व्हर्च्युअल रिअ‍ॅलिटी

विषय समजला.
दुसरा भाग कळला (असे वाटले) , आणि आवडला.

पण एकंदर काव्य दुर्बोध वाटले.

'आभास +मैत्र' शोधण्याचा प्रयत्न केला. जेणेकरून त्यामुळे तरी कवितेचा बोध व्हावा. माझे कवितेचे आकलन खाली एका संक्षिप्तेत देत आहे. (संक्षिप्ता कवितेतील शब्द वापरूनच दिली आहे. (शेवटच्या दोन ओळी सोडून)

अस्तित्त्व-आभास,
वास्तव-प्रतिबिंब,
प्रतिमा-संवाद,
व्हर्च्युअल रिअ‍ॅलिटी...
बाकी सगळा
व्हाइट नॉइज...

ट्रिवियल: अभियोक्ता हे अभिवक्ता असे हवे होते का?

पुनेरी ह्यांच्या 'कातरवेळ' ह्या लेखावरुन प्रेरणा घेऊन कविता केली आहे का?

कविता आवडली.

२१व्या शतकातील कवित्तेची नवी भाषा.. कविता आवडली !

कविता आवडली ....... कळली पूर्ण नाही आणि म्हणूनच खूप आवडली. आरशासार्खी वाटते .... जो पाहील त्याल स्वतःचं प्रतिबिम्ब दिसेलशी.

***************
आम्ही काय कुणाचे खातो
तो राम अम्हाला देतो

कवीतेची मांडणी आवडली. अर्थ समजून घ्यायला जरा कठीण जात आहे. पण, न्यायव्यस्थेबद्दल काही तगमग जाणवत आहे.

संवाद अन् सुसंगती,
बोल आणि भांडणे...
पासून ते...
केवळ
आभास आणि वास्तव
इथपर्यंतच्या शब्दाची मांडणी खासच...!

कवीनं कवीतेवर बोलावं, असे वाटते..!

-दिलीप बिरुटे

कवीता आवडली
आभसी जगात जगत असताना रागलोभ मात्र मात्र प्रत्यक्षातलेच राहतात.
मरणान्तान्ती वैराणी हे तत्व लॉगौटान्तान्ती वैराणी असे रहात नाही.