बिडी काडी व्यसनमुक्ती

मि नक्किच ३ पर्याय वापरिन्...कारण मि स्वता ओढत नाहि..आणि मला एकुणच असे वाटते कि इतरांना गैरपरीणामांबद्दल सांगुन खुप उपयोग होणार नाहि :( कारण सिगारेट च्या बॉक्सवर इशारा असतो..ते वाचुनच सगळे सिगारेट ओढतात.. :)
म्हणुन मला असे वाट्ते कि लहानपणि च त्यातील धोके त्यांना सांगितल्यास व्यसनापासुन दुर रहातिल...कदाचित..:)

जिथे कमी तिथे आम्ही ..:)

समाजशिक्षण महत्वाचे असते पण ते करण्याची जबाबदारी केवळ सेवाभावी संस्था आणि सरकारचीच नसते तर ती "वर्ड ऑफ माउथ"ने पण जास्त होऊ शकते.

हे भारतात जास्त परिणामकारक होउ शकते. व्यसनाधीन होउन नंतर व्यसमुक्त झालेले अधिक चांगल्या पद्धतीने काम करु शकतात.
कष्टकरी माणुस जेव्हा थकल्या भागल्यावर बिडी चे झुरके मारतो त्या वेळी त्याला मी अन्य काय पर्याय देउ शकतो? हा विचार मनात डोकावतोच.
सिगरेट मध्ये पैशाचा चुराडा होतो. केवळ इतर पितात म्हणुन मी ही पितो अशी ती गतानुगतिकता आहे. नंतर ती त्यांच्या शरिराची गरज बनते. सिगरेट पिण्याला ग्लॅमर आहे म्हणुन तरुणवर्ग आकर्षला जातो. बंडखोरीची भुमिका त्यात असते. करके देखो हा मंत्र येथेही करुन बघण्याला प्रवृत्त करतो. नंतर आकर्षण संपल्यावर हा वर्ग विचार करु शकतो. फोलपणा नंतर उमगतो.
(माजी स्मोकर)
प्रकाश घाटपांडे

३ - धूम्रपान वाईट असते हे माझ्या मुलाला मी सांगितले आहे. तरी लोक का करतात असे तो विचारतो (वय साडेसहा वर्षे). मी त्याला समजेल अशा भाषेत व्यसनी होणे म्हणजे काय ते सांगितले आणि त्याला ते व्यवस्थित समजले. आमच्या शेजारच्या अपार्टमेंट्मधे रहाणार्‍या ओळखीच्या एक बाई स्मोकिंग करीत असताना त्याने तिथे जाऊन सांगितले की तुम्ही करता आहात ते वाईट आहे, अशाने तुम्ही लवकर मराल! :D माझ्याप्रमाणेच त्याही अचंबित झाल्या पण त्यानी तो धक्का धीराने पचवला! :O (मी त्या धक्क्यातून सावरलेलो नाही! :T )

२ - विनोदाचा भाग सोडा. बाकी लोकांना सांगून काही फार फायदा नसतो असे माझ्या लक्षात आलेले आहे. त्यांना कळते पण वळत नाही. कारण स्मोकिंगमुळे/तंबाखूसेवनामुळे मेंदूत झालेले रासायनिक बदल हे फक्त 'निश्चय' करुन सुटणे फार म्हणजे फारच अवघड (जवळजवळ अशक्य) असते. त्यासाठी व्यवस्थित औषधोपचारांची आवश्यकता असते. होमियोपॅथीत अशी औषधे आहेत. पण लक्ष कोण देतो. शिवाय लोकांना त्यांच्या वैयक्तिक गोष्टीत लक्ष घातलेले आवडत नाही असेही लक्षात आलेले आहे. तेव्हा ते काम मी सोडून दिले आहे. शेवटी ज्याला त्याला आपले हित कशात आहे हे कळलेच पाहिजे. लोक किती सांगणार?
माझ्या अगदी जवळचे मित्र आहेत त्यांना मात्र मी ह्या बाबतीत मदत करतो. त्यांना तंबाखू, गुटखा खाऊ नका, दारु पिऊ नका असे ठणकावून सांगतो, त्यांना मदत होतील अशी औषधेही मी त्यांना सुचवली आहेत कारण माझा तेवढा अधिकार त्यांच्यावर आहे.

