रोज मरतो

रोज मरतो रोज मरतो रोज मरतो

सकाळी कामावर निघालो की
कचरा कुनडीवर कचरा वेचणारी
भुकेने रडणारी ति अनाथ मुल बघुन

रोज मरतो रोज मरतो रोज मरतो

स्टेशनवर येतो तिथे दिसत एक म्हातार जोडप
व ते अडचण आहेत नविन घरात अस मानुन
त्याना गावाला पाठवणार तरुण जोडप,ते बघुन
रोज मरतो रोज मरतो रोज मरतो

लोकल येते फलाटावर नेहमिसारखी
डब्ब्यानमध्ये गुरानसारखी घुसलेली मानस बघुन.
रोज मरतो रोज मरतो रोज मरतो

दुपारी जेवणात येणारी आकार लहान झालेलि
वाढणार्‍या महागाईने बिनतेलाची असलेलि
रोजच असलेलि बटाटा भाजी व पोळी ,ते बघुन

रोज मरतो रोज मरतो रोज मरतो

तरी पण ह्या मरण्यातुनच रोज येते नवि उभारी जगण्याची
जेव्हा घरी येतो रात्री , बघतो दारात एकत्र जेवता यावे
म्हणुन वाट बघणारी बायको व आई वडिल,

हो तेव्हा मी रोज जगतो तेहि हसत हसत
रोजच्या मरणातुन वेळ काढुन न रडता
मी रोज जगतो रोज जगतो मी रोज जगतो.