माझी रेल्वे यात्रा

मस्त रे बाणा.

फोतो खूप छान आणि लिहिलंयस पण सुरेख.

किती छान फोटो,लाइनमनचा तल्लीनतेने काम करतानाचा फोटो अगदी जमलाय आणि इथे ते हवाच. सर्व टॅावर आवडले .एका साध्या कॅम्राचा पूर्ण उपयोग केला आहे. रेल्वेतले प्रवासातले सर्व क्षण निसटते असतात आणि ते पकडलेत.

२००८-२००९ मध्ये ११ महिने चेन्नैला राहिल्यामुळे, दर महिन्याला एकदा पुण्याला यायचो आणि परत जायचो. पुण्यातनं संध्याकाळी ६.१० ची चेन्नै एक्स्प्रेस्स पकडायची. येताना चेन्नैच्या सेंट्रलवरून मुंबई एक्स्प्रेस्स पकडायची. असेच आणि याच गोष्टी पाहयचो. वेगवेगळे विचार यायचे. रेल्वेतनं बाहेर जी माणसे क्षणार्धासाठी दिसायची, त्यंच्याबद्दल (क्षणभरच) कुतुहल वाटायचे. त्याच्यात एक असे असते की, इतक्या दूरच्या प्रदेशात क्षणासाठी दिसणारी ही माणसे परत कधीच दिसणार नसतात.

प्रवासात काही फरक जाणवायचे तर काही सारखेपणा दिसत राहायचा. पुण्यातून निघताना वडापाववाले फिरायचे. सोलापूरच्या जवळ गेल्यावर डाळवडावाले. कर्नाटकच्या पुढे इडली-मेदूवडा.. आणखी एक फ्फरक जाणवायचा तो देवळांमध्ये, खरंतर देवळांच्या कळसांमध्ये. परत येताना स्टेशनवरचे फलक कन्नड-इंग्लिश-हिन्दी ऐवजी मराठी-इंग्लिश-हिन्दी (मोहोळ-Mohol-मोहोल) असे दिसायला लागले, की लई भारी वाटायचं. 'आपल्या' घरी आल्यागत वाटायचं. त्याच वेळी इडलीवाले जाऊन डाळवडा अन वडापाववाले ऐकू यायचे. स्टेशनवर मराठी उद्घोषणा कानी पडायच्या. सोलापूरला बर्‍याचदा मोठा स्टॉप असायचा. तिथे आख्खी गाडी धुतली जायची.

माणसांमध्येपण फरक पडायचा. जाताना गाडीत अर्धी-एक मराठी माणसे असायची. त्यातली बरीच सोलापूरपर्यंत उतरायची. उरलेली रेणिगुंट्याला उतरायची. आणि बहुतेक चेन्नैला जाणारा मी एकटा मराठी असायचो. मग प्रत येताना उलटा क्रम.

मस्त प्रकाशचित्रे !!!

हे सारे फोटो धावत्या गाडीतून काढले आहेत का? असल्यास चालू गाडीतून फोटो काढल्यास त्यातील मोशन ब्लर कसा टाळतात?

अगदी सफर घड(व)ली रेल्वे प्रवासाची नाहीतर आवर्जून असेही डोळे उघडे ठेऊन प्रवास करीत नाहीच आपण !

सफरनवाज
नाखु

खूप छान लेख आणि फोटो!

फोटू आवडले.

रेल्वे सफरीचे मस्त चित्रिकरण ! त्यावरचे निवेदनही खुमासदार आहे !!

रोचकता आणि सौंदर्य आजूबाजूला पसरलेले असते... नजर असली तर ते दिसते याचे हे उत्तम उदाहरण !!!

फ़ोटो आणि त्याचे संदर्भ ही आवडले.

बाना, सध्या फक्त फोटो पाहिलेत येऊ दे अजुन.

-दिलीप बिरुटे

कोल्हापूरला महालक्ष्मी एक्सप्रेक्सने जाताना जयासिंग्पुरच्या पुढे शेतात मोर पाहिल्याचे आठवते.बाकी लेख आणि प्रचि सुरेखच.

मस्त मस्त मस्त!!!

calling चौरा काका!

