दृष्टांत

मला रोज रात्री स्वप्नं पडतात. कधी साधी, कधी विचित्र. पण रोज. नेमाने.
बरेचदा मला स्वप्नं लक्षातही रहात नाहीत. सकाळी उठून डोळे उघडले की रात्रीची काहीच याद उरत नाही.
आता मग असा प्रश्न पडू शकतो की स्वप्नं लक्षात रहात नसतील तर स्वप्नं पडतात हे कसं काय लक्षात रहातं?
गुड क्वेश्चन.

कारण स्वप्नात जे काही दिसतं, त्याचे अधिभौतिक परिणाम झालेले असतात. माझ्यासमोर, माझ्या अंगावरच.
माझा फ्यूज उडालेला असतो. साध्या रानटी भाषेत किंवा मराठीत (एकूण एकच) सांगायचं झालं तर माझा वीर्यपात होऊन सगळं काही गारेगार झालेलं असतं.

Embarrassing, right? You bet. मला जर कौन बनेगा करोडपतीची लॉटरी लागली असती तरीही मी हे असलं काही कुणाला कधी सांगायला गेलो नसतो. पण बाकीचा प्रकार इतका इंट्रेस्टिंग आहे की.. पर्याय नाही. पुढेमागे मला जर वेड लागलं तर त्या आधी हे सगळं कुठेतरी मांडून ठेवायला पाहिजे म्हणून इथे लिहून ठेवतोय.

आता ही २ स्वप्नं. त्याच्या मुळाशी जायला हवं.
साधारण २ महिन्यांपूर्वी मला पहिलं स्वप्न पडलं असावं. त्या दिवशी बाकी काहीच खास झालं नव्हतं. नेहेमीसारखा दिवस. सकाळी ऑफिसला गेलो, काम करायचं नाटक केलं, घरून नेलेला डबा (आईने दिलेला. बायको हा प्रकार अजून आयुष्यात नाही) फेकून दिला आणि फ्राईडराईस खाल्ला. मग दुपारी कॉफी, तीन-चार लोकांशी मीटींग्स आणि मग ट्रॅफिकमधून घरी परत. नोकुछ नो हिलचूल.
फक्त एकच गोष्ट वेगळी झाली. मला व्हॉट्सअ‍ॅपवर कुणी पुराण्या मित्राने शाळेच्या ग्रूपवर अ‍ॅड केलं. आणि त्या सगळ्या मेंढरांच्या कळपात मला आमच्या (तेव्हाच्या) शाळेतल्या बाईसुद्धा दिसल्या. चमत्कारीक अनुभव.

"शाळेतल्या बाई" म्हटल्यावर डोळ्यापुढे जे चित्र येत असेल ते विसरून जा. आमच्या (तेव्हाच्या) ह्या बाई - तूर्त आपण त्यांना सांकेतिक भाषेत गीता टीचर म्हणू. तर ह्या गीता टीचरसुद्धा आमच्या ह्या व्हॉट्सअ‍ॅप ग्रूपमधे होत्या.
अर्थात मी त्यांच्या प्रोफाईलवर जाऊन पाहिलं- आणि १०३% दचकलो. त्यांचं प्रोफाईल बघून दोनच निष्कर्ष निघू शकत होते-
थियरी नं १. -> गीता टीचरनी १५ वर्षांपूर्वीचा फोटो लावला होता.
थियरी नं २. -> साधारण १५ वर्षांत गीता टीचर अजिबातच बदलल्या नव्हत्या.

मग रात्री फोन चेक करून मी झोपलो. आणि त्याच रात्री मला पहिलं स्वप्न पडलं. नक्की काय बघितलं ते मला आठवत नाही, पण त्या रात्रीच पहिल्यांदा झोपेत माझ्या केळ्याची काकडी झाली. आणि मग बलम पिचकारी इत्यादी. असो. तेव्हा मला प्रचंड ओशाळलेपण आलं (टिपिकल भारतीय ओशाळलेपण जे कुठल्याही प्रांजळ प्रसंगी आपल्याला येतंच- विषेशतः जर तो प्रसंग लैंगिक [ कसला पुचाट शब्द आहे हा!] वगैरे असेल तर नक्कीच.), आणि तो प्रसंग मी खोलवर दाबून टाकला.

