बात निकलेगी तो...

मस्त आहे.

कविवर्य कुसुमाग्रज यांच्या "काही बोलावयाचे आहे" कवीतेची आठवण आली. मिपावर कवीतेच्या दालनाकडे हल्ली गर्दी मुळीच नसते.

काही लिहावयाचे आहे पण लिहीणार नाही
ठावे मजला शब्द माझे, कुणी वाचणार नाही

अंतरात माझ्या, भावनांना फुटती धुमारे
कोणास वेळ आहे, प्रदर्शन तयांचे मी मांडणार नाही

कल्लोळ जाणिवांचा, उसळे लाटा परी मनात
परी अक्षरांचा किनारा तयांना लाभणार नाही

मनी आठवणींचे, सप्तरंग जरी विखुरले
तरीही शब्दचित्र त्यांचे,मी रेखाटणार नाही

प्रतीसाद भावनांना इथे मिळत नाही
उपेक्षितांचा धनी मी होणार नाही....

साद प्रतीसाद, छिन्नी हातोडीचे घाव
ठोके पडल्याविना मुर्ती घडणार नाही.

चांगले वाईट कसेही असो प्रतीसाद मिळायला हवा एवढीच इच्छा व त्यातुन पडलेल्या या ओळी.

छान. आवडलीच.

आवडली.

कविता आवडली आणि कवीचा भित्रेपणा. मेल्याशिवाय प्रेम भेटत नाही भावा..

खूपच सुंदर

व्वा, खुप सुंदर कविता.
प्रेमात गुपितं काटेकोर पणें सांभाळुन घ्यावी लागतात.
ब्रभा झाला तर .......
ही भावना उत्तमरित्या व्यक्त झालीय कवितेतून

मस्त आवडली कविता.

म्हणून म्हटलं, कविता लिहितोयस पण जरा जपून हो!
प्रेम बीम तर बिलकूल नको, लोकं बसलेयत टपून हो!

खरंय...! कोणी तरी म्हटलंय.

मै चुप रहा तो, और गलतफहमिया बढी
वो भी सुना है उसने, जो मैने कहा नही.

-दिलीप बिरुटे
(गप्प )

सुंदर जमून आलिये.

आवडली कविता.

जब प्यार किया तो डरना क्या,
लोग क्या कहेंगे सोचना क्या?

घाबरुन घाबरुन केलेले प्रेम म्हणजे प्रेम नव्हे,
लोक लज्जे खातर मन मारणे काही बरे नव्हे

खरे प्रेम निर्भय बनवते,
प्रवाहाविरुध्द पोहायला शिकवते

लपुन छपून दुनियेला घाबरुन अंधेरेमे होती है चोरी
चोरीकी सिर्फ एकही सजा, सदा बनी रहेगी दूरी

ऐसे प्रेमीसे दूर ही रहेना गालिब, जो इजहार ना कर सके
प्यार किया है प्यार करेंगे ये खुलकर बता न सके

पैजारबुवा,