चाकोरिबद्ध आयुष्य नकोय मला!

मिपावरच्या नवकवितेला
कुठलेच बोट लावणार नाही

भाव पोचलेत पण काव्य गडबडलंय कुठेतरी

चांगला प्रयत्न.

चाकोरीबाहेर जगू पाहणारांच्या जगण्याचीही एक चाकोरीबद्ध पद्धत होऊनच जाते.

कळतिये ग आई मला तुझ्या विचारांची दिशा...
चाकोरी बाहेरच्या आयुष्याच्या तिमिराची नशा...

चाकोरीबाहेर तिमिर आहे तर जायचंच कशाला मुळात तिथे कडमडायला?

आईग्गं =))

मी काय म्हणते ताई,जरा विश्रांती घेत जा ना मधुन मधुन.दिसामाजी काहीतरी ते टंकावे असा काही नियम नाही इथे.

चाकोरीबद्ध कविता नसली तरी आवडली.

पैदास सीझनेबल आहे की वर्षभर चालूच राहणार? :D

कविता खुप खुप आवडली. मराठी भाषेचा र्‍हास रोखण्यासाठी अश्याच नवकाव्याची आवश्यकता आहे. आपणास अश्या कविता लिहिण्याची प्रेरणा, स्फुर्ती आणि भरघोस उत्साह देवानी जरुर द्यावा. मिपावरच्या ह्या टवाळ आणि अच्रत मेल्या लोकांच्या तिमिरामधे तुमच्या कविता तेजकिरणे टाकित आहेत. अनेक वाचनमात्र असणार्‍या आयडी/ आयडेंटीटीज तुमच्या कवितांमधल्या अमोघ ताकदीमुळे प्रतिसाद लिहिते होत आहेत. महिनाभर ते असेच लिहित राहिले तर त्यांनाही तुमच्याकडुन प्रेरणा मिळेल. तेही आपलं दर्जेदार साहित्य इथे लिहितील. वैश्विक मराठी दिनानिमित्त एक नवमिपाकर म्हणुन मी तुमच्याकडे एवढी मागणी करतो. बाकी लिहित रहाचं. आपलं लिखाण फक्त कविता पातळीवरचं नं ठेवता लेख, अनुभव वगैरे वगैरे गोष्टींमार्फतही येतील अशी आशा मी बाळगतो. इथे लेटेष्ट लिखाणचं लिहिलं पाहिजे असं नाही. तुमच्या कडे चार-पाच वर्षापुर्वी लिहिलेले लेख, कविता वगैरे असतील तर जरुर टाका. इथल्या लेखनभुकाड्या (नवं लेखन वाचायसाठी उत्सुक) लोकांची भुक अफाट आहे. ते आपल्या लेखांच मनापासुन स्वागत करतीलचं.

(नवमिपाकरांचा प्रवक्ता) कॅ.जॅ.स्पॅ.

डोळ्यापुढे तिमिर पसरला आणि चुकीचा प्रतिसाद दिला गेला तर त्याला जबाबदार कोण?

चान चान!!

चाकोरिबद्ध आयुष्य नकोय मला

.... म्हणून आम्ही जे जे काही उद्योग केलेत, त्यातले काही इथे वाचा:
मी चित्रकार कसा बनलो... काही आठवणी...
http://www.misalpav.com/node/18587

आणखी काही:
http://www.misalpav.com/user/9160/authored

ज्योती ताई ,
तुम्ही संजय कोकरे सायबांच्या संघटनेत सामील व्हा.
या जुन्या लोकांना नवमिपाकरांच काय कौतीक नाय!!!

(नमिसंअ)जेपी

बाकी अनाहिता एका अबलेच्या लेखावर वस्सकन खौचट प्रतिसाद देताना पाहून एक मिपकर म्हणुन शरम वगैरे वगैरे...

कीती छान लिवता वो तुमी....
बाकी कोणी काही म्हणोत, अल्पावधीत मी तुमचा फॅन झालो आहे.

कुणाशीतरी हे सगळ discuss करायचय मला..

इथेच, हीच जागा बरोबर आहे. सगळं discuss होणार....

एक मार्ग सुचवतो बघा, चाकोरीबाहेर जगण्याचा,
धृव-हवामान तज्ञ होऊन, अंटार्क्टिकावर रहाण्याचा...
शांत सन्नाटा चोहिकडे, मग कवितांनाही खळ नाही,
मज्जाच की हो सर्वत्र, कारण पेंग्विनना मराठी येत नाही....
:)

आम्ही पाचगणीला गेलो होतो त्यावेळची आठवण झाली धाब्यावर पोहे खाताखाता थोडे चिमण्यांसाठी अंगणात टाकले चिमण्यांच्या डोक्यावरचे तुरे पाहून आश्चर्य वाटले. तिकडचा एक माणूस म्हणाला चिमण्या नाहीत या. हे आहेत कैप्टनजैकस्काइलार्क.

