सत्य परेशान होता ही है और हारता भी है?

अवघड आहे.

माणसाने इतकेही सरळ असू नये. सरळ झाडे अगोदर कापली जातात असे चाणक्याचे वाक्य वाचले आहे.

आपण मांडलेला अनुभव नकारात्मक आहे. कदाचित दुसरं घर पहावं बांधून (पाठपुरावा) हे वाचल्यास आशावाद संपणार नाही.

पहिल्यांदा बाईकवर चरा काढला होता त्यानी तेव्हाच त्याला तुडवायला हवा होता. सरळ वागुनही त्रास वाकडं वागुनही त्रास. मग किमान त्याला त्रास झाल्याचं मानसिक समाधान तरी पाहिजे. "एखाद्याचं भलं करायचं असेल तर कष्ट घ्यावे लागतात मात्र वाईट करायचं असेल तर अजिबात कष्ट पडत नाहित" हे आमच्या एका शाळा गुरुजींचं वाक्यं आठवलं.

पोलिसांनी बसवून ठेवले म्हणजे काय? अनिकेत अशिक्षित आहे का? माझा फोन जप्त करण्याचे वॉरंट आहे का आणि मला अटक केली आहे का असे साधे प्रश्न विचारता येत नाहीत? मला अटक केली नसेल तर मी जातो असे म्हणून जायचे. लोकांना वाटणारी पोलिसांची भीती हेच पोलिसांचे मोठे शस्त्र आहे. प्रत्यक्षात आपली 'पावर' जायची भीती त्यांनाही असते.

अरेरे!

ही सत्य घटना असेल तर एक गोष्ट मनापासुन नमुद करावीशी वाटते आहे, विषेशतः पांढरपेशा लोकांसाठी ती म्हणजे पोलीस स्टेशनला चटकन घाबरु नका, तिथे जाणे म्हणजे गुन्हेगारी सिध्द होणे न्हवे, विशेषतः तुमची चुक नसताना जर असे बोलावणे आले.. झाडून सगळे नातेवाइक, मित्र, ओळखीचे असलेले वा नसलेले असा सगळा फौजफाटा सोबत घेउन तेथे पोचा/ बोलवा. जितके जास्तीजास्त लोक तुमच्या बाजुने जमा होतील तितके महत्वाचे आहे. जरुरी नाही की हे जमा झालेले लोक कोणी उच्चपदस्थ, पावरफुल वगैरे वगैरे असावेत, संखेने मात्र भरपुर असावेत.

दुर्दैवाने पांढरपेशे लोक हेच करायला कमी पडतात आणी मनस्ताप ओढवुन घेतात. बाकी जास्त काय बोलायचे... वाचुन वाइट वाटले.

सामन्य माणसाचा भिडस्त स्वभाव आणि होत असलेल्या त्रास बद्धल मौन पाळणे हे मुख्य कारण वाटते !
आजच्या जगात कमकुवत व्यक्तीला "शांतपणे" जगण्याचा अधिकार राहिला नाही...

मदनबाण.....
आजची स्वाक्षरी :- Shake It Off... ;) :- Taylor Swift

एक लक्षात घ्या सामान्य माणुस विनाकारण यांना घाबरतो, आपली चुक नसेल तर त्यांच्या दुप्पट आवाजात बोला,जवळच्या एखाद्या मित्राला पत्रकारांशी संपर्क करायला सांगा हे नमुन ढुंगणाला पाय लावुन पळत सुटतात . जेंव्हा आपली चुक नसेल तेंव्हा कुठल्याही परिस्थीत मिडियाला मधे आणा. यांची वाईट लागते. पोलिस आणी गुंडांना कायद्याची नसेल तेव्हडी मिडियाची भिती असते आणी सामन्य माणसाचे ते शस्त्र असते.आणी महत्वाचे सगळेच पत्रकार विकावु नसतात.

माझ्या आजोबांचे व शेजार्‍याचे असेच एकदा जोरदार भांडन झाले होते. त्याने थेट पोलिसस्टेशनला आजोबांविरुद्ध तक्रार केली. पोलिस घरी आले व आजोबांना पोलिसस्टेशनला घेऊन गेले. आम्हीही गेलो. तिथल्या पोलिच निरिक्षकला खरी परिस्थीती काय ती आजोबांनी सागीतली. तो म्हणाला ठिक आहे तुम्ही शेजार्‍याविरुद्ध लेखी तक्रार द्या भो@@@ला आतच टाकतो. आजोबांना त्या अधिकार्‍याच्या हेतुबद्दल शंका आली. मुलाशी बोलून सांगतो असे म्हणुन आम्ही बाहेर आलो. समोर झाडाखाली कायम पो.स्टेशनला पडीक असणारा आमच्या ओळखीचा एक तरूण बसला होता, आम्हाला तेथे आलेले बघीतल्यावर त्याने येथे येण्याचे कारण विचारले. सर्व काही निट ऐकून घेतल्यावर त्याने शेजार्‍याविरुद्ध लेखी तक्रार करू नका असा सल्ला दिला. तुम्हा दोघांनाही शांतता भंग केल्याच्या आरोपाखाली आत टाकतील व सुटकेसाठी तुम्हा दोघांकडून पैसे वसूल करतील. तुम्ही तुमच्या शेजार्‍याला येथे बोलवा मी समजावून सांगतो त्याला. आमचा शेजारीही ते ऐकून तक्रार मागे घ्यायला लगेच तयार झाला व त्याने आजोबांविरुद्धची तक्रार मागे घेतली. बर्‍याचदा वकिलापेक्षा अशी माणसेच योग्य व मोफत सल्ला देतात. असेच पोलिच स्टेशनचे दोन अनुभव आलेत. लिहीन कधीतरी.

