अश्रू जरा ओघळले तू जाताना
ना शब्द ओठी फुटले तू जाताना...
जलप्रलय यावा तैसा पूर नदीला
आभाळ ही कोसळले तू जाताना...
ती रात होती पुनवेची तेव्हा ही
का चांदणे ना पडले तू जाताना...?
हे वेदनेचे काटे रस्त्यातूनी
ना फूल कोठे फुलले तू जाताना...
उधळून जीवन गेले तेव्हा माझे
वादळ जरासे उठले तू जाताना...
ही वेस ओलांडूनी गेलीस तसे
आधार सारे तुटले तू जाताना...
दीपक पवार.
प्रतिक्रिया
15 Mar 2023 - 11:30 am | प्रा.डॉ.दिलीप बिरुटे
आवडली कविता.
लिहिते राहा.
-दिलीप बिरुटे
15 Mar 2023 - 8:01 pm | Deepak Pawar
प्रा.डॉ.दिलीप बिरुटे सर मनःपूर्वक धन्यवाद.
15 Mar 2023 - 9:04 pm | आलो आलो
दीपक भाऊ
जबरदस्त !
शेवटी काय ....जाने भी दो यारों ........ जा मुली जा, दिल्या घरी तू सुखी रहा....असं बोलून आपापल्या रस्त्याला लागायचं ...हाकानाका.
16 Mar 2023 - 9:00 am | Deepak Pawar
आलो आलो सर मनःपूर्वक धन्यवाद
16 Mar 2023 - 9:10 pm | कर्नलतपस्वी
गाव दुर राहीले.
"तू नही तो और सही",मुसाफिर हूं, दिल कभी नही लगाता. किंवा "गुंत्यात गुंतूनी" असेच जगलो.
रचना आवडली.
17 Mar 2023 - 9:38 am | Deepak Pawar
कर्नलतपस्वी सर मनःपूर्वक धन्यवाद