नवौन्मेषी साहित्यकांना भाकड प्रतिसादप्रभूंचा आणि मिपा लेखकूंचा शून्य उपयोग आहे. कारण ह्या प्रतिसादप्रभूंचा, लेखकांचे लेखन आणि मार्गदर्शन फ़ारतर घराच्या उंबर्यापासून उसगावापर्यंत वाचकांना पोहचवून देऊ शकते. वाचकांच्या (का याचकांच्या) सवंग लोकप्रियतेची गुरुकिल्ली यांनाच अजून गवसलेली नाही मग या मंडळींचे काढे नवौन्मेषी साहित्यकांना लोकभक्तीचा मार्ग कसा दाखवू शकेल? तरीही नवौन्मेषी साहित्यकांना फुकटाचा नको तो सल्ला देणार्‍यांची संख्या प्रचंड वाढली आहे. एक उंटावरचा शहाणा नवौन्मेषी साहित्यकांना दोन साहित्यप्रसवात (हो साहित्यच उगा गैरसमज नको) योग्य अंतर ठेवायला सांगतो , दुसरा उंटावरचा शहाणा नवौन्मेषी साहित्यकांना अर्थपूर्ण आणी अ-पाल्हाळीक लिहायला सांगतो, तिसरा उंटावरचा शहाणा नवौन्मेषी साहित्यकांना प्रतिसादावर चिंतन आणि जमले तरच मनन करायला सांगतो, चवथा उंटावरचा शहाणा नवौन्मेषी साहित्यकांना ललीत लेखन कसे करावे हे शिकवू पाहतो. त्यामुळे नवौन्मेषी साहित्यक गोंधळतो एवढेच नव्हे तर या चारही प्रकारच्या उंटावरच्या शहाण्यांचे सल्ले तद्दन फालतू, फडतूस आणि अव्यवहार्य असल्याने नवौन्मेषी साहित्यकांना ते वापरायचा प्रयत्न केल्यास नवौन्मेषी साहित्यकंची उर्मी आणि उर्जा दबली जाते. (त्या दबलेल्या साहित्याचा सर्वांनाच त्रास होतो ते वेगळे)
त्यामुळे या चारही प्रकारच्या उंटावरच्या शहाण्यांचे पहिले तोंड बंद केले पाहिजे. बर्‍या बोलाने ऐकत नसेल तर त्यांच्या प्रतीसदाखाली क्षुब्ध नवकविता टंकली पाहिजे जेणेकरून निदान प्रतीसाद तरी बंद होईल. साहित्य स्फुरत असेल तर स्फुरू द्या पण उंटावरच्या शहाण्यांनो प्रथम तुमचे तोंड आवरा, तुमच्या लेखण्या थांबवा. नवौन्मेषी साहित्यकांना तुम्ही काहीच करण्याची गरज नाही. फक्त नवौन्मेषी साहित्यक विस्मृतीत जावा म्हणून मिपा वाचकीय पातळीवरून होणार्‍या कटकारस्थास तुम्ही जो प्रत्यक्ष-अप्रत्यक्ष हातभार लावता आहात, तेवढा बंद करा. नवौन्मेषी साहित्यक स्वतःचे स्वतःच बघून घेईल. तुम्ही काहीच करण्याची गरज नाही फक्त नवौन्मेषी साहित्यकाचे धाग्यावरून उठा. तुम्ही साहित्यकाचे धाग्यावरून उठलात तर नवौन्मेषी साहित्यक स्वतःच स्वतःचा (बहिर्गमनाचा) मार्ग शोधण्यास समर्थ आहे. त्याला तुमच्या भाकड सल्ल्याची आवश्यकता तर नाहीच नाही.
सोप्पी सुचवणी
चिट(क्)वणीस भसभसा
भरताड
साहित्याचा
भरमार
साठा
नवौन्मेषी साहित्यकांच्या हिताची आभासी काळजी घेणारी एक्मेव संघटना

वारले वाचुन.पुढच्या जन्मी भसाभसाची मेंबर्शीप द्या बरं का _/\_

कवितेत मांडलेली मन:स्थिती हरेक तरुणाईची असते...पण पुढे व्यवहार इतका येतो, कि वेगळे काय अन कसे जगायचे हा प्रश्न छळत राहतो.

दुखणाइत हा जळे दिवा।
खोकत खोकत काजळ ओकत।
दुखणाइत हा जळे दिवा ॥

कोणाची बरं ही कविता ?

चला जुने दिवस परत आले म्हणायचे. मध्यंतरीच्या काळात काही मजा येत नव्हती.