झाली सय संद्याकाय
दिवे लाव्याचा वखतं
वाट पायता राघुची
तोंड चाललं सोकतं
डोये फाळूनं फाळूनं
काय वाटी नं पायतं
धंदा पळला घरात
जीव काहाले जायतं?
चिळ्या रायल्या भऱ्याच्या
झाला किती वारखोळं
राघू साठी मैना तूहं
कुठी अळलं व घोळं?
अशी तिसऱ्या पायरी
बस्तं धरूनं ऊंबठा
तोही झिंजते घासूनं
तूह्या पायाचा आंगठा
नंदा ईचारती तव्हा
होटं उलतच नाई
आता काहाले दाठ्ठ्यातं
ऊभी रायतं व बाई?
प्रतिक्रिया
11 Dec 2016 - 11:18 am | जव्हेरगंज
मस्त आहे कविता.
ही भाषा वाचायला खूप गोड वाटते.
एखादं ललित लिव्हा की!!
11 Dec 2016 - 12:21 pm | एस
फार छान कविता! फार आवडली. काही शब्दांचा अर्थ सांगितल्यास अजून समजायला मदत होईल ही विनंती.
11 Dec 2016 - 5:28 pm | संदीप डांगे
कोणते समजले नाही ते सांगितलेत तर मदत करतो.
11 Dec 2016 - 4:04 pm | चांदणे संदीप
हा हा व्वा!
मजा आ गया दोस्त!!
Sandy
11 Dec 2016 - 6:19 pm | रातराणी
सुरेख कविता!!
11 Dec 2016 - 6:51 pm | संदीप डांगे
सय संद्याकाय = संध्यासमय
वखतं = वेळ
सोकतं = सुकत, वाळत
धंदा पळला घरात = कामे खोळंबून आहेत
जीव काहाले जायतं? = जाळतेस.
चिळ्या रायल्या भऱ्याच्या = चिळ्या म्हणजे रॉकेल चे दिवे, त्यात रॉकेल भरणे म्हणजे चिळ्या भरणे, अंधार पडायच्या आधीच करावं लागतं
वारखोळं = उशीर, वेळ
कुठी अळलं व घोळं? = घोडे अडणे
दाठ्ठ्यातं = दाराची चौकट, प्रवेशद्वार
12 Dec 2016 - 2:00 pm | प्राची अश्विनी
ओक्के, आत्ता कळली.धन्यवाद!
मला वाटलं, चीरा भरणे. त्यानं अर्थ बदलून जातो.
11 Dec 2016 - 6:53 pm | संदीप डांगे
आमच्या कडे चिमणी ला चिळी (चिडीया चा अपभ्रंश)म्हणतात
रॉकेलचा छोटा वातीवाला दिवा म्हणजे रॉकेलची चिमणी
11 Dec 2016 - 8:26 pm | ऊध्दव गावंडे
धन्यवाद!
धन्यवाद मित्रांनो,धन्यवाद !
संदीपजी आपले विशेष आभार ...
13 Dec 2016 - 7:26 pm | विवेकपटाईत
कविता आणि भाषा दोन्ही आवडल्या.
14 Dec 2016 - 10:19 am | कैलासवासी सोन्याबापु
माझी प्यारी वऱ्हाडी :'(
उद्भवभौ लै लै आभार देतो राजेहो तुम्हाले :)