किनारा स्तब्ध
मीही स्तब्ध !
अजस्त्र लाटा
लाटामागून लाटा
मोठ्या लाटेत लाट लहान
लहान लाटेत तिच्याहून लहान....
शेवट एकच ,
मोठी कोणती अन् लहान कोणती
कोण करू शकणार गणती ?
रुबाबदार लाट फेसाळणारी
येतात परततात विचारलहरी -
एकच शिकवण मिळते मनाला
तू दिसणार नाहीस नंतर कुणाला !
क्षणभंगुर अस्तित्व होईल पारखे
जगून घे छानसे मनासारखे !
.
प्रतिक्रिया
28 Feb 2013 - 10:48 am | मिसळलेला काव्यप्रेमी
छान विचार. आवडली.
1 Mar 2013 - 12:36 am | शुचि
असेच म्हणते.