पुढल्या दोनतीन दिवसांत काहीच झालं नाही. पण मी फावल्या वेळात बरेचदा गीता टीचरच्या प्रोफाईलवर जाऊन त्यांचं ते चित्र पाहून आलो. त्यांना "हाय हॅलो" म्हणावं असं मात्र मला वाटलं नाही. पण गीता टीचर सध्या कशा दिसत असतील? हा प्रश्न मला छळत राहिला. मग मी फेसबुकवर जाऊन त्यांना धुंडाळालं. तिथेही त्यांचे बरेच फोटो होते- गेल्या काही वर्षातले असावेत.
माझी थियरी नं २ बरोबर होती. गीता टिचर अजूनही बऱ्याचशा तशाच होत्या.

मग एक आठवडाभर मी गीता टीचरच्या फेसबुक प्रोफाईलवर बर्‍याच चकरा मारल्या - फक्त त्यांना बघण्यासाठी.
मला माहितीये तुम्हाला काय वाटतंय ते. डर, बाझीगर, स्लीपींग विथ द एनिमी वगैरेचा खुराक मिळालेल्या तुमच्या डोक्यात कसले विचार चालले आहेत ते कळतंय मला. पण तसलं काही नव्हतं. मला गीता टीचरना "बघण्यात" नक्कीच इंट्रेस्ट होता. पण भावनांच्या पातळीवर जवळपास शून्य. द्विमितीय चित्राबद्दल आपल्याला जितकं आकर्षण असू शकेल तितकंच.
असो. तुम्हाला सांगून समजणार नाही आणि तुम्हाला समजू शकेल असं मला सांगता येणं कठीण आहे.

त्या आठवड्यात शनिवारी रात्री मी उशीरा झोपलो, आणि तेव्हा मला दुसरं स्वप्न पडलं - ते मात्र मला लख्ख आठवतं आहे.
पुढला मजकूर कदाचित भारतीय संस्कृती, सोज्ज्वळ विचार, थोर परंपरा वगैरे पदार्थांच्या सेवनाने जाडजूड झालेल्या कुठल्याही मनाला अश्लील वाटेल, पण कुठल्याही छचोरतेच्या वाटेला न जाता जर प्रांजळ सत्य सांगायचं झालं, तर हे सांगणं भाग आहे.
स्वप्नात :
मी शाळेतच होतो. आमच्या वर्गात. पण इसवी सन २०१६मधे, कारण कुणीतरी सुविचार, हजेरी पट ह्यासगळ्या गदारोळात तारीखही लिहून ठेवली होती. पूर्ण वर्ग रिकामा होता. बहुधा सकाळचे ८ वाजले असावेत, कारण खिडक्यातून उन्हाची तिरीप डोकावली होती, आणि वर्ग फिकट पिवळसर उन्हाने न्हाऊन निघाला होता. पण हे सगळं मला फक्त जाणवत होतं- मी प्रत्यक्ष बघत होतो ते गीता टीचरकडे. माझी नजर त्यांच्यावर खिळली होती, आणि जवळपास नजरबंदी झाल्यासारखा मी त्यांच्याकडे पहात होतो.
त्या संपूर्ण नग्नावस्थेत उभ्या होत्या. पूर्ण नग्न. शुद्ध मराठीत सांगायचं झालं तर नागड्या.
पण त्यांना त्याचं काहीच वाटत नव्हतं. अतिशय casual अशा नजरेने त्यांनी माझ्याकडे पाहिलं. त्या शांत पण खेळकर आत्मविश्वासाने माझ्याकडे असं रोखून पहाताना त्यांची पापणीदेखील लवली नाही.
तुम्ही कधी एखाद्या स्त्रीला पूर्ण नग्नावस्थेत नि:संकोच उभी राहिलेली पाहिली आहे का? त्याशिवाय तुम्हाला माझी अवस्था समजणं कठीण आहे. आपल्या भारतीय सेटिंगमधे स्त्रीने अशावेळी पराकोटीचा संकोच दाखवणं, लाजेनं चूर होणं, किंवा मिळेल त्या वस्तूमागे लपणं अपेक्षित आहे. किमानपक्षी आपलं शरीर दोन्ही हातांनी लपवणं तर अपेक्षित आहेच आहे.
पण गीता टीचरनी ह्यापैकी काहीच केलं नाही. आपले मोकळे केस खांद्यावर रूळू देत, अगदी सहज अशा त्या माझ्यासमोर उभ्या होत्या. आपली नग्नता लपवणं दूरच राहिलं, त्या जवळपास आपला नग्न देह celebrate करावा अशा तर्‍हेने माझ्यापुढे उभ्या होत्या.

