त्या एक स्वराची बिजली
स्पर्शून निसटती गेली.....
ती मैफल मग जमलेली
ती बंदिश मज सुचलेली
....मग माझी उरली नाही
उघडता दार अज्ञात
होऊन अनावर आत
कोसळतो कुठुन प्रपात
हे काय भिने रक्तात
...त्या वेळी कळले नाही
ओथ॑बुन चिद्घन आला
निष्पर्ण वृक्ष सळसळला
डवरून फुलांनी गेला
अवचित मग कळले मजला
..... मी देही असुन विदेही!!!
प्रतिक्रिया
26 Feb 2017 - 1:24 pm | प्राची अश्विनी
वा! क्या बात!
कुमार गंधर्वांच्या एका किश्श्याची आठवण झाली.
26 Feb 2017 - 2:01 pm | अनन्त्_यात्री
काय होता कुमारा॑चा किस्सा?
27 Feb 2017 - 7:16 am | प्राची अश्विनी
बहुतेक वसंत पोतदारांनी लिहिलंय की एकदा एका मैफलीत कुमारांनी त्या रागात वर्ज्य सूर लावला. कुणीतरी त्याबद्दल विचारल्यावर ते म्हणाले की तो सूर केव्हापासून दरवाजातून येऊका असं खुणवत होता, मला नाही म्हणवेना .
तुमचं पहिलं कडवं वाचून हे आठवलं.
27 Feb 2017 - 12:49 pm | पैसा
अप्रतिम!
28 Feb 2017 - 6:40 pm | अत्रुप्त आत्मा
वाह रे व्वाह!
1 Mar 2017 - 9:36 pm | शार्दुल_हातोळकर
मस्त !!
2 Mar 2017 - 7:03 pm | राघव
खूप सुंदर! आवडेश..!!!
3 Mar 2017 - 9:42 am | अनन्त्_यात्री
प्राची, पैसा, आत्मबन्ध, शार्दूल, राघव ...धन्यवाद !