तू असं यावस....
नकळत........
थंडगार वाऱ्याच्या झुळकी सारख....
गरम उन्हाच्या झळा माग साराव्यास...
विसावलेल्या देहाला वेटोळावस...
तप्त कपोलावरचे घर्मबिंदू अधरांनी टिपावेस..
आणि,
अगदी मोकळ; निर्व्याज हसावस...
तू असं यावस.....
तू असं यावस.....
उबदार किरणासम...
गारठलेल्या मनाला उबीची शिदोरी घेऊन ...
थकलेल्या तनाला; उभारीच हसू घेऊन..
धुतल्या सोनेरी रुपेरी रंगांत...
मलाही रंगवत, हसत ;खिदळत...
तू असं यावस....
आणि
तू असही यावस...
तडाडता कडाडता वळीव होऊन ...
तृष्णेला दूर सारीत , तृप्तीला भोवळ आणित....
रसरसलेल्या देहाला शांतवत....
टपोरा टपोरा थेंब होऊन सडाडत.....
तू असही यावस.....
तू असही यावस.....
प्रतिक्रिया
22 Apr 2010 - 3:04 pm | Dhananjay Borgaonkar
झक्कास कविता.
22 Apr 2010 - 4:41 pm | सोमा
व्वाह !
22 Apr 2010 - 7:23 pm | शुचि
काय मस्त आहे कविता
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Music and poetry only reach the ears of those in anguish.
3 May 2010 - 7:06 pm | स्मृती
क्या बात है! :)
3 May 2010 - 7:11 pm | नंदू
क्या बात हैं !