बाबा पाटीलांच्या प्रत्येक मताशी १०० % सहमत. एकदा पोलिच स्टेशनला गेलो की पुढच्या वेळेस आत्मविश्वास आपोआपच वाढतो.

वरिल गंभीर घटनालेख वाचला व त्यावरील या सर्व पोटतिडीकेने दिलेल्या प्रतिक्रियाही वाचल्या ( अधोरेखित ).
"दुर्दैवाने पांढरपेशे लोक हेच करायला कमी पडतात आणी मनस्ताप ओढवुन घेतात" , "सामन्य माणसाचा भिडस्त स्वभाव आणि होत असलेल्या त्रास बद्धल मौन पाळणे हे मुख्य कारण वाटते ! आजच्या जगात कमकुवत व्यक्तीला "शांतपणे" जगण्याचा अधिकार राहिला नाही... ""माणसाने इतकेही सरळ असू नये. सरळ झाडे अगोदर कापली जातात" "सामान्य माणुस विनाकारण यांना घाबरत" .
समाजात असे अनेक भिडस्त , पांढरपेशे , सरळमार्गी ,शांत कमकुवत , सर्वसामान्य मध्यममार्गिय / वर्गिय लोक या गुंडगिरीचा बळी ठरत असतात . तसेच यांच्यामध्ये एकजुटही नसते . आपण बरे आपले काम बरे हाच विचार त्यांच्यावर आधीपासुनच रुजविण्यात येतो . आता धडा घेउन या त्रुटींवर मात केली पाहिजे .एकमेकांना सांभाळुन घेउन वेळेला एकमेकांच्या मागे सर्वांनी उभे राहिले पाहिजे . बहुतेक करुन या वर्गातील आधिच्या १ ,२ पिढ्या या ठराविक शिक्षण ,ठराविक नोकरि या चाकोरीमध्येच राहिल्या . अर्थात ती त्या वेळेची गरजही होती . परंतु आता सद्य स्थिती बघुन पांढरपेशा लोकांनी बदलावे . पत्रकारिता , वकिली , बॉडी बिल्डींग ,जिम फिटनेस ट्रेनर , मिडीया या व अशा नव्या उपयोगी क्षेत्रांमध्येही पांढरपेशा लोकांनी पुढे यावे . ज्यामुळे ते स्वताची व इतरांची मदत करु शकतील .

एकूणच परिस्थिती मनाला उद्विग्न करणारी आहे. सामान्य माणूस सहन करतो म्हणून काहीही करायचे का ????
तरीही माझ्यामते काही काही गोष्टी आमलात आणल्या तर फायदे नक्कीच होतील जसे की,

१. सुरुवातीलाच दुचाकीला ओरखडा काढला तेव्हाच खरे कोण आणि खोड कोण ह्याचा छडा लावण्यासाठी कॅमेरे लावणे. जी गोष्ट नंतर स्वखर्चाने केली ती आधीच सर्वानुमते करावी जेणेकरून त्रासदायक व्यक्तीचा देखील त्यात त्याच्या मनाविरुद्ध का होईना सहभाग असेल आणि थोडा धाक ही ! (असली माणसे सगळे कोळून प्यायलेली असतात तरीही आपले…)

२. अनिकेतने सदर वादावादी चालू असताना वेळोवेळी झालेले संभाषण मोबाईल वर रेकॉर्ड केले असते आणि ह्या पूर्वीच पोलिसात तक्रार केली असती तर वसंतला त्याचे गावगुंड आणि त्यांची माणसे जमा करायला कमी वेळ मिळाला असता.

३. पोलिस बरोबर अनिकेतने हा प्रकार स्थानिक नगरसेवक ( जर नगरसेवकच वंसताच्या बाजूने असल्यास विरोधी पक्षाच्या सक्रिय कार्यकर्त्यास) आणि पत्रकार मंडळीस कळवला असता तर त्याला मदत नक्की मिळाली असती. कारण विरोधी पक्ष कार्यकर्ते काय किवा पत्रकार काय त्यांना असतात आणि अशा वेळी कदाचित समस्त सामान्य, पांढरपेशा वर्ग देखील त्याच्या पाठीशी ऊभा राहिला असता.

४. आणि शेवटचे थोडे आउट ऑफ वे जायची हिम्मत असल्यास आणि फक्त वसंतला धडा शिकवण्यासाठी सदर पोलिस स्टेशन मधील तक्रार अनिकेतच्या पत्नीने केली असती तर बराच फायदा झाला असता.