झोपेत चालणे..

आमच्या एका नातेवाईकाला एक विचित्रंच सवंय आहे .. ते झोपेत चक्क घोरतात . काय घोर प्रकार आहे नै ?
अय्या , ऐकावे ते णवलंच, नै ?

- (झोपेत झोपणारा) टारोबा स्लिपर

मी तर झोपेत काय वाट्टेल ते वाट्टेल तसे लिहिणारे पण काहीजण पाहीलेत. ;)
फारच भितीदायक प्रकार असतो हा!
कायमचा धसका घेतलाय मी अशा लोकांचा.

मानसिक विकारांचा काही संबंध नाही.

जेव्हा आपण गाढ झोपतो तेव्हा एका स्टेजला आपला मेंदू रॅपिड आय मूव्हमेंट नावाच्या झोपेच्या स्टेजला पोहोचतो. या स्टेजमधे मेंदूत प्रचंड उलथापालथी आणि सिग्नल्स चालू असतात. स्वप्नंही याच वेळी पडतात. (अ‍ॅक्चुअली आर ई एम स्लीपच्या वेळेत आपण जागे झालो तर स्वप्नं अगदी तपशीलवार आठवतात.)

तर अशा मेंदू जागृत पण शरीर शिथिल अशा अवस्थेत त्यावेळी आपल्या शरीराने त्या मेंदूतल्या रँडम सिग्नल्सनुसार काही हालचाल, गडबड करु नये यासाठी शरीरात स्वतःनेच बनवलेले जालीम अ‍ॅनेस्थेटिक सोडले जाते. त्यामुळे सर्व व्हॉलंटरी स्नायू (हातपाय वगैरे) पॅरेलाईझ होतात. ही नैसर्गिक यंत्रणा आहे.

स्लीप पॅरॅलिसिस नावाचा एक प्रकार आहे. त्यात होतं असं की मनुष्य (मेंदू) अर्धवट जागा होतो आणि तरीही या अ‍ॅनेस्थेटिकचा स्नायूंवरचा इफेक्ट उतरत नाही. तेवढ्या मधल्या काळात व्यक्तीला आजूबाजूचे दिसत आणि ऐकू येत असते पण कणभरही हालचाल करता येत नाही. याचवेळी भासही होतात.

आपल्यातल्या काहींना हा अनुभव क्वचित आला असेल. काहींना वरचेवर येत असेल.

याच्या बरोबर उलट अवस्था म्हणजे ते नैसर्गिक अ‍ॅनेस्थेटिक नीटपणे न पसरणे / इफेक्टिव्ह न होणे.

अशा वेळी झोपेत मेंदू वर म्हटलेल्या आर ई एम अवस्थेत पोहोचला तरी स्नायू पॅरेलाईझ होत नाहीत आणि त्यामुळे व्यक्ती जणू जागृत असल्याप्रमाणे हालचाली करते आणि नंतर त्याची आठवण राहात नाही.

हेच ते झोपेत चालणे. (बोलणे, बडबडणे, हातवारे करणे इ इ इ)

या निमित्ताने तुमचाच जुना दह्याचा धागा आणि तिथे झालेली चर्चा आठवली. (आणि डान्राव पण आठवले ;-) )

(स्मरणशील) रिकामटेकडा-लाडू

काही लोकांना झोपेत बरेच काही करण्याची सवय असते. सगळं का सांगायचं बरं?

टारुने अपेक्षेप्रमाणे पहिली पतिक्रिया देऊन (अकु- लेखक, टारु- पतिसादक) आपले णाव राखण्यात यश मिळवलेले आहे.

पु स=सवयीसाठी शु.

धन्यवाद.

आता हेच विषय येणे बाकी होते

माझे चार आणे

तुम्हाला स्वप्नं पडतात का?
तुम्ही मधेच दचकून जागे होता का?
१ नंबर / २ नंबरला जाता का?
घोरता का?
लाथा झाडता का?
दात खाता का?
झोपेत रडता का ?
इत्यादी इत्यादी

हा हा
असो विषयांतर नको ;)

काही लोकांना झोपेत बोलण्याची सवय असते .बाकी कुणाच्या झोपेतल्या सवयी जाणुन घ्यायच्या अस्तील तर लग्नाच्या वर्‍हाडासोबत झोपावे बरच काय काय माहित पडेल;)

यात काय अश्लील मला काय कळले नाही :(
लग्नाघरी प्रत्येकाला वेगळी झोपण्याची सोय नसते तिकडे सगळ्या बायका एका घरात शेजारी-शेजारी गाद्या टाकुन झोपलेल्या असतात आणि सर्व पुरुष मंडळीची सोय वेगळी केलेली असते तेव्हा एकमेकांच्या झोपेतील बोलण्याच्या किंवा घोरण्याच्या ,लाथ मारण्याच्या किंवा दात खाण्याच्या सवयी माहित पडतात .
बाप रे !!!मिपावर प्रतिसाद देतांना ४ ते ५ वेळा विचार करावा लागेल .