लहान मुलांना मात्र ह्या गोष्टी जरुर सांगाव्यात, त्यातले धोके समजावून सांगावेत. अर्थात तुम्हीच ते करत असलात तर आडात नाही तर पोहोर्‍यात कुठून हा प्रश्न कायम राहील! ;)

चतुरंग

पर्याय क्रमांक २ व ३, ओळखीच्या कोणाला ओढू देणार नाही/ देत नाही निदान माझ्या समोर.

सर्व सार्वजनीक जागी [पार्क, उद्याने, बसस्थानके, रेल्वेस्थानके, रस्ते, फूटपाथ, थिएटर, भाजीमंडई, दुकाने, कार्यालये, कचेर्‍या इ. इ.] धुम्रपानाला कायद्याने बंदी यावी. व असल्यास त्याची कडक अंमलबजावणी व्हावी.

दरवर्षी सिग्रेट, बिडी, तंबाखू अतिशय महाग व्हावी की जेणे करुन सामान्यांना परवडूच नये.

चतुरंग काकांनी म्हटल्याप्रमाणे आपल्या हक्काच्या लोकांना समजावण्याचा प्रयत्न करू शकू...ते ही ती व्यक्ती किती ऐकते यावर अवलंबून आहे.

बाकी मग व्हू केअर्स ? आम्हाला कसलाही लष्कराच्या भाकर्‍या भाजायला वेळ नाही... व्यसनी माणूस कधीही त्याच्या व्यसनाविरूद्ध ऐकून घेत नाही. कॉलेजात बर्‍याच लोकांच्या फुकण्या आणि बाटल्या सोडवायचा प्रयत्न केला पण ऊलट तेच मला त्यांच्या गोटात सामिल करत होते. सिगारेट स्मोक चा त्रास ओढणार्‍यापेक्षा समोरच्याला जास्त होतो. म्हणून कोणाला (मग ते कोणाचेही तिर्थरूप असोत) समोर सिगारेट ओढू देत नाही.(पण कंपनी पार्टीत गुपचूप धूराच्या घोळक्यात बसतो :( )

कुबड्या खवीस
(आमच्या येथे अस्थी व दंत विमा आणि सायकल पंक्चर काढून मिळेल तसेच सर्व प्रकारचे मोबाईल-संगणक रिपेर* करून मिळेल. )
नोट : लग्न पार्ट्यांच्या ऑर्डरी स्विकारतो.

तू भारी ...तर जा घरी...

स्वतः ओढत असलात तर थांबवून

मी दिवसाला एखाददोनच ओढतो परंतु थांबवणं जमेलसं वाटत नाही आणि थांबवायची इच्छाही नाही. आणि मुळात का थांबवा हा प्रश्न आहेच! दो दिन की जिंदगी है. कल किसने देखा है? आणि उद्याचं उद्या बघू!

स्वतः ओढत असलात/नसलात तरी स्वतः (जर ओढत असाल तर) आणि आपल्या आप्तेष्टांना / आजूबाजूच्यांना त्याच्या गैरपरीणामांबद्दल सांगून ओढायचे थांबवून

स्वत: ओढतो, परंतु थांबवायची इच्छा नाही. आणि गैरपरिणामांबद्दल म्हणाल तर जे ओढतात त्यांना कॅन्सर होतो परंतु सुपारीच्या खांडाचंही व्यसन नसलेली अनेक मंडळी कॅन्सरने गेलेली माझ्या पाहण्यात आहेत! योगापेक्षा भोग मोठे आहेत हेच खरं! आणि ते या जन्मीच भोगावे लागतात. ते कुणालाही टाळता येणं शक्य नाही/टाळता येत नाहीत. तेव्हा आजवर जसं चाल्लंय तसंच मी तरी सुरू ठेवीन. उद्याचं माहीत नाही! जो होगा देखा जायेगा! शेवटी काही झालंच तर मलाच भोगायचंय ना? माझी तयारी आहे!

