पाऊस आलाय
सालाबादप्रमाणे
वेड्या आठवणी जागवायला
पुन्हा-पुन्हा मला लावतोय
माझ्याच मनावर रागवायला
वेडा पाऊस, वेडा...
वेडावणारा पाऊस वेडा
वेड लावतोय, वेडावतोय
कृष्णमेघांच्या सावलीमागून
आतुर होऊन बोलावतोय
भिजायला...
हो...भिजायचंय मलाही...
पण थोडं थांबावं लागेल...
हल्ली असंच करावं लागतं
मनात आलं, तसं वागलं,
मोकळं झालं, असं होतंच नाही...
थांबावंच लागतं
आणि मनालाही थांबवावं लागतं
पण येणार मी, नक्की...
मलाही भिजायचंय ना...
प्रतिक्रिया
3 Jul 2014 - 5:14 pm | एस
क्या बात है! पाऊस आला हे मिपावर कविता येऊ लागल्या की कळतं. :-) बाकी कविता मस्त.
3 Jul 2014 - 5:37 pm | निखळानंद
फक्त त्याला जास्त वेळ थांबवून ठेवू नका..
कंटाळून निघून गेला तर पंचाईत व्हायची !
आधीच त्याने फार वेळ तिष्ठत ठेवलं होतं..
तेंव्हाच तुमची तयारी करून घ्यायची होतीत ना !
असो.
आता प्रत्यक्ष भिजाल त्या वेड्या संगे
तेंव्हा तुम्हाला लागलेल्या वेडा बद्दलही लिहा..
10 Jul 2014 - 1:00 pm | माधुरी विनायक
नक्की. धन्यवाद. *smile*