सर्वसाधारणपणे रेल्वे बद्दल आकर्षण नसलेला माणूस सापडत नाही. पण माझ्यासारखे फारच जास्त आकर्षण असलेले लोक खूप जास्त नाहीत. सुदैवाने लष्करात असल्याने मी रेल्वेचा प्रवास भरपूर केला आहे. त्यातून रेल्वे इंजिनातून प्रवास करणे हा एक वेगळाच अनुभव आहे ब्रॉड गेज मीटर गेज आणि नैरो गेज च्या कोळशाच्या आणि डीझेल इंजिनात आणि ब्रॉड गेज च्या इलेक्ट्रिक इंजिनात बसूनहि प्रवास केला आहे. आजही रेल्वेने प्रवास करणे हे फार आनंददायी वाटते. माझ्यापेक्षा जास्त रेल्वे वेडे बरेच आहेत आणि त्यांनी एक क्लब स्थापन केलेला आहे http://www.irfca.org/ हे गुगलून पहा भारतीय रेल्वेची इत्यंभूत माहिती येथे मिळू शकेल. WDM २ इंजिन किंवा WAM ४ A (वर फोटो मध्ये असलेली इंजिने) म्हणजे काय? BOXN व्यागन म्हणजे काय? या सर्व गोष्टींची माहिती रेल्वेतून केलेला प्रवास त्याचे असंख्य फोटो यातून एक वेगळा भारत उलगडत येतो.एकदा भेट देऊन तर पहा

चालत्या आगगाडीतून बाहेर वाकू नका.

कूऽऽऽऊऽऽऽऊ!!

चालत्या गाडीत काढून देखील खूप सुस्पष्ट आले आहेत.

चालत्या गाडीतून--
सुचना चांगली आहे. काही इलेक्ट्रीक मार्गांवर खासकरून प॰रे॰ ,मुंबई -दिल्ली इ॰ तारेंचे आधार खांब फारच डब्यांजवळ येतात इकडे उत्साहाच्या भरात कैम्रा आपटू शकतो अथवा पडू शकतो याबाबतीत दक्षिण रे बरी कारण डिजलचे ट्रैक आहेत खांबांचा प्रश्न नाही. लोंढा ,अलमट्टी ,नीरा वाल्हा येथे गाडी फार सुरेख वळणे घेत सावकाश जाते फोटोला छान शिवाय हवा कोरडी.

रेल्वेप्रवासाविषयीचे विचार अन फोटोज खूप आवडले. मलाही रेल्वेप्रवास खूप आवडतो. बसपेक्षा खूप निवांत असतो. लांबचा प्रवास करताना स्टेशन्सची रचना सारखी भासत असली तरी माणसं, खाद्यपदार्थ, बोलीभाषा बदलत राहतात.

यानिमित्ताने गेल्या वर्षी मी खफवर लिहिलेले एक स्फुट इथे डकवतो.

~ जरासे स्मरणरंजन ~

गेल्या जून महिन्यामध्ये मी भारतवारी केली. यावेळी अनेक वर्षांनी मी माझ्या आवडत्या महाराष्ट्र एक्सप्रेसने पुणे – अकोला प्रवास केला. या ट्रेनबरोबर माझा जुना ऋणानुबंध आहे. बारामतीला शिकत असताना सत्रांमधील व दिवाळीच्या सुटीमध्ये घरी जायला महाराष्ट्र एक्सप्रेस फार सोयीची होती.

तर यावेळी ट्रेन सकाळी जळगावला पोचल्यावर मी अप्पर बर्थवरून खाली उतरलो व खिडकी शेजारी बसलो. थोड्या वेळाने भुसावळ स्थानक आल्यावर फलाटावरील विक्रेते नजरेस पडले. माझे तिकिट एसीचे असल्याने अशा विक्रेत्यांना माझ्या बोगीच्या आत प्रवेश नव्हता. पण या दृश्यामुळे माझ्या स्मृतीपटलावर एक जुनी आठवण परतली. दहा बारा वर्षांपूर्वी दरवेळी घरी जाताना भुसावळ स्थानकानंतर एका अंध विक्रेत्याशी हमखास गाठ पडायची. अतिशय सचोटीने तो आपल्या वस्तू विकायचा. त्याच्या चेहऱ्यावर अगतिकतेचे भाव कधीही दिसले नाहीत. योगायोगाने दरवेळी मी त्याच्याकडून काही ना काही खरेदी करायचो. पाच दहा रुपयांचेच का होईना नक्की विकत घ्यायचो.