आजूबाजूच्या लोकांनाही मी असं काही सांगायला जाणार नाही. सिगरेट, दारू, तंबाखू ही व्यसनं प्रत्येकाने आपापल्या जबाबदारीवर करावीत!

पुढच्या पिढीस आत्तापासून त्यातील धोक्याचे शिक्षण देउन

पुढची पिढी आमच्यापेक्षा अधिक शिकलेली आहे, त्यांनी सिगरेटच्या पाकिटावरील वैधनिक इशारा पाहावा!

का हू केअर्स!?

आजपर्यंत इतरंबद्दल नाही, तरी स्वत:बद्दल मात्र मी हेच बोलत आलोय! :)

आपला,
(बेफिकीर) तात्या.

मला सिगरेट ओढणार्‍यांबद्द्ल तिडीक जाते डोक्यात.. व्यसनं करायची असतील तर आपापल्या घरी किंवा स्मोकींग झोन मधे करावीत.. रस्त्यावर्,बस-स्टॉप, हॉटेल मधे बसून फुंकणार्‍यांवर माझा अतोनात राग आहे. आम्हाला का पॅसिव्ह स्मोकींगची शिक्षा? मी शक्यतो तिथल्या तिथेच माझी नापसंती दाखवते.. बर्याच जनतेला काहीही लाज वाटत नाही, एखाद -दुसराच बंद करतो.. जे माझ्या जवळचे आहेत, त्यांना मी जरूर पटवायचा प्रयत्न करते.. शेवटी ऐकणे त्याच माणसाच्या हातात आहे.. त्यामुळे हे व्यसन सुटणे केवळ त्या माणसाच्या इच्छाशक्तीवरच अवलंबून आहे.. माझा डॉक्टर असलेला काका जेव्हा सिगरेटीच्या सिगरेटी फुंकतो तेव्हा मला खरच चिड्चिड होते!! डॉक्टर असून व्यसनाला आवर घालता येत नसेल , परिणाम व्यवस्थित माहीत असून तर सामान्य माणसाची काय कथा?

दो दिन की जिंदगी है. कल किसने देखा है? आणि उद्याचं उद्या बघू!

तो उद्या बघण्यासाठी तरी जिंदगी असायला हवी ना तात्या. जान है तो जहांन है..(देव तुम्हाला भरपूर आयुष्य देवो)
सिगारेट फुंकुन जिंदगी भरगोस जगलेला माझ्यातरी पाहण्यात नाही आला कोणी. आणि बाकी इतर लाख चांगल्या गोष्टी आजूबाजूला असताना सिगारेट हवी कशाला??
माझ्या बघण्यामध्ये एका माणसाला गुटख्याचं व्यसन होतं. त्याला ते सोडायचं होतं. त्याने हळू हळू कमी केलं. आधी तो सुपारी किंवा बडिशेप खाऊ लागला आणि नंतर पूर्न व्यसन थांबलं. मनापासून इच्छा हवी व्यसनमुक्त होण्याची मग, सिगारच काय कोणतही वाइट व्यसन कमी होतं.. किंवा सुटतं..

- (सर्वव्यापी)प्राजु
http://praaju.blogspot.com/

मनापासून इच्छा हवी व्यसनमुक्त होण्याची मग, सिगारच काय कोणतही वाइट व्यसन कमी होतं.. किंवा सुटतं..

अगदी खरं! पण माझी तशी इच्छाच नाही!

तात्या.