चांगला झोपलो होतो तर अविनाशकुलकर्णींनी उठवलं. :(

>>बाकी विचार करणे विचारवंतांचे काम आहे
हो म्हणुन ते मी करुन घेईल ,बाकी हे वडाच पान पिंपळाला जोडण सोडुन दे -पिंपळपान

???

काही लोकांना झोपेतच अनेक काथ्याकुटाचे विषय प्रसवायची सवय असते असे पाहण्यात आले आहे..
ही अवस्था फार वेळ टिकत नसल्याने अगदी कमी शब्दात निरर्थक काथ्या कुटल्यासारखे वाटते..
काहींना विस्मृती व वैचारिक गोंधळामुळे चमत्कारिक काथ्याकुटाचा त्रास होतो. अशा स्थितीत माणसे झोपेत लिहीतात किंवा इतर हालचाली (उदा. मराठी संस्थळावर लॉगिन करणे) त्यांच्याकडून जाणीव नसताना होतात..
नायक वा नायिका झोपेत लिहीते या वर मराठी संस्थळात हि बरेच प्रसंग आपण पाहिले असतिल..
काहि लोक झोपेत जावुन दुसर्‍याच्या धाग्यांवर काड्या करतात अश्या पण गोष्टी ऐकिवात आहेत...
आपल्या वाचनात वा पहाण्यात असे काहि आले का? अनुभव शेअर करणार का?

--असुर

ती झोप मंद हळविशी , एक कॉल प्रसवुनि गेली.

गवि म्हणतात त्याप्रमाणे मलाही स्लीप पॅरेलिसीसचा अनुभव आला होता.
माझ्या आतेभावालाही झोपेत चालण्याची सवय होती.
झोपेतच दाराची कडी काढून बाहेर चालत जाऊन एकदा परत आला होता.
नंतर आत्यानं दाराला आतून कुलुप लावून ठेवायला सुरुवात केली.
असेच एकदा कुलुप लावल्यामुळे दार उघडेना.......आणि हा जागाही होइना.
बॅल्कनीत जाऊन रात्रीच्या बारा वाजता रस्त्यावरून जाणार्‍या एकुलत्या एका माणसाला
"शुक शुक, दाराला बाहेरून कडी आहे ती काढता का?" असे विचारले.
तो बुवाही ग्रेट, त्याने पाहिले आणि दाराला बहेरून कडी नसल्याचे सांगितले.
दोन सेकंद थांबून पुन्हा "शुक शुक, दाराला..............."
तो माणूस त्यानंतर पळत सुटला.
काका आपल्या मुलाचं निरिक्षण करत होते त्यामुळे हे सगळे समजले.
आतेभावाचा हा त्रास त्याचे एम टेक होइपर्यंतच होता. ती दोन वर्षे आत्यानं भयंकर ताणाखाली घालवली.;)

ह.ह.पु.वा................:)

झोपेत चालणारी हिरॉईन नीलकमल मध्ये होती. तुझको पुकारे मेरा प्यार .. असे हिरोने म्हटल्यावर झोपेत चालत जात होती. ( आमची बायको ती जागे असताना जरी आम्ही हे गाणे म्हटले, तरी येत नाही.)

गविना मानाचा मुजरा.

मी तर झोपे मध्ये धावणार्या बद्दल ऐकले आहे. आणी झोपेच्या आधी करणार्या व्यायामाबद्दल सुद्धा?
कोणाला काही नवल वाटते काय? ज्याला जे करायचे ते करू द्या ना . आपली तंगडी कशाला मध्ये आडकायची ?

गविंची माहिती मस्तच!

मला एकदम जुनी ब्रिटानिया डिलाईटची झोपेत चालणार्‍या माणसाची (कलाकार?) जाहीरात आठवली. ब्रिटानिया डिलाईट असे बडबडत तो स्वैंपाकघरात जातो आणि बिस्कीटे संपली असलीतरी रिकाम्या पुड्यात हात घालून खायचा प्रयत्न करत रहातो.. तूनळीवर मिळाली नाही.

बाकी झोपेत चालण्यापेक्षा, झोप लागत असताना कधी कधी जो उंचावरून पडल्याचा भास होतो तो रोचक असतो आणि त्यावेळेस आपण कुठले तरी स्वप्न बघत असतो पण कुठले ते या विशिष्ठ प्रकारात आठवत नाही!

मि झोपेत मिपा वाचतो.

