माणूस

आवडली कविता !!

परत एक सुंदर रचना

माणूस मी, भूक, व्याधी उपाधी
मुळी मूढ ईर्षा, अंध, अंग जाळी
परा, बुद्धी-प्रज्ञा, असूनी उपाशी
अवकाळ मोठा, सदा मोह पाशी

सुरेख!!

:) सुरेख

खगांचे थवे, पाखरे ही निरागस
काय कसे रज, कण संचिताचे
थकेनात पंख, खळे ना भरारी
रिते मोकळे सोस, निळ्या अंबराचे

सुंदर! अहो तो पशुपतीनाथ आहे पक्ष्यांची काळजी घायला.

कविता आवडली.

हवेसे नितळ, पारदर्शी उसासे

हे विशेष आवडले.

छान