प्रेम..जगावेगळे...

मंडळी, या कवितेला नाव सुचत नाहीये किंवा जे सुचलेय ते रुचत नाहीये. मदत कराल प्लीज ?

तिने चांगलाच धरला हट्ट....
म्हणाली, कसही कर आणि दे मला..
तुझ्या टपोर अक्षरमोत्यांची भेट..
युगं उलटलीत त्यांना बघून..
भकासलेल्या डोळ्यांत साठवून
मिरवेन त्यांना दागिन्यासारखे,
मग डोळेही माझे चमकतील
बघ एका वेगळ्याच तेजाने..
.....
.......
त्यालाही आणायचेच होते परत
तिच्या डोळ्यातील हरवलेले
ते झळाळ-क्षण..
मनातील सर्व भावभावनांना
गुंफित अक्षरमोत्यात त्यानेही
मग उधळून दिले..
त्याच्याकडे होते-नव्हते ते सगळे..
कोणा-कोणालाच कळले नाही,
हे प्रेम त्यांचे जगावेगळे !!