पाकिस्तान-दहशतवाद आणि अमन की आशा

आजिबात प्रश्ण वगैरे काही सुटणार नाहीत.
पाकिस्तान हे अतिरेक्यांसाठी नंदनवन आहे. जो पर्यंत पाकिस्तानात अतिरेकी आहेत तो पर्यंत अमन चमन काही नाही.
बेन्झीर भुट्टो असत्या तर थोडी फार आशा होती.

हे सगळे पुचाट प्रकार आहेत अमन की आशा वगैरे..यानी काहीही साध्य होणे नाही.

कुत्र्याचं शेपुट आहे पाकिस्तान...

दोन देशांमध्ये मुख्य वादाचा मुद्दा काश्मीर हाच आहे्.

एव्हढाच मुद्दा आहे? "हसके लिया पाकीस्तान, लढके लेंगे हिंदूस्थान" ही घोषणा कधी ऐकली नाही का?

याचा अर्थ इतर प्रयत्न होऊ नयेत वगैरे नाही. पण जमिनीवर पाय ठेवून इतकेच म्हणावेसे वाटते.

--------------------------------
मी या आणि इतर संकेतस्थळावर केवळ "विकास" याच नावाने वावरतो. त्याच्या मागेपुढे उभ्या (||) आडव्या (=), तिरप्या (\\ //) आदी कुठल्याच प्रकाराच्या रेषा नसतात. त्या अर्थाने माझी कुठेही शाखा नाही. :-)

पाकिस्तानात सतत मिलिटरी राज्य आणि हुकुमशाहीच आहे...अमेरिकेच्या प्रसादाने दहशतवाद वाढत आहे...काश्मीर प्रश्नाविषयी बोलू तेवढे कमीच...मुंबईवरील हल्ला हा ताजे उदाहरण...सतत काश्मिरजवळ काहीतरी कुरापती काढणं चालूच असतं...या परिस्थितीत कसले आलेय अमन आणि शांती ? या दोन देशात एकोपा काही शक्य नाही...आपण कितीही म्हणत असलो कि सर्वसामान्यांच्या मनात असे काही नाही तरी भारतावर हल्ला होतोच आहे हे सत्य आहे...उगाच दिवास्वप्ने बघण्यात काय हशील? भारताने सैन्य तत्पर ठेवावे...मगच काय ती बोलाचाली करावी...नाहीतर उगाच हिंदी पाकी भाई भाई म्हणून चीनची पुनरावृत्ती व्हायची....

***********************************************************
http://shilpasview.blogspot.com/

हा हा हा वाचून करमणूक झाली .. मला नाही वाटत रोहन अस काही करेल. असाच काहीतरी बडबडला असेल.

=))

'अमन की आशा' ????? अरे हट्........ सगळी बोलबचनगिरी आहे साली.

* दिल्ली-लाहोर बस ....पाठीत 'कारगील'रुपी खंजीर !!!
अनुभवातून शिका रोहनराव मुर्ती...केवळ बोलका बाहुला बनू नका.
-
अमन की आशा=बोलबचन की भाषा

पाकिस्तान-दहशतवाद आणि अमन की आशा
बोलबचनगिरी आहे साली.
काय काय ना एकेक timpass मिळतो ह्या लोकांना.

त्यांनी हे अमान चमन त्या स्वात खोर्यात जाऊन अतीरेक्यानपुढे वाचून दाखवावे.
हे अमान चमन चालू केलेल्या किती लोकांच्या **** मध्ये *** आहे.

शिळ्या कढीला ऊत!!! :|
- (सर्वव्यापी)प्राजक्ता
http://www.praaju.net/

वा!!.एकमेकांची मातृभूमी बघता येत नाही म्हणून हे दोघे अमेरिकेत दु:खी आहेत!! खरोखर रोहन मूर्ती पाकिस्तानच्या स्वात खोर्‍यात भटकंती करतील?

स्वात खोर्‍याखेरीज पाकिस्तानात इतरही अनेक स्थळं आहेत. मोहेंजोदारो, ह्डप्पा, तक्षशीला यांसारख्या ठिकाणी जायला मला आवडेल. लाहोरमधली शालिमार बाग किंवा बादशाही मशिदीसारख्या मुघल शैलीतल्या इमारती पाहायला आवडतील. कधीतरी भविष्यात या गोष्टी पाहता याव्यात यासाठी नुसती शांततेची इच्छा व्यक्त करण्यात काय चूक आहे? कदाचित आपल्या हयातीत ते दिवास्वप्नच ठरेल, पण म्हणून स्वप्नं पाहूच नयेत का? आणि भारतीय संस्कृतीचा आद्य आविष्कार जर उभ्या हयातीत कधीच पाहायला मिळणार नसेल, तर त्याचं दु:ख होणंही स्वाभाविक नाही का?

- चिंतातुर जंतू :S
"ही जीवांची इतकी गरदी जगात आहे का रास्त |
भरती मूर्खांचीच होत ना?" "एक तूच होसी ज्यास्त" || ५ ||

***************************************************
दुरितांचे तिमीर जोवो/विश्व स्वधर्मसुर्ये पाहो/जो जें वाछील तो तें लाहो/प्राणिजात/