एकटा
उन्ह असो वा पाऊस वारा ,पडती जरी मज अंगावर गारा ,
नाही मज कोठेही थारा ,उभा एकटा मी बिचारा,
पान्त्स्थाना दाखवावी वाट ,कोठे दऱ्या कोठे घाट ,
पांथस्थ येती,जाती चुकोनये वाट,दाखविण्या वाट उभा मी ताठ,
कसा एकटा मी माईल स्टोन ,खायला उठते मज निबिड रान.
प्रतिक्रिया
9 Apr 2013 - 7:03 pm | पक पक पक
छान ! छान जिलबताय तुम्ही ,जिलबा आणखी जिलबा.. ;) मस्त..
9 Apr 2013 - 7:04 pm | पक पक पक
सॉरी मला 'जुळ्वताय' अस म्हणायच होत..
10 Apr 2013 - 1:36 am | पाषाणभेद
मजकडे लक्ष देईना कुणी वेडेवित्रे, साथीला येई लूत भरलेले कुत्रे
10 Apr 2013 - 1:08 pm | तिमा
वा वा वा, तुमची ही कविता मराठी काव्यसाहित्यात एक मैलाचा दगड ठरेल.