इये ईंदुरीचिये बोली कवतुके

बढिया! एकदम बढिया... राजबाड्यावर मिळणार्‍या कचौरीसारखा... नाही तर थंडीच्या दिवसात पहाटे रस्त्याच्या बाजूला असलेल्या ढाब्यातल्या गरम पोह्यांसारखा... किंवा उन्हाळ्यात नुक्कड नुक्कड वर लागणार्‍या मधुशालांमधील गन्न्याच्या रसासारखा!

मजा आ गया भिया!

तुम्ही इंदोरात राहात असाल तर लई मजा आहे तुमची, एकदा इंदोरला फक्त खाण्यासाठी यायचं आहे. दोन - तिन दिवस फक्त खादाडी. जेंव्हा योग जुळेल तेंव्हा तुम्हाला कळवेनच.

बाकी लिहिलंय लई भारी, आता जेवण झालं होतं आणि त्यात पुन्हा इंदोराची आठवण.

या इंदौरच्या बोलीला पु लं नी अजरामर करून ठेवलीय. मग ते रामुभैय्या दातेंवर लिहिललं असो, नाहीतर काकाजी असो. लेखन आवडले!

भाग्यश्री कुलकर्णी नेहमीच छाण लिहीतात . मराठी दिना निमित्ताने त्यांनी लेखणीवरची श्याई पुसल्याने बरे वाटले .... लेख आवडला हे सांगण्याची औपचारिकता जरुरी नाही.

उत्तम !! इंदौर दर्शनाबद्दल आभार.

-इंदुरीकर

भाग्यश्री, खूप सुरेख लिहिलंस. आवडलं.
उच्चून :)

सुरेख आणि नेमके लेखन ...
खास इंदौरी बाज असलेले हे सर्व वाचायला आवडले.

- छोटा डॉन

बढिया हो ताई. मस्त लिहिलेत
ईन्दोर ला जायची खुप इच्छा आहे

लेख आवडला.

> इंदोरला जायची खूप इच्छा आहे.

असेच म्हणतो.

छान. पुलेशु.

ताई, इंदोर दर्शन तसेच मध्य प्रदेश ची आठ्वण झाली....मस्त लिखाण...(बाकी भावी पिढी साठी तिथे मराठी शाळा असतील ना?)...

एकदम बढिया! :)
मझा आला भिया तिथल्ली वर्णनं वाचून. :)

(आता हल्ली तात्या काय दिसून नाय र्‍हायले, मंग इंदौराचा उल्लेख आला आणि देवासकरांची सही नाही असं मोठं आक्रित नको व्हायला...मीच हाणतो एक सही. :) )

- धम्याभैय्या देवासकर,
देवासकरांची कोठी, इंदौर.

छान !!

"...मुख्य प्रवाहात सामिल करुन घेतल्यास आपल्या मराठीला कितीतरी नवीन शाब्दिक अन भाषिक अलंकारही मिळतील...."

~ हा विचार स्तुत्य आहे. भाषा सुंदर आणि डौलदार बनते अशा विविध मिश्रणांच्या संगतीनेच. कानडी मुलुखातील मराठी माणसे आणि तुमच्या इंदौर (मला वाटते इथे महाराष्ट्रातच 'इंदूर' असे नाव घेतले जाते) आणि ग्वाल्हेरमधील मराठी माणसांनी आपली अशी एक शैली प्रस्थापित केली आहे, ती फार मोहक आहे. तुम्ही दिलेली उदाहरणे "झन्नाट" आणि "बढिया"...एकदम बढिया वाटली.

सागर आणि ग्वाल्हेरमध्ये काही काळ बॅन्केच्या सेवेत असलेले एक गृहस्थ परिचयाचे आहेत. त्यानी असेच तिकडच्या (तुमच्या भाषेत 'तिथलच्या') भाषेच्या लहेज्याविषयी गमती सांगितल्या होत्या. उदा. स्थानिक बॅन्क अधिकारी आपल्या शिपायाला हुकूम देतो "दौडत जाऊन हे काम कर...", "कॅशिअर बीमार आहे, छुट्टी घेतली...". 'आजारी आणि सुट्टी" हे शब्द कुणी तिथे उच्चारतच नाही असे म्हणतात

मझा आला वाचायला !