पण मी पडलो गरीब बिचारा भारतीय पुरूष. ज्याला नग्नता म्हणजेच अश्लीलता आणि नग्नता म्हणजेच लैंगिकता ही समीकरणं वर्षानुवर्ष पढवण्यात आली होती. त्यामु़ळे गीता टीचरचा तो निर्वस्त्र देह बघून माझ्या केळयाची लगेच काकडी झाली. आणि मग बलम पिचकारी इत्यादी.
आता त्या स्वप्नाबद्दल विचार केला तर वाटतं -
स्त्रीने कपडे काढले, की ती लगेच रतीसंगासाठीच उत्सुक असते हा महान शोध भारतात कधी लागला ते जरा बघावं लागेल. कारण निव्वळ ' प्रौढ स्त्रीची नग्नता' ही आपल्यादेखी अस्तित्त्वातच नाही. आता मग लगेच तुम्ही म्हणाल की नागा साधू असतातच की. आपण त्यांना मानतो. जैन लोकांतही दिगंबर पंथीय असतात- मग?
तर राजेहो, पुरूषांनी गांजा पीत, भस्म फासून आपलं लिंग उघडं ठेवत रस्त्यावरून हिंडावं हे नियमांत जर बसत असेल तर मग स्त्रियांना थोडी तरी सवलत द्या की. दाखवू देत त्यांना आपलं शरीर.
मग तुम्ही आदिवासी बायका वगैरे पळवाटी शोधाल. तसे आपण मूल्यांची लपाछुपी खेळण्यात चँपियन आहोत. ह्या भारतीय संस्कृतीनामक गाठोड्यातून हवे ते तर्कविसंगत दाखले आज्ञेबरहुकूम बाहेर काढता येतात. ब्यूटिफूल. पण असो, मी भरकतलोय.

तर शनिवारी रात्री हे स्वप्न पडलं आणि गीता टीचरना अशा अनावृत्त अवस्थेत पाहून माझ्या सज्जन भारतीय लिंगाने त्या रात्री नेमिक्रमे उसासे टाकले.

रविवारी सकाळी उठून मी चूळ भरायच्यासुद्धा आधी पुन्हा माझया व्हॉटसएप ग्रुपवर चक्कर मारली. पण मला गीता टीचरचा फोटो बघायचं धाडस झालं नाही.
स्वप्नातल्या नग्नतेने लाजलेलं माझं भीरू मन मला सांगत होतं की नको करूस हे. पाप आहे हे.
मग मी थोडावेळ "जिंदगी ना मिलेगी दोबारा" पाहिला, माझ्या मध्यमवर्गीय मनाला झेपेल इतकीच स्वप्न दाखवणाऱ्या ह्या चित्रपटाचा मी फार ऋणी आहे.
तरीही मला गीता टीचरचा फोटो बघायला लाज वाटत होती. मग मी अनुराग कश्यपला शरण गेलो आणि सरळ "नो स्मोकिंग " पाहिला. बरं वाटलं.
जर जॉन अब्राहम सायबेरियातल्या वाळवंटात बाथटबामध्ये गायब होऊनही चिल राहू शकतो तर मग मी का नाही?
त्याला तर आयेशा टाकियाशी सामना करायचा होता - मग गीता टीचर किस झाड की पत्ती ? असं म्हणून मी स्वतःचं समाधान केलं.

मग मी निवांत शॉवर घेऊन आलो आणि गीता टीचरच्या स्वप्नाबद्दल विचार करू लागलो. त्या अशा का दिसल्या असतील आपल्याला? आपलं अंतर्मन आपल्याला काही सांगायला बघतंय का ? किंवा मनी वसे ते स्वप्नी दिसे म्हणतात तसं झालं असेल ? मला अजूनही गीता टीचर आवडतात का? माझया मनात त्यांच्याबद्दल ज्याला रूढ मराठीत "लैंगिक भावना किंवा कामेच्छा" म्हणावं लागतं तसला काही प्रकार असेल का? गूढ आध्यात्मात आत्मे स्वप्नात येऊन संवाद साधतात तशा गीता टीचर माझ्याशी सम्वाद साधत असतील का? त्यांना मी आवडीन का?

