ओंजळभर पाणी

ओंजळभर पाणी
खूप तहान लागलीये, हो ना?
ह्म्मं..मलाही, या वाळवंटात,
चल,आपणच खोदूया एक विहीर,
आपल्या दोघांसाठी,खोल-खोल..

मी माती सारते बाजूला थोडी,
मग तूही सार माती थोडी,
मग मी सारेन मोठाला दगड,
तूही कर तसंच,अगदी तसंच..

आलटून-पालटून, आळीपाळीने,
आपण सारत राहू एकेक सगळं
खूप खोल खोल जाण्यासाठी..

मग कूठेतरी लागेल ओलावा,
उत्साह दूणावेल आणि तहानही..
अचानक हाताला लागेल थोडंसं पाणी,
अगदी थोडं-थोडकंच हं...!!!

उडवून पाहीन मी ते पाणी,
तूझ्या नाक,गाल, ओठांवर,
शहारशील तू कदाचित, अचानक,
पण ओठ जरा जास्तच हपापतील..

तूझा उजवा हात दे अन माझा डावा घे,
बनवू आपण 'दोन' हातांची 'एक' ओंजळ,
दोन हातांची नि दोन जीवांची..एकच ओंजळ.

ओंजळीत घेउ ते थोडं-थोडकं पाणी,
येउ इतके जवळ की भिजून जाउ दोघंही !
त्या ओंजळभर पाण्यात, चिंब चिंब.................................................
पूढचा भाग वाचा..http://www.karadyaachhata.blogspot.com/