अरेच्च्या झोपेत चालत चालत या धाग्यावर पोहचलो तर !!! ;)

(गोड स्वप्न पाहणारा...) ;)

काही लहान मुल झोपेत मुत्रविसर्जन करतात असही मला नेहमी एकायला मिळाले आहे .
माझ्या वरील प्रतिसादाबद्दल कुणाला काही आक्षेप असल्यास त्यांनी कृपया माझ्या खवत येऊन प्रतिक्रिया नोंदवावी .

विमान चालवले होते.

मला स्वतःला लहानपणी झोपेत चालण्याची सवय होती. अर्थात 'नीलकमल' चित्रपटात वहिदा रेहमान जशी रेल्वेची साखळी ओढून पार स्टेशनवरुन पडक्या महालापर्यंत चालत जाते, तशी काही माझी कुवत नव्हती. माझी धाव जास्तीत जास्त दारापर्यंत. त्या वेळी पडलेली स्वप्ने मला आजही आठवतात. पण त्याचे लिंकिंग दिवसभर आपला मेंदू जे सतत विचार करतो त्याच्याशी असते, असे वाटते.

माझे बालपण गरीब मध्यमवर्गीय कुटूंबात आणि वाडा संस्कृतीत गेले. रेशनच्या दुकानात रॉकेल आलंय, असे कुणी शेजार्‍याने सांगितले, की ऐकणारे सगळे कार्ड आणि कॅन उचलून दुकानाकडे पळत सुटायचे. एक दिवस अशीच आम्ही रॉकेलची प्रतिक्षा करत होतो. नेमके त्या दिवशी आई-वडिलांना जवळच्या गावी जायचे कारण घडले. आईने मला बजावून सांगितले, की कार्ड, पैसे आणि कॅन वरच ठेवले आहेत. रॉकेल आलंय असं कळलं की अळंटळं न करता पहिला दुकानात जा. दिवसभर मी त्याच काळजीत. पण त्या दिवशी रॉकेलची गाडी आलीच नाही. संध्याकाळी आई-बाबा परतले. त्यांना सांगून टाकले. पण रात्री झोपेत गंमत झाली. मी एकदम उठून कॅन घेऊन दार उघडायला लागलो. कडीशी खेळण्याचा आवाज येताच घरातले जागे झाले. त्यांनी विचारताच मी झोपेतच सांगू लागलो, 'चला चला रॉकेल आलंय. शेजारच्या काकांना पण सांगतो जाताना.' मग वडिलांनी दामटून झोपवले.

उन्हाळ्याच्या दिवसांत आम्ही गार वार्‍यासाठी ओसरीवर झोपायचो. शाळेत कुठल्याशा स्पर्धेत पहिला नंबर आला म्हणून आईने प्रेमाने मला दोन रुपये दिले. (त्या दोन रुपयांना ३०-३५ वर्षांपूर्वी बरंच महत्त्व होतं कारण पिक्चरचे तिकिट, चांदोबा मासिकाचा अंक, भेळ अशी बरीच चैन तेवढ्या पैशांत करता यायची) तर दुर्दैवाने ती नाणी माझ्या वरच्या खिशातून कुठेतरी पडली. दिवसभर शोध घेऊनही सापडली नाहीत. आणि रात्री झोपेत मी दोन फूट उंच ओसरीवरुन अंगणात उडी मारली. धप्प आवाज ऐकून सगळे जागे झाले. त्यांना वाटले की चोर वगैरे आला काय? बघतात तो आमचे ध्यान जमीन चाचपत बसलेले. विचारल्यावर मी बरळू लागलो, 'माझे पैसे पडले आहेत. ते शोधतोय.' घरच्यांनी कपाळाला हात लावला.

(लग्नानंतर हे किस्से माझ्या बहिणींनी माझ्या बायकोला चवीने सांगितले. त्यावर ती म्हणाली, 'अजुनही त्या सवयी शिल्लक असल्या तर मग प्रॉब्लेमच आहे. दुसरीकडे गेल्यावर झोपेत इतर कुणाचा हात धरला नाही म्हणजे मिळवले. :))

या सगळ्या प्रतिसांदांवरून असे कन्क्लुजन काढता येईल की
आत्तेभावाना झोपेत चालायची सवय असते.
ज्याना आत्तेभाऊ नाही त्याना झोपेत चालण्याची सवय माहीत नसते.

आमच धनी स्वप्नात सुद्धा कंप्युटर्वर काम करत असतात. दोनदा पाहिलय मी . दोन्ही हात हवेत वर अन बोट हलताहेत.

मी विचारल काय करतोयस अक्षय तर मला म्हणतो एव्हढ कॉन्फिगर झाल की संपलच बघ! मग सिस्टम री बुट कर.