माझा पहिला परदेश प्रवास (लंडन) भाग -16 अंतिम

भाग - सोळावा (अंतिम)

धन्यवाद मिपाकरांनो !! मला तुमचे सर्वांचे आभार मानायचे आहेत. ते अशासाठी की वेळात वेळ काढून तुम्ही माझी ही लेखमाला वाचलीत आणि त्याला भरभरून प्रतिसाद दिलात आणि माझा लिहिण्याचा उत्साह वाढवलात त्याबद्दल मी तुमची मनापासून आभारी आहे. मी हाडाची लेखिका नाही त्यामुळे माझं लिखाण थोडं घरगुती स्वरूपाचं वाटलं असेलही पण माझ्या मनात जे आल ते मे लिहिलं. माझं लिहिण्यात काही चुकलं असेल तर माफ करा. आणि हो मला सांगा की माझ्या लिखाणात मी काय दुरुस्ती करू शकते. व्यनि केलात तरी चालेल. कोणाला लंडन मध्ये फिरण्याबद्दल काही माहिती हवी असेल तर जरूर व्यनि करा. पुन्हा एकदा माझी लेखमाला वाचणार्यांचे आभार!!
---------------------------- --------------------------------------

आज सकाळी लौकर उठलो. सामान सगळं आवरलेलच होतं. आज रूम मधून सकाळी लौकरच चेक आउट करायचं होतं त्यामुळे तिथल्याच एक लॉकर रूम मध्ये सामान ठेवून आम्ही बाहेर पडलो. आज बाहेर पाऊस पडत होता पण काहीही झालं तरी विम्बल्डन ला जायचंच होतं. सेंट्रल लंडन पासून विम्बल्डन तसं लांब आहे. इथे जाण्यासाठी साऊथफिल्ड्स नावाच्या ट्यूब स्टेशन वर उतरावे लागते. विम्बल्डन किंवा विम्बल्डन पार्क स्टेशन वरून लांब पडेल. तर साउथफिल्ड्स हे सर्वात जवळचे स्टेशन आहे. इथून चालत जायला साधारण १५ मिनिटे लागतात पण पाऊस पडत असल्याने आम्ही बस ने गेलो.आम्ही विम्बल्डन म्युझिअम आणि लॉन टूर अशी कम्बाईन टूर घेतली होती. या दोन्हीचे मिळून अंदाजे ३५ ते ४० पौंड तिकीट होते. सर्वात आधी आमच्या टूर गाईड ची ओळख पाळख झाली तेंव्हा विम्बल्डन ही स्पर्धा कशी सुरू झाली याचा इतिहास सांगितला.

सर्वात पाहिले आम्ही निघालो कोर्ट क्रमांक १ कडे. इथे जाताना जोकोविच आणि सेरेनाचा मोठ्ठा फोटो लावलेला पहिला. कोर्ट क्र. १ खूपच मस्त आहे. खूप मोठ्ठ कोर्ट आहे. इथे आणि सेंटर कोर्ट वर सगळ्या मुख्य मॅचेस होतात. इथून आम्ही बाकीची सगळी छोटी कोर्ट्स पाहिली. तिथून आम्ही त्या लॉन वर गेलो जिथे लोकं बसून मोट्ठ्या स्क्रीन वर मॅच पाहतात.

इथून पुढे आम्हाला जिथून सगळे खेळाडू प्रवेश घेतात ती जागा दाखवली.

मीडियाच्या लोकांसाठी इथे वेगळी जागा आहे जिथे उभे राहूनच त्यांना शूट करावे लागते.

मीडियासाठी आणि खेळाडूंच्या मुलाखती घेण्यासाठी वेगळ्या खोल्या आहेत त्या दाखवल्या. तिथून पुढे आम्ही आलो एक कॉन्फरन्स रूम मध्ये जिथे खेळाडूंची मुलाखत होते स्पर्धा जिंकून आल्यावर. खेळाडूंच्या रेस्ट रूम्स मात्र त्यांनी दाखवल्या नाहीत.

