उभे भक्कम पायावर
एक राजस आहे घर
तेथे भगवंताचा वास,
देह आत्म्याचे मंदीर
देणे लाभले इश्वरी
चमत्कार खरोखरी
त्याचे लोभस रुपडे
काया रेशमी गोजीरी
चार खांबांचा निवारा
दोन नेत्रांचा पहारा
आत्माराम तेजोमय
राही धरूनी पिंजरा
नको भरू ते धूराने
नको माखू काजळीने
प्राणज्योतीचे देऊळ
ठेवी त्याला निगुतीने
देह आत्म्याचे मंदीर
दिव्यतेजाचे ते घर
उरे मूठभर माती
जाता प्राणपक्षी दूर
लक्ष चौ-यांशी फ़े-यांत
आला मानवी देहात
नको घालू रे करंट्या
देणे इश्वरी, कच-यात
प्रतिक्रिया
24 Dec 2012 - 12:34 pm | अनिल तापकीर
अप्रतिम
24 Dec 2012 - 12:55 pm | परिकथेतील राजकुमार
मागची आणि ही अश दोन्ही कविता आवडेश.
अवांतर :- शिर्षक वाचून मिपावरच्या डांबिस आत्म्याचे मंदीर वैग्रे उभे राहिले का काय अशी शंका वाटून गेली.
24 Dec 2012 - 3:01 pm | अत्रुप्त आत्मा
@मिपावरच्या डांबिस आत्म्याचे मंदीर वैग्रे उभे राहिले का काय अशी शंका वाटून गेली.
©º°¨¨°º© परा ©º°¨¨°º© >>>> आपल्याला वाटून गेली,हे 1 आश्चर्यच आहे. :-b
24 Dec 2012 - 2:08 pm | रणजित चितळे
आवडली
24 Dec 2012 - 2:20 pm | समयांत
आवडली मलाही
बाकी देहकॉन्शियस का इतके?
24 Dec 2012 - 10:19 pm | पाषाणभेद
सुंदर काव्य
25 Dec 2012 - 6:28 am | अर्धवटराव
सोप्या शब्दात अप्रतीम संदेश
आर्धवटराव
25 Dec 2012 - 6:47 am | अरुण मनोहर
धन्यवाद मित्रान्नो!
25 Dec 2012 - 10:36 am | पैसा
आणि सुरेख शब्दयोजना. कविता आवडली.
27 Dec 2012 - 7:07 pm | तिमा
'द्येह द्येवाचे मंदिर' येवढेच माहित होते, उदयराज गोडबोले यांच्या गाण्यामुळे. आता हे नवीन कळले.
30 Dec 2012 - 10:57 am | मदनबाण
सुरेख... :)