जीवनात दूखा:ने डोळ्यात पूर आला
तू हासला जरासा ,थकवा दूर झाला
तू जन्मलास अन मी जगलो असा नव्याने
प्रारब्ध गवसला जो, निशब्द सूर आला
उचलता हात बाळा, दिधला जरी धपाटा
काहूर मनी माझ्या, भरुनी उर आला
इवले हात रेखिती आभाळावर नक्षी
तू रागावला कधी, चंद्रास खूर आला
तूझी पावले उन्ही,बघता या मेघांनी
भिजवण्या धरणी,पाऊस आतूर झाला
तूझी ओढ इतूकी, कामास दूर सारी
तूज भेटाया रोज बाप फितूर झाला
प्रतिक्रिया
18 Jan 2017 - 6:59 pm | हतोळकरांचा प्रसाद
व्वा, छान आहे!
18 Jan 2017 - 10:02 pm | शब्दबम्बाळ
मस्त! आवडेश!
19 Jan 2017 - 11:39 am | शैलेन्द्र
मस्त, एकदम खरी कविता
19 Jan 2017 - 11:42 am | पैसा
एका बापाच्या भावना कवितेत छान उतरल्यात!
19 Jan 2017 - 12:41 pm | शलभ
मस्त..आवडली
19 Jan 2017 - 1:08 pm | अरिंजय
मस्त, छान कविता
19 Jan 2017 - 1:29 pm | शार्दुल_हातोळकर
चांगले लिहिताय....
19 Jan 2017 - 2:19 pm | कवि मानव
मस्त - आवडली !!
19 Jan 2017 - 2:24 pm | केडी
फार भारी जमली आहे. एकदम बाप!
19 Jan 2017 - 9:03 pm | डॉ श्रीहास
आवल्डी... मस्त लिहीता..
20 Jan 2017 - 9:36 am | सही रे सई
व्वा मस्त जमल्ये.. विशेष करून शीर्षक अगदी लक्षवेधी झाल आहे. पण नशिबाने शीर्षकावरून वाटली तशी कविता नकारात्मक नाहीये हे खूप छान वाटल.
20 Jan 2017 - 5:20 pm | देशपांडेमामा
आवडेश!
देश