वारा सुटू दे गं बाई
ढग फुटू दे गं बाई
माझ इवलुसं गावं
चिंब नटु दे गं बाई....!!
घसा कोरडा पडला
ओढा नाला विहिरींचा
तुझ्या पहिल्या सरी नं
तहान मिटू दे गं बाई ....!!
असा कसा आळसला
कष्टकरी बळी राजा
तुझ्या न्यार्या चैतन्यानं
कामा झटू दे गं बाई....!!
माती मधी निजलेलं
माझ हिरवं सपान
थेंब थेंब पावसानं
पुरं उठू दे गं बाई ....!!
दूर कर दुष्काळाला
वैरी तुझा अन माझा
तुझ्या ओल्या गं मायेनं
सुगी लुटू दे गं बाई .....!!!!!
प्रतिक्रिया
14 Jun 2015 - 1:09 pm | किसन शिंदे
प्रत्येक कडवं आवडलं.
हे झक्कासच
14 Jun 2015 - 1:24 pm | अत्रुप्त आत्मा
असेच म्हणतो!
फारच छान.
14 Jun 2015 - 2:12 pm | गोल्या
असाच लोभ असावा
14 Jun 2015 - 8:45 pm | सतिश गावडे
आवडली. लिहित रहा...
14 Jun 2015 - 9:15 pm | जेपी
चांगलय.
15 Jun 2015 - 5:31 pm | एस
मस्त कविता आहे!