+१

(९ ते ५ व्यसनमुक्त) टिउ

मनापासून इच्छा हवी व्यसनमुक्त होण्याची मग, सिगारच काय कोणतही वाइट व्यसन कमी होतं.. किंवा सुटतं..
सहमत
आम्हीही सद्ध्या धूम्रपान आणि मद्यपान सोडण्याचा प्रयत्न चालवला आहे. नक्कीच यशस्वी होऊ.
जवळच्या व्यक्तींपेक्षा व्यसन नक्कीच मोठे नाही.

कर्मण्ये वाधिकारस्ते | मां फलकेशू कदाचनं
: कार्यकर्त्यांनी कर्म करीत रहावे,आपल्या नावाचे फलक लागतील अशी अपेक्षा करु नये.
-इनोबा म्हणे -मराठमोळे वॉलपेपर

अगदी खरं! पण माझी तशी इच्छाच नाही!

तात्या आणी गुन्डोपन्त !!!

सहमत आहे !!!!!!

अगदी प्रामाणीक पणे सान्गतो,

आपल सुद्द्धा हेच म्हनने आहे

जियो और जीने दो !!!

पियो और पिने दो !!!!!

पण लिमीट मध्ये !!!

जितके झेपेल तीतकेच !!!!!

( ऑल राउन्डर )
-- ऍनयू उर्फ बैल
~~~ आमची कोठेही शाखा नाही~~~

तसा प्रमाणीक प्रयत्न मी पण केला बर का!!!

दारू सोडली ,

म्हणजे बीयर चालू केली !!!

सिगारेट चा धूत इतर कुणालाही त्रास्दायक होणार नाही ह्याची काळाजी घेतो...
(म्हणजे घ्यावी लागते,इकडे चायना मध्ये सार्वजनीक स्थळी स्मोकिन्ग झोन मध्येच ओढता येते )

(सुधरण्या्च्या प्रयत्नात)

-- ऍनयू उर्फ बैल
~~~ आमची कोठेही शाखा नाही~~~

निश्चयाचे बळ। तुका म्हणे तेचि फळ॥

हा व्यसनमुक्तीचा एकमेव मार्ग आहे. मेलो तरी चालेल पण सिगारेट ओढणार नाही..... हा विचार मनात बिंबला तर सिगारेट सोडणे कठीण नाही. आम्ही वीसएक वर्षांपूर्वी सोडली. आजवर स्पर्श केलेला नाही.

पहिल्या दिवशी त्रास होतो . मग हळूहळू शरीराला निकोटीन शिवाय जगायची सवय होते.
कोणतेही व्यसन सुटायला २१ दिवस लागतात असे मानसशास्त्रातले तज्ज्ञ सांगतात असे ऐकले होते.

धोंडोपंत
आम्हाला येथे भेट द्या http://dhondopant.blogspot.com

स्वतः ओढत असलात तर थांबवून
मुद्दा माझ्यापुरता गैरलागू कारण मी स्वतः धूम्रपान करीत नाही.

स्वतः ओढत असलात/नसलात तरी स्वतः (जर ओढत असाल तर) आणि आपल्या आप्तेष्टांना / आजूबाजूच्यांना त्याच्या गैरपरीणामांबद्दल सांगून ओढायचे थांबवून
आताशा नेहेमीच करतो. परंतु काही फायदा झाल्याचे दिसले नाही. पण आशा सोडणार नाही.

पुढच्या पिढीस आत्तापासून त्यातील धोक्याचे शिक्षण देउन
अद्याप असे काही केले नाही. परंतु यापुढे करण्याचा निश्चय आहे.

का हू केअर्स!?
नक्कीच नाही.

Doing what you like is freedom. Liking what you do is happiness.

एक चेन स्मोकर : सिगरेट सोडणे ही सर्वात सोप्पी गोष्ट आहे. मी आजपर्यंत अनेकवेळा सोडलीय!!!

Doing what you like is freedom. Liking what you do is happiness.