इथून पुढे आम्ही गेलो सेंटर कोर्ट वर. हे येथील मुख्य कोर्ट आहे . जगातील सगळ्यात प्रसिद्ध कोर्ट म्हणजे विम्बल्डन चे सेंटर कोर्ट. माझ्यामते प्रत्येक टेनिस खेळणाऱ्या खेळाडूंचं स्वप्न असेल या सेंटर कोर्ट वर येऊन टेनिस खेळण्याचं. या कोर्ट लाच फक्त रूफ आहे पावसापासून संरक्षणासाठी. इथे खूप निवडक मॅचेस होतात. गाईड ने सांगितल्याप्रमाणे हे कोर्ट कुठल्याही इतर सदस्यांना खेळासाठी वापरता येत नाही. कुठल्याच कोर्ट च्या जमिनीवर आपण जाऊ शकत नाही. त्यामुळे सगळी कोर्ट्स प्रेक्षक जिथे बसतात तिथूनच बघितली. आणि हो विम्बल्डन चा अजून एक नियम म्हणजे इथे एक शिस्त पाळावी लागते ती अशी की तुम्ही कोणत्याही वयाचे असाल तरीही तुम्हाला इथे पांढरे शुभ्र कपडे घालूनच खेळावे लागते. हा नियम खेळाडूंप्रमाणेच इथल्या सदस्यांनाही लागू होतो. विम्बल्डन चे सदस्यत्व पण खूप मर्यादित लोकांसाठी आहे असे गाईड ने सांगितले.

ही टूर दीड तासांची होती ती झाल्यावर आम्ही म्युझिअम पाहायला गेलो. म्युझिअम मध्ये जुन्या विम्बल्डन टेनिस चा इतिहास, जुन्या पद्धतीच्या रॅकेट्स , टेनिस बॉल्स , जुन्या काळी लोकं कुठल्या प्रकारचे कपडे आणि बूट घालून टेनिस खेळत असत या शिवाय नवीन खेळाडूंचे फायनल मॅच चे कपडे , बूट दाखवलेले आहेत. याशिवाय पुरुष खेळाडूंना स्पर्धा जिंकल्यावर मिळणारा कप आणि महिला खेळाडूंना मिळणारी डिश ठेवलेली आहे.या कप आणि डिश वर कोरलेली खेळाडूंची नावेही दिसतात.

म्युझिअम मधील काही फोटो

सगळ्या खेळाडूंचे फोटो, काही ऐतिहासिक मॅचेस चे रेकॉर्डिंग्स सुद्धा ऐकायला मिळाले. म्युझिअम फिरण्याचा अनुभव खूप छान होता. म्युझिअम पाहून झाल्यावर थोडी खरेदी केली त्यांच्या दुकानांमध्ये आणि बाहेर आलो. इथे त्यांचे एक छोटेसे रेस्टो आहे. तिथे गेलो आणि मस्त हॉट चॉक्लेट प्यायलं. इकडे गेलात तर हे जरूर घ्या.

साडे तीन वाजले होते आता घाई करायची होती कारण ५ वाजता आमची कॅब येणार होती विमानतळावर जाण्यासाठी. बाहेर आलो तेंव्हा नेमका पाऊस पडत होता पण नाईलाज होता. निघावं लागणारच होतं. तसेच भिजत स्टेशन वर गेलो. अपार्टमेन्ट वर पोचेपर्यंत ५ वाजलेच ! लॉकर रूम मधून सामान घेतलं फ्रेश झालो आणि तेवढ्यात आमची कॅब आलीच. इथून बाहेर पडताना पाऊले जड झाली. पाय निघत नव्हता. २१ दिवसांचं वास्तव्य झालं होतं याच अपार्टमेंट मध्ये. सामान कॅब मध्ये घातलं आणि निघालो विमानतळावर. गाडीतून पुन्हा एकदा लंडनचं दर्शन घेतलं आणि ४५ मिनिटांमध्ये विमानतळावर पोहोचलो. सगळे सोपस्कार पार पडले आणि विमानाची वाट बघत बसलो. विमान लागल्याची घोषणा झाली आणि आत जाऊन बसलो.

