तुझ्या कवितेची ओळ

आम्ही यमकहराम...

तुझ्या कवितेची ओळ
घाली मनामध्ये घोळ
रात्रीला झोप नाही
दिवसा बट्ट्याबोळ.... असेच लिहिले असते! ;)

Sandy

कविता आवडली आणि त्यावर चांदणे पैलवानांचा प्रतिसाद सुद्धा... मग प्रश्ण पडला आपण काय लिवले असते?

(चुलीत घाल) तुझ्या कवितेची ओळ
पाठीला ग साबण चोळ
नाका मधे हात फिरव
काढ कानातला मळ

(चुलीत घाल)तुझ्या कवितेची ओळ
का ग करशी वेडं चाळं
उतार वयात आता
देवापुढती कुट टाळं

(चुलीत घाल)तुझ्या कवितेची ओळ
पिवळं वसईच केळ
त्याचा पाहून रुबाब
डाळींबाची सुटे लाळ

(चुलीत घाल)तुझ्या कवितेची ओळ
म्हणा वदनी कवळ
ओरपावा आमरस
फळ मधुर रसाळ

असे काहिही लिहिले असते...

पैजारबुवा,

तुझ्या कवितेची ओळ
अवचित ओठी येते
कालियाच्या डोहातून
कृष्णधून उमटते

सुरेख, आवडलं.

कालियाच्या डोहातून
कृष्णधून उमटते

सुरेख.

सुंदर कविता !

आणि तिला वाचून मिपाशीघ्रकवींच्या काव्यस्फुर्तीला फुटलेले धुमारेही तितकेच मस्तं ! ;) :)

कविता लई आवडली.
इडबंन करतोय माफी असावी._/\_

माफी मागूनच आमची कलाकुसर
पहिला बेल बालबुद्धी करीता***

भाषणाची ओळ तुझ्या
पुन्हा पुन्हा मोठी येते
पुन्हा पुन्हा गांजुनिया
पुन्हा पुन्हा हसवते

उगळणार्या कोळश्यासाठी****

तुझ्या विद्वत्तेचा घोळ
अवचित दृष्टी येतो
जाती द्वेषाच्या डोहातून
कालियाच डोकावतो

सतत आदळणारे ब्रिगेडी विचार आणि त्यांचे मूक संमती पाठीराखे***

तुमच्या निस्पृहतेची ओळख
अवचित पुढे येते
पाखंडीच्या गलोलीने
मूर्ती (पुतळा) जागीच थर्थरते

कडवा सैनिक आणि त्याचेच कल्याण***
ज्याच्या प्रतिभेची झळ
अनुयायी ओठी येते
तर्क शून्यता हिरीरीने
आम्रतरुपोटी कडुनिंब प्रसवते

वाचकांची पत्रेवाला नाखु