जे न देखे रवी...

कधीकधी मी हळवा होतो

बघुनी देव दानवांत

का उगविली हि बीजे तू ?

अर्धपोटी मानवात

कधीकधी मी कठोर होतो

बघून साऱ्या वेदनांना

भळभळ त्या वाहत असतात

पण पुन्हा करतो सुरुवात

कधीकधी मी हळहळतो

कोमेजल्या कळ्या बघुनी

नव्या उमलताना बघून

त्याला करतो कुर्निसात

कधीकधी मी बिथरतो

भविष्यकाळ चिंतूनि

पुन्हा तेच अगम्य कोडे

प्रेम कोडगे घेऊन फिरलो

कुठे कुठे शोधले तुला सखे ?

वैतागून हळूच पिवळा झालो

तू नाही भेटली तरीही

शोधली तुला अर्धांगिनीत

भेट अधुरीच राहिली आपुली ,

शोधून पुरता अर्धा झालो

अर्थ अनर्थ घेऊनि सारे

गहिवर आला स्वप्नाचा

माळ फुलांची सुकून गेली तरीही

सुवास दरवळे प्रेमाचा

पावसाविषयी असूया

पाहून माझे खुप हाल झाले
पावसाने केले तुझे केस ओले

गवतावर पडताच पाऊल शहारले अंग
भान हरपले जगा विसरले भिजण्यात दंग

पाऊस फिका पडला थेंब पडताच गाली
तुझ्या केस झटकण्याने तुषार पडले खाली

ओली करून साडी पाऊस मातलेला
बरसतो पुन्हा झिम्माड तुझ्या अंगाला

सर्पणाला एकदा पालवी फुटली

त्यालाही जगण्यात मजा वाटू लागली

सर्पणच ते चुलीत जळायचेच होते

इतरांसारखेच राख होऊन वर जायचे होते

प्रेतांच्या ढिगाऱ्यात असेच पडून होते

स्वगत सर्पणाचे ==

फुंकलास का जीव तू या शुष्क देहात ?

कधी राख होईन , हि भीती मनात

पुन्हा जन्म घेऊनि काय रे तो अर्थ

जगावे वाढावे ते कोणा प्रित्यर्थ ?

पावसा पावसा पड रे
---------------------------------------------------

पावसा पावसा पड रे
लागू देत झड रे
पाऊस पडला संततधार
सगळं झालं हिरवंगार
रान सारे चिंब झाले
वाहू लागले नद्या नाले
पावसा पावसा पड रे
लागू देत झड रे

खुशाल कोडगं व्हायचं
कशाला मनाला लावून घ्यायचं
मनाला लावून घेण्याने परिस्थिती
थोडीच बदलणार आहे
अवतीभवतीची माणसं
थोडीच बदलणार आहेत
कशाला पाहिजे हळवं संवेदनशील मन
लहान सहान गोष्टींनी चरे पाडून घ्यायला
ओरखडे पडायला
काय सुख मिळतं संवेदनशील मनाने
चार ओळी लिहिता येतात
पानभर खरडता येते... एवढंच
सरळ निर्लज्ज व्हायचं

तुझ्या नकळत तुझे शहर फिरून आलेय –
डोळे न उघडता तुला पाहून आलेय

रस्ते ओलांडताना तुझा हात धरला आहे –
तुझा हात घामेजला आहे

मंदिरातले कासव ओलांडले आहे –
तुझ्या हातावर तीर्थ ठेवले आहे

दर्ग्यातल्या जाळीतून डोकावले आहे –
लोबानचा गंध दरवळत आहे

मिठाईच्या दुकानात इमरती घेतली आहे –
हात चिकट, तोंड गोड झाले आहे

सांगावयास गेलो,
ऐकून काय आलो?
सुनावलेस तू, मी
बिल देऊन आलो..

सैराट पावसाने
पुरता.. भिजून आलो.
त्या गोठल्या दुपारी
बिल देऊन आलो..

हात होता तुझा
अन कानशील माझे
लोकां उमजण्याआधी
बिल देऊन आलो.

चालते होणे त्वरे
सोपे गेले तुला
वेटराने हटकले, मी
बिल देऊन आलो.

तू"
रेशमी सुगंधात माझ्या होऊनि सुगंध दरवळतोस तू
कुरळ्या बटावर माझ्या होऊनि वारा ऊनाडतोस तू
*
टपो~या डोळ्यात माझ्या,होऊनि काजळ राहतोस तू
गो~या भाळावरी माझ्या होऊन बिंदि विराजतोस तू
*
लाल अधरावरी माझ्या ,होऊनि गीत गुणगुणतोस तू
गळ्यात माझ्या होऊनी मोतियाची माळ सजवतोस तू
*
रंगी बेरंगी चुड्यात माझ्या होऊनि सप्तरंग उतरतोस तू