दुसऱ्या तिसऱ्या वेळेपासून तो मला ओळखू लागला. मी विद्यार्थी आहे हे कळल्यावर दर वेळी न चुकता तो मला अभ्यासासाठी शुभेच्छा देत असे. शेवटच्या सुटीच्या वेळी माझी एका नावाजलेल्या कंपनीमध्ये निवड झाली आहे हे सांगितल्यावर त्याला फार आनंद झाला होता.

त्यानंतर त्याच्याशी माझी पुन्हा कधीही गाठ पडली नाही. अन ट्रेनचा फारसा प्रवास न झाल्याने त्याची फारशी आठवणही आली नाही. परंतु यंदाच्या सुटीतील ट्रेनच्या प्रवासामुळे मनाच्या कोपऱ्यात खोलवर दडून बसलेली त्याच्याबद्दलची स्मृती परत वर आली. त्याची प्रत्यक्ष भेट होण्याचा योग जरी आला नाही तरी त्याची आठवण होणे हेच मला सुखावणारे होते. तो जिथे कुठे असेल तिथे तो बरा असावा अशी मी मनातल्या मनात प्रार्थना केली. अन या आठवणीबाबत देवाचे आभार मानले.

मस्त फोटो व वर्णन! रेल्वे फॅन्स मधे मलाही धरा :)

फोटू आवडले व जुन्या आठवणी जाग्या झाल्या.
यापूर्वीही एकदा तू ट्रेनमधून वाकून फोटू काढले होतेस व त्यावर आम्ही काही मिपाकर रागावलो होतो. त्यावर तू इतका जास्तही वाकला नव्हतास असे तुझे म्हणणे होते.
अजूनही तुझ्यात सुधारणा झालेली नाही. यावर वाद घालायची खुमखुमी असेल तर व्यनि करणे.

रेलवे चा प्रवास खरेच मस्त असतो, सहसा मला पोस्टिंगहुन घरी पोचायला रेल्वेच कामी येते, इंजन चे आकर्षण अनिवार असते अगदी लहान पोर ते आजोबा लोक साऱ्यांना मस्त प्रवास असतो, अलाहाबाद ते जबलपुर रूट वर मैहर हे शारदा मातेचे जागृत गडस्थान आहे तो भाग बघणे फारच मस्त वाटते, एम्पी मधुन होणारा प्रवास हा "ट्रैंक्विल" असतो फार संध्याकाळी जोधपुर सेक्शन मधे किंवा बीकानेर रूट वर प्रवास करणे जगावेगळा अनुभव असतो, रांगड़े रौद्र सौंदर्य आवडणाऱ्या लोकांसाठी मेजवानी असते ती, संध्याकाळी रेल्वेच्या दारात उभे राहयचे, मैलोंमैल पसरलेले अथांग वाळवंट वाऱ्यात घरंगळत जाणारी सावरीची झुडपे त्या विशाल वाळवंटाच्या एका कोपर्यात क्षितिजावर अस्ताचलाला जाणारा सूर्य तंद्री लागते नुसती!!!

फारच छान आलेत सगळे फोटु.

मस्त फटु रे बाणा.....रेल्वेचा प्रवास खरच खूप भारी असतो

छान आहेत फोटो…. आणि 'स्टेशन आले स्टेशन आले' हा फोटो तर अप्रतिम आहे

फारच छान फोटो अन वर्णनही

सुंदर प्र. चि.

आणि तितकेच सुंदर प्रतिसाद. विशेषतः रंगा शेठ यांचा.

किती छान फोटो !
झकास .

सुंदर फोटो, सुंदर रेल्वे प्रवास ! मदनबाण +१

मलाही माझे मोजके चार-आठ रेल्वे प्रवास आठवले !

हे वाचायचे राहिले होते, 'जाहिरातीमुळे' इकडे आलो :-) फोटो खास आहेत आणि निवेदनही.

रेल्वे प्रवासात वाटेतली शेते, रोवणी-कापणी-मळणी बघणे मलाही फार आवडते.

एक फोटो देवासचा आहे, देवास तर कुमार गंधर्वांचे गाव !

मदनबाण,

मस्त वर्णन व प्रचि आलीत. निवांतपणे केलेला रेल्वे प्रवास माझ्याही आवडीचा.

तुमच्या गाडीला डिझेल गतीकोष ( = इंजिन) जोडलं होतं का? वर विजेच्या तारा दिसताहेत तरीपण खाली डिझेलचा गतीकोष कशासाठी, अशी शंका आली.

आ.न.,
-गा.पै.

पुन्हा पुन्हा पाहिलं तरी कंटाळा येत नाही.