या साध्या घरात माझ्या

या घरात माझ्या, काही न आलिशान
साधेच खोपटाचे, सारवलेले छान ll १ ll

नाही नक्षीदार, कौलांनी कसेबसे झाकलेले
निजताना नजरेत त्यातून, चांदणे वेचलेले ll २ ll

नाहीत भिंती भक्कम, घुमणे वाऱ्याचे चाले
निवारा नसता किडा-मुंगी, त्यास आपले समजलेले ll ३ ll

पावसाळ्यात बरसुनी तो, घरास नाहवून जातो
उन्हाळ्यात तोही घरास, असा तावून सुलाखून जातो ll ४ ll

बैठेच स्वयंपाक चाले, नाही सोयी नव्या पूर्ण
चुलीवर भाजलेले, आगळेच अन्न ब्रह्मपूर्ण ll ५ ll

नाहीत विजेऱ्या दिवे, रात्रीस किर्र अंधार असतो
देवाजवळ मिणमिणणारा, हर कोपरा उजाळत असतो ll ६ ll

नाही फार बगीचा, नाही फार वनश्री ती
मोजकीच फुले अन्, तुळस वृंदावनी ती ll ७ ll

इतरांसारखे नसेल टुमदार, मला फिकीर ना त्याची
आसरा निवारा घ्याया, ती माझी वास्तू हक्काची ll ८ ll

या साध्या घरात माझ्या, काहीच ना चीजवस्तू
समाधान इतुकेच कि, देव म्हणे तथास्तु ll ९ ll

- सार्थबोध