वळ्ण

अनोळखी वळणावर माझं आणखी एक पाउल,
तू इथं नसतानाही इथंच असल्याची चाहूल,

प्रत्येक शब्दं शब्दं मला सगळं स्पष्ट आठवतंय,
तुझ्यामाझ्यातलं अंतर मला पुन्हा मागे पाठवतंय,

तसं बरंच काही सांगायचं होतं,राहून गेलं,
मनात साठलं ते, पावसासकट वाहून गेलं,

"तू कसा आहेस?",विचारताना तु़झी घालमेल कळ्लीच,
प्रश्न होते नवीन पण आपुलकी तुझी अगदी पहिलीच,

थंड पडले होते तुझे ते काळे डोळे,
ओठांवर हसु तरी शब्द थोडे ओले,

बघ तुला काही अजुनही आठवतंय का?
आठवणींच्या गाठोड्यात माझं काही सापडतंय का?

गालांवर ओघळ्णार्या माझ्या त्या आठवणी,
ओठांवर तरळणार्या माझ्या त्या आठवणी,
थरथरत्या हातांत अडकलेल्या माझ्या त्या आठवणी,
अन तुझ्या मिठीत सापडलेल्या माझ्या त्या आठवणी,

खरंच सगळं कळ्तंय मला,
तुझं जाणं आजही छळतंय मला,

मी तुला दिलेला माझा शब्द पाळतोय,
आजही तुझ्यातच स्वतःला जाळतोय,

दिसतंय, आज उत्तरं बदलली आहेत तुझी,
पण आज, प्रश्नंच कुठं आहेत माझी?

अन अगदी लगेचंच,
नेहमीप्रमाणे तू आसवांना वाट करून दिलीस,
कदचित त्या दिवशी तुही काही आसवं पाहिली असतीस!!
खरंच त्या दिवशी तुही काही आसवं पाहिली असतीस!!