पण कसलीच उत्तरं मिळेनात , ते टेन्शन मला सहन होईना.

नंतर पडलेलं स्वप्न थोडं वेगळं होतं.
मी शाळेतच होतो.आमच्या वर्गात. आणि गीता टीचर तशाच नग्न होत्या. पण वर्गात इतर मुलं मुलीही होते. आणि सर्वानी आपले कपडे काढून ठेवलेले.
एकेका चेहर्यावरून माझी नजर फिरू लागली. आमच्या ग्रुपमधले अशोक, विजू, मंदार आणि वर्गातला भीम -म्हणजे शिंदेसुद्धा आपलं केसाळ शरीर दाखवत तसाच उभा होता.
रश्मी, सारिका, माधवी आणि वर्गातली त्या कालची नंबर १ - ललितासुद्धा शांतपणे नागडी उभी होती.
त्यातल्या कुणाच्याही चेहेर्यावर कसलाच संकोच नव्हता. लालसा नव्हती, छचोरपणाही नव्हता. केवळ सावधान -विश्राम करताना येणाऱ्या सहजपणाने ते सगळे
तिथे उभे होते. आपापली शरीरं अनावृत्त ठेवून ते कधीही कवायत सूरू करतील असं मला वाटलं.

तुम्ही कधी इतक्या लोकांना नागडं उभं असलेलं पाहिलं आहे का? उंच, बारीक, जाडे, बुटके लोक.
त्यांची ऐसपैस, मोठ्या, छोट्या अशा चणीची शरीरं. त्यांच्या मांड्या, ढोपरं, पोटऱ्या वगैरे.
आणि त्यांची अतिशय वैयक्तिक अशी लिंग किंवा योनी.

एक अतिशय घृणा आणणारं दृश्य. किंवा नसेलही. पण मादक सौंदर्य किंवा पुन्हा मराठीचा आधार घ्यायचा झाला तर " कामोद्दीपित" करणारं त्यात अगदीच काही नव्हतं. जे काही होतं ते प्रणयोत्सुक भावनांपासून सत्तावन्न किलोमीटर लांबच होतं.

आता गीता टीचर हसून पुढे आल्या आणि म्हणाल्या - "अरे कपड्यांवर वगैरे काही नसतं रे. आणि नागडेपणावर तर नाहीच. तुला वाटेल की मग अर्धवट नागडी शरीरं अजून आकर्षक वाटतील? इथे ह्या सगळ्या मुलांना मी बनियानवर आणि पोरीना ब्रा-पॅन्टीजमध्ये उभं केलं तर तुला काय वाटेल? की मग तुझ्या आवडत्या ललिताला एकटीलाच उभं केलं तर? तेव्हा नग्नता, अंगप्रदर्शन वगैरे सगळं झूट."
"पण -"
"तुला मी आकर्षक वाटेन जर मी तुझ्या मनात नागडी किंवा अर्धनग्न झाले तर. तुझ्या मनात मी माझे कपडे तुला हवे तसे उतरवले तर . तर मग तू मला हवी तशी ओचकारशील किंवा हळुवारपणे माझं चुंबनाही घेशील. सगळं तुझ्या मनात आहे."
मी म्हटलं "पण टीचर हे मला माहिती आहे."

तेव्हा त्यांनी अचानक माझ्या गोट्या करकचून आवळल्या आणि त्या फुत्कारल्या -
"अरे लवड्या, मग पोरींनी कुठले कपडे घालावे आणि कुठले घालू नये हे सांगणारे, त्यांची ब्रा खांद्यावरून बाहेर आली की गंजीफ्रॉक बाहेर आल्यागतच अजागळ दिसत हे न कळणारे आणि लाळ गाळणारे, पोरीनी छोट्या चड्ड्या घातल्या म्हणून संस्कृती बुडाली अशी आरोळी ठोकणारे, रेप झाला हे तिचंच पाप आहे अशी आक्रस्ताळी मांडणी करणारे, पोरींनी सातच्या आत घरात यावं अशी अपेक्षा करणारे सगळे जे कुणी आहेत त्यांना सांग ना ते."

मी जागा झालो तरी माझ्या गोट्या दुखत होत्या. मी लगेच त्या व्हॉट्सअप ग्रुपवरून स्वतःला डिलीट केलं आणि कैलाशजीवनसाठी आईकडे सुट्टे मागायला गेलो.