला बघा तुम्ही तुमचं, तुम्हाला नाही का बोलता येत. इतर वेळी नवरा म्हणजे जगातला सर्वात निकामी माणूस पण अशावेळी भरीला घातला नाही तर पत्नी ती काय. शेवटी सर्वांना घेऊन गेलो आणि तिची बेल वाजवली. तोल सावरत आणि हातातली सिग्रेट मागे झाकत तीनं दरवाजा उघडला. आमची ओळख होती म्हणून तीनं किमान ऐकून तरी घेतलं. म्हणाली, आय वील वाइंड अप, बट आय टेल यू दीज पीपल कांट एन्जॉय अँड दॅटस वाय दे आर जेलस!

काव्य छानच आहे

चांगला प्रयोग आहे काव्य निर्मितीचा.
माझ्या अनुभवाप्रमाणे प्रत्येक कला-साहित्य-काव्य-संगीत निर्मिती हा एक नवा प्रयोग असतो. त्यामुळे निरनिराळे प्रयोग अवश्य करून बघावेत. उपदेशपर कविता हा प्रयोग करायचा म्हटल्यावर त्यात काही गोष्टी येणारच. मात्र एकाच साच्यात अडकून राहू नये. नित्य नवीन प्रयोग करून बघण्यातील आनंद, अनिश्चितता, हुरहुर वगैरे अनुभवावी. यापुढील कविता हा अन्य काही प्रकारचा प्रयोग असेल, अशी आशा बाळगतो.