कावळे

प्रत्येकाचा मनात एक कावळा दडलेला असतोच. म्हणूनच श्राद्धात कावळ्याला प्रसन्न करावे लागते. शरीराच्या आत दडलेल्या कावळ्याच्या मुक्ती साठी.

चांगलं लिहिलंय।।

चांगलं लिहिलंय ! असे सर्व कावळे मोकल्या मैदानावर नेऊन ओल्या फोकाने फोड़ून काढले पाहिजेत.

-दिलीप बिरुटे

नेमकं बोलताय...

स्रियांमध्ये ही प्रवृत्ति खुप जास्त प्रमाणात असते

मला वाटतं कोणतीही विसंगती दिसली कि त्याबाबतीत चौकस रहाणे वा चौकशी करुन , आपले ज्ञान अद्ययावत ठेवणे हा मानवी स्वभाव असावा. रस्त्यात चालता चालता , समजा कुणी पाय घसरुन पडला, तर सहजपणे आपल्याला उत्सुकुता असते की जो कुणी पडला, त्याचा पाय घसरला कां ? कशावर ? केळ्याच्या सालीवर की तेलाच्या तवंगावर, की आणखी कशामुळे? कुणाचा धक्का लागला कां ? पडणारी व्यक्ती स्त्री कि पुरुष ? तरुण की व्रुध्द् ? मग पुढचा विचार , की त्या पडलेल्या व्यक्तीस मदत करावी की नको ? आपण करावी की आपणच कां करावी की इतरांवर सोपवुन आपण आपल्या मार्गाला लागावे ? तर असे चौकस रहाणे वेगळे आणि लेखात म्हटल्याप्रमाणे , मनात कुटील भाव ठेवुन चौकस रहाणे वेगळे. त्यात स्वभाव दोष हाच कळीचा मुद्दा आहे. आणि स्वभावाला औषध नाही असे म्हटले जाते, त्यानुसार , अशा प्रव्रुत्तीस , टीट फॉर टेट , नियमानुसार , सरळ झोडपुन काढावे.वाईट्पणा आला तरी चालेल.

नेमका कशाबद्दल जिलबी पाडलीये ते समजत नाहीये, चेपुवर टाकायचे स्टेट्स इथे टाकल्यासारखे वाटते !!!

थेट मिपावरच !

इअकडे तिकडे नाही उगा का वळा! म्हणून कावळा !!!

काकयनी नाखु