(केव्हा तरी पहाटे)

पुन्हा वाचण्याचा आनंद मिळाला.

वा पु.पे बुधवारच्या कविता मंगळ्वारी येऊ लागल्या.
छान आहे कविता.

---------------
धनंजय बोरगांवकर

हा हा हा
=)) =)) =))
पुपे परत वाचली पण यावेळी अजुन मज्जा आली.
(तुमच रुपड डोल्या म्होर उब र्‍हायल बगा या येळी.)

लै भारी रे पुप्या!!

लै भारी रे..
आधी पण वाचली होती आणी आता परत वाचली.

--टुकुल

ही ही ही ही ही :))
मायच्या आयडिया मस्त आहेत.
अजमावून पहायला हव्यात.

पण आमच्या घरात सर्वात उशीरा उठणारी मीच आहे. :$
मीनल.
http://myurmee.blogspot.com/

अजून येऊ द्यात.

केव्हातरी असंही होऊ द्यायचं असतं. उशिरा उठत चला पण लिखाणाच्या बाबतीत नको. कारण आपण पुण्याचे!

*************************************
माझं पुस्तक, माझा ब्लॉग.

मस्त रे पुपे लगे रहो.........! :)

-दिलीप बिरुटे

मस्तच! याचे कोणीतरी रसग्रहण करावे ;) (का कवितेच्या मुळाशी रसग्रहणच आहे? :?)

पुपे पुन्हा वाचायला मजा आली. :-)

पेशव्या, पुन्हा एकदा वाचायला मजा आली.

अदिती

हे रा़क्षसी हास्य होते....!
....अशी अस्सल हजेरी.....कोणी घेतली नाहि हो बरेच दिवसात... एकदम आठ्वण आली....
.....उद्या होउनच जाउ दे!....

मस्त

--अवलिया
आपला तो बाब्या दुस-याचं ते कार्ट, असं धो धो रण करणारं धोरण सगळ्यांचच असतं, आपल्यासाठी एक अन् दुस-यासाठी वेगळं :)

मस्त! ह ह पु वा.

सवतचि भासे मला| दूती नसे ही माला||
नच एकांती सोडी नाथा| भेटू न दे हृदयाला||

मस्तच!

यावर उपाय म्हणजे रात्री घरी यायला उशीर झाला न झाला तरीही सकाळी लवकर उठू नये!

ताजा अनुभव, स्वानुभव, प्रामाणिक कथन हे सर्व असल्यामुळे हे विडंबन नेहमीच्या धोधो विडंबनांपेक्षा वेगळे आहे.
आवडले.

मस्त!

_________________________________________________
ब्लॉग असावा तर असा 'पाषाणभेद'सारखा!!

वेगळेच विडंबन. ;)

चतुरंग