मेघावळ....

मेघावळ....
मेघांची प्रभावळ.......

मेघ म्हणजे आशा. मेघ म्हणजे दिशा.
मेघ अभिलाषा. मेघ निराशाही.
मेघ एक दाटलेलं सूक्त.
कधि करुणायुक्त कधि दुष्काळभुक्त.

ग्रीष्मात निथळलेला प्रत्येकजण आतूर.
वारा मेघांना फितूर.
आला तर धुवाधार नाही तर पिरपिर रटाळ.

मेघ जीवनाचा आधार.
मेघ इंद्राचा अवतार.
सृजनाचा दातार. सृष्टीचा भ्रातार.

पाऊस बेभान. पाऊस निष्काम.
पाऊस अस्वस्थ. पाऊस बदनाम.

पावसात चिखल.चिखलात कमळ.
शेतात भीज. बीजांकुरांची हिरवळ.
बीजात सत्व.
जगण्या जगविण्याचे तत्व.
समृद्ध चाहूल. तरीही छुप्या दुष्काळाची हूल.

अतृप्त हा प्रवास सदाही.
मनांत खोलवर साचलेलं अचानक प्रवाही.
निमित्ताने;....... निमित्ताशिवायही.....

निमित्त सहवासाचं. निमित्त हव्यासाचं.
निमित्त हरवल्याचं; निमित्त आठवल्याचं.
एकांत एकटेपण हेही निमित्त
आणि अवास्तव आसक्ती; हेही पण निमित्त.....

मन हा मेघच........
वार्‍यासोबत दिशाहीन भटकणारा.
वारा थांबला की जडत्वात जाणारा.
पिंजून पिंजून धुकं पिसणारा.
हळव्या स्पर्शानं दंवात विरघळणारा.

उन्हात लपणारा; उन्हाला झाकणारा, पण
कुंद क्षणी नि:संकोच पहाडाच्या छातीवर विसावून मनसोक्त ढळणारा,...
आरोही-विरही-अवरोही.....
सर्वांसोबत........ तरीही एकटा..... एकटाच ...

"मेघ- माणूस - पाऊस"..........स्वभाव साधर्म्य .....
त्याचं अवखळणं-- ह्याचं खळणं
तो पाणी-- हा शब्द
त्याचा प्रवाह-- ह्याचं काव्य
त्याचं संचित-- ह्याचं ललित.........

"मेघावळ"...... निसर्गाचं लालित्य;.. मानवाचं साहित्य.
"मेघावळ"........ अज्ञाताचं काव्यललित;... अज्ञाताचं दायित्व.
संसारातल्या उभ्या आडव्या धाग्यांच्या स्वभावधर्माचं,....... अंकित; अवचित; औचित्य.....
कधितरी;..... थोडंसं;.... तोंडलावणीला पांडित्य. ......

........................अज्ञात