तुझी न माझी जोड न जमली
तुला न त्याची फिकीर कधी ।
तरी मनाची गुप्त कवाडे
परस्परांवर सतत खुली ॥
जागेपणीच्या स्वप्नी म्हण वां
स्वप्नातल्या जागेपणी ।
सतत चाहूल नजरेची त्या
स्पर्श गंध हृदयी ॥
रूप आठवे, आठवते स्मित
अजुनी उघडती नेत्र एकदम ।
जणू धडकला हनुवटीस या
तो खांदा फिरून ॥
धर्म जाणते मी माझा
मनास माझ्या उंबरठा ।
पण,
दोन तपांच्या राखेखाली
अजुनी निखारा धगधगता ॥
प्रतिक्रिया
8 Apr 2010 - 11:34 am | Dhananjay Borgaonkar
क्या बात है अपर्णातै...झक्कास कविता.
धर्म जाणते मी माझा
मनास माझ्या उंबरठा ।
पण,
दोन तपांच्या राखेखाली
अजुनी निखारा धगधगता ॥
एक नंबर.. =D> =D>
8 Apr 2010 - 8:15 pm | अरुंधती
दोन तपांच्या राखेखाली
अजुनी निखारा धगधगता ......
व्वा!
अरुंधती
http://iravatik.blogspot.com/
8 Apr 2010 - 10:43 pm | बेसनलाडू
प्रामाणिक, भावपूर्ण कविता आहे. सुंदर! गेयतेच्या दृष्टीने किरकोळ बदल केल्यास आणखी छान वाटेल.
(आस्वादक)बेसनलाडू
8 Apr 2010 - 11:05 pm | प्राजु
दोन तपांच्या राखेखाली
अजुनी निखारा धगधगता ॥
अप्रतिम!!
- (सर्वव्यापी)प्राजक्ता
http://www.praaju.net/
8 Apr 2010 - 11:21 pm | टारझन
फारंच "करूण""प्रेमकाव्य" ! व्वा !
-कविवर्य यकृतनाथ नाकशिकर
9 Apr 2010 - 2:45 pm | फ्रॅक्चर बंड्या
धर्म जाणते मी माझा
मनास माझ्या उंबरठा ।
पण,
दोन तपांच्या राखेखाली
अजुनी निखारा धगधगता ॥
फारच छान
binarybandya™
9 Apr 2010 - 2:48 pm | शानबा५१२
~X(
-----------------------------------------------------------------------
I'll never compromise
No F***ing way!
16 Apr 2010 - 5:04 pm | Dipa Patil
अप्रतिम