मायदेशी पोहोचण्याची ओढ होतीच पण एकीकडे थोडं वाईट पण वाटत होतं . २१ दिवस खूप छान गेले होते. खूप नविन अनुभव , आठवणी दिल्या लंडनने. नवीन देश , नवीन माणसं , नवीन जागा कळाल्या आणि सगळ्यात मुख्य म्हणजे एका अनोळखी देशात एकटीने फिरल्याचा अनुभव. विकांताला नवरा असायचा सोबत पण इतर वेळी मी एकटीनेच फिरले. खरोखर एकटीने फिरण्याचा अनुभव अवर्णनीय आहे. आत्तापर्यंत एकतर मित्र मैत्रिणी नाहीतर कुटुंबासोबत फिरलेली मी एका अनोळखी देशात एकटी फिरले या गोष्टीचा अभिमान वाटला आणि त्यामुळे एक वेगळाच आत्मविश्वास मिळाला. माझं लाडकं स्वप्न पूर्ण झालं होतं याचं प्रचंड समाधान होतं :-) या विचारांमुळे विमानाने कधी टेक ऑफ घेतला कळलंच नाही !!

समाप्त !!

** थोडी माहिती :-

घरगुती खाण्याचे सामान मिळण्याची ठिकाणे - टेस्को , सेन्सबरीस. आम्ही जिथे राहत होतो तिथे भारतीय दुकाने नव्हती त्यामुळे आम्हाला या जवळच्या दुकानांमध्ये सामान घ्यावे लागले.

खादंती - इथे बऱ्याच चेन रेस्टो आणि कॉफी शॉप्स आहेत जिथं सॅन्डविच आणि मफिन्स खूप छान मिळतात. प्रेट अ मॅन्गर मध्ये उत्तम प्रतीचे सॅन्डविच आणि मफिन्स मिळतात. आम्ही इथेच जायचो. याशिवाय कोस्टा , स्टारबक्स , मॅकडी आहेच. याशिवाय मॉन्युमेंट च्या बरोबर समोर एक फलाफल म्हणून छोटा जॉइंट आहे तिथे फलाफल मस्त मिळतात, साऊथ केन्सिंग्टन स्टेशन च्या बाहेर बरीच खाद्य भ्रमंती करता येईल. बेन्झ कुकीज म्हणून एक चेन आहे इथे अप्रतिम कुकीज मिळतात. तुम्हाला वेगळ्या देशांमधील खाद्यपदार्ध ट्राय करायचे असतील तर कॅमडेन टाऊन ला जा आणि खायची हौस भागवा. आणि मागील भागात सांगितल्याप्रमाणे GBK Gourmet Burger Kitchen सुद्धा छान आहे.

खरेदी- Oxford Street , वेस्टफील्ड मॉल , कॉवेंट गार्डन , कॅमडेन मार्केट इथे खरेदीसाठी बऱ्याच गोष्टी आहेत.

***टिप्स ***

** लंडन मध्ये पाऊसाचा काही भरोसा नाही त्यामुळे एक रेन जॅकेट किंवा छत्री कायम सोबत ठेवा.
** आपले एक ओळखपत्र शक्यतो पासपोर्ट ची झेरॉक्स कायम जवळ असुद्या
**भरपूर चालण्याची तयारी ठेवा
**थोडे कोरडे खाण्याचे सामान सुद्धा बरोबर ठेवा.( इथे गल्लोगल्ली आपल्यासारखे खाण्याचे जॉइंट्स नाहीत ;) )