मी असते बंद कॉर्कने बांधलेली, टेबलावर तोर्यात एकटी,
तु मात्र मोकळा ढाकळा, पण भाऊबंधांसोबत रांगेतला गडी,
मी तुझ्यातच रिक्त होते, कधी स्मॉलने तर कधी लार्जने ,
तु मात्र उतरतोस दर्दभर्या गळ्यात, घुटक्या घुटक्याने,
मी असते संपृक्त, विविध रंगाने नटलेली नेहमीच नीट,
कधी बर्फ, कधी सोड्याने तु मात्र पचपचीSSत ,
कधी क्रिस्टील, कधी प्लास्टिक, कधी धातु. काय तुझे नखरे?
बॉटम-अपच्या नादात विसरतात तुला सगळे हेच सत्य खरे,
हेच सत्य खरे.
प्रतिक्रिया
1 Dec 2014 - 5:49 pm | स्वप्नज
मी पयला.. माझा ग्लास पयला
1 Dec 2014 - 5:58 pm | Targat Porga
डीरेक्ट बाटलीच ;-)
2 Dec 2014 - 3:25 am | मुक्त विहारि
चला एखादे थंड पेय पिवू या...
2 Dec 2014 - 3:28 am | खटपट्या
बाटलीच्या सुद्धा बहीणी असतातच की, एकटी कुठे असते ?
2 Dec 2014 - 8:50 am | नाखु
बुधवार कविता आठवल्या..
4 Dec 2014 - 5:41 pm | राम
चला बसुयात