<नौर्‍याची व्य्था!!>

खालिल कविता पूजाबै हीस सप्रेम अर्पण

*************************************************

ती माऊली आली होती मझाकडे आज एकदम खुशित,
हिने तिचे एकदम हसत स्वागत केले.
हि तिला म्हनाली " सासुबै ,मि काहिहि करेन तुमाला हसत पाहन्यासाटि,
तुमी फक्त एकदा हो म्हना हो "
तिनेही हसत उत्तर दिले " हो गं सुनबै, तुझ्या घोडचुका मि पाण्याच्या घोटासकट गिळल्यात गं,
काय करणार , माझ्या लेकाला तुझि गरज आहे गं "
(मनातः त्यानं झक मारली आणि तुझ्याशी पाट लावला नं!!)
आनि तिच्या कुशित ही विरुन गेली
आता ही सुन राहिली नवती ,ती सासु राहिली नवती ,
(असं हिला आपलं उगीचच वाटलं!!!)
लगेचच मग हिने चिकन बिर्यानीची ऑर्डर सांगितली
मग कस कोन जाने या स्व्पनाल नजर माझिच लगलि, फुटकं गाढवीच्चं नशीब माझं!!!!
हिने लाडे लाडे तिला भाजीत मसाल्याऐवजी मीठ पडल्याची गोश्ट सानगितलि आनि तिने लगेचच रुम तिची गाटलि. करणार काय बिचारी? तोंड दाबून बुक्क्यांचा मार!!!
भाबड्या मातोश्रींनी मला, त्यांच्या लेकाला, फोन लावला होता
ती पोह्च न्यापुर्विच " ताबडतोब घरी ये " चा फर्मान सोडला होता
"येऊन पाहुन जा करामत तुझ्या बायकोची
तुझ्या खात्यावर ऑर्डर केलीय तीनं चिकन बिर्यानीची "

" कूल डावुन आई , तीनं हे मघाशीच मला फोनवर सांगितलय ,
मीहि माझं लंच आज बाहेरुनच मागितलय "
माझ्या आळवाची खाज मला माहिती!!!

बिच्चार्‍या सासुबै ...
बिच्चारा मी...
आणि बिच्चारं नशीब, आमचं दोघांचं!!!!!!