इन्द्रा

मस्तं लेख.

भोचकरावांची आठवण आली.

लेखन आवडलं.
इंदोरातनं फिरून आल्यासारखं वाटलं.
मीही बरच ऐकलय शहराबद्दल.

लेख आवडला. भाषेला खळाळत्या पाण्यासारखे मुक्त असू द्यावे हे खरेच, पण तिच्यावर काही बंधने घातलीच पाहिजेत असे वाटते. शुभानन गांगल किंवा सतीश रावले यांनी भलावण केलेली 'नियममुक्त' मराठी मला तरी पचणारी नाही. मराठीत अन्यभाषिक शब्द सहजपणाने मिसळून गेले (उदा. कानडी शब्द) तर ती मराठी कानाला गोड लागते. (उदा. बेळगाव, निपाणी भागातली मराठी) याउलट मराठीत मारुनमुटकून इतरभाषिक शब्द बसवले की ती कानाला खटकते. (धन्स, धन्यु, वीकांत वगैरे). अर्थात हे वैयक्तिक मत झाले.
इंदुरी मराठीवर आणखी लिहावे.

आवडल!

लेख आवडला. छान आहे. इंदूरला मी पण खूप वेळा जाऊन तिथल्या लोकांमधे राहून आलो आहे. आश्चर्य म्हणजे पंचपाळ, लुगडं असे शब्द तिकडे अजूनही वापरात दिसतात. छान वाटतं. तिथल्या आधीच्या पिढीनी आपली संस्कॄती तिथे राहूनही चांगली जपली आहे. आणि असे असतानाही तिथले होऊन राहीले तिथला लहेजा उचलला हे छान वाटते.

पण तिथली नवी पिढी (आपल्या इकडच्या नव्या पिढीप्रमाणेच ) अतिगोंजारल्यामुळे होपलेस झाली आहे असे वाटते. मराठी बोलत नाही. आणि ती नवीन पिढी इकडे म्हणजे महाराष्ट्रात आल्यावर जेव्हा मराठी बोलायला नकार देते तेव्हा डोक्यात जाते. मग त्यांच्या "मैने आई को बोला, आजी को बोला" चे कौतुक आम्ही इथे बसून का करावे असा प्रश्न पडतो.
असो सगळ्या गोड गोड प्रतिसादात मिठाचा खडा टाकण्याची इच्छा नव्हती पण तरीही टाकला. असो.

लेख मस्त जमला आहे ..

बाकी उज्जेन्-इंदौर एक दौरा करायचा आहेच त्याची आठवण झाली.. माझी मैत्रीण बरेच दिवस झाले बोलविते आहेच .. बघु.
बाकी वेगवेगळ्या बोली भाषा त्यांच्या ठेक्यामुळे/लयीमुळे खुप छान वाटतात. विशेषकरुन मला कोल्हापुरी जास्त आवदते.
पण हिंदीमिश्रीत मराठी मला नक्कीच आवडत नाही ..

मस्त लेख !
या मिश्र गोड भाषेत खूप सारे जुने मराठी शब्द अजून नेहमी वापरले जातात हे जरा वेगळेपण आहे.

माझ्या एका अतिशय शुद्ध बोलणार्‍या इंदोरी मराठी मित्राची आठवण आली.
तो नेहमी बोलताना - "मी तुला ते धाडून देतो. " मेल वर काही माहिती हवी असेल तर "धाडतोस ना?" असा शब्द प्रयोग करायचा. बरेच परंपरागत शब्द पन्नास साठ वर्षापूर्वी अगदी प्रचलित असलेले आणि आता केवळ जुन्या पुस्तकातून उरलेले तिथे अजून सहज सवयीने वापरले जातात.

खिलवण्या साठी, खाण्यासाठी इंदोरास यायचे आहे जरुर.

लेख आवडला.

तू मिपावर फारशी दिसत नाहीस फारशी याची तक्रार याच निमित्ताने करून घेते.

लेख आवडला. नेहमीप्रमाणेच मस्त!!

सरवटे पुढची गुलाब पाकळ्या घातलेली लस्सी (नाव आठवत नाही) आणि ५६ दुकानची आठवण करुन दिलीत.
:)