गुळांबा

कृती आणि फोटो आवडले.

वाह! छान.

कृती आवडली. ब्रेड वर लावण्यासाठी मस्त जाॅम...

उन्हाळ्यातली सगळ्यात आवडती डिश.. यम्मी.. लवकरात लवकर घरी कैर्‍या आणून देतो आता.. :)

यम्मी!

तायडे आता दोन्ही बरण्या ईकडे पार्सल कर बघु.

रत्नांग्रीस जावेच लागणार !!

मस्तं !

अरे वाह..

लहानपणी दुपारचे (तीन चार वाजताच्या दरम्यानचे) जेवण म्हणून बरेचदा पोळीबरोबर खायला आवडायचा.

पाकृ आवडली.

मस्त ! मला यातली रसात मुरलेली लवंग फार आवडते... गोड पाक आणि लवंगेचा स्वता:चा स्वाद यांची वेगळीच चव जिभेला मिळते.

माझा जाम फेवरेट आहे ग हा ! :) आहाहाहा! काय लागतो...
पाकृ मस्त!

आवडता प्रकार. माझी आई फोडींचा पण गुळांबा करायची. तोही मस्त वाटतो. दुसरा राजेशाही प्रकार म्हणजे पिक्या हापूस आंब्याच्या फोडींचा साखरांबा. अहाहा! स्वर्गच!!

गावी मे महिन्याच्या सुट्टीतल्या कालखंडात एकदा तरी गुळांबा बनवून खाणे हा कार्यक्रम ठरलेला असायचा. आम्ही सगळी चुलत भावंडे दिवसभर त्याचा थाट घालून बसत असू, सोबतीला आज्जी असायचीच. :) स्वकष्टाने झाडावरून निवडून मोठ्या कैर्‍या उतरवून आणल्यानंतर भगिनी मंडळाकडे त्यांची रवानगी व्हायची. त्यांनी एकदम बारीक किसून घेतल्यावर चुलीवर गुळांबा करण्याच्या प्रक्रियेला सुरूवात व्हायची, त्यासाठी आज्जी मधून मधून सुचना द्यायची. मग तयार झालेला गुळांबा सगळ्यांना समान वाटणी केल्यानंतर जो तो निवांतपणे एखादी मस्त जागा बघून त्यावर ताव मारायचा.

आता काही मिळत नाही गावी गेल्यावर. :(

मत्तच!

पाककृती छान आहे यात वाद नाहीच.

लहान असताना या पदार्थाचा इतका मारा सहन केलाय की आता नावही नको वाटतं.
डब्याला काही नसलं की आयत्यावेळी चपातीच्या घड्यांमध्ये गुळांबा, मुरांबा आदी पदार्थ असायचे. त्यातल्या पाकामुळे चपात्या पार लिब-लिबीत होऊन जायच्या वर उरलेला रस डब्याच्या झाकणाचं कवच, वरचं प्लॅस्टिकचं आवरण भेदुन वह्या,पुस्तकांनाही चिक्कट करुन सोडायचा. माझ्यापेक्षा मुंग्यांनी पुस्तकांची पाननपानं वाचली असतील याची खात्री आहे.

मस्त प्रकार ....मला वाटते यालाच मुरंबा पण म्हणतात

मस्त दिसतोय गुळांबा..साखरेपेक्षा गुळ चटकदार लागतो....करतेच आता..