पैसा बचा डॉट कॉम

मी पयला.चांगला उपक्रम.

चांगला उपक्रम. तसेच पैसे वाचविणार्‍य्या ऑनलाईन ऑफर बद्दलहि मिपाकरानी लिहावे

उत्तम उपक्रम. पैसे वाचवण्याच्या धाग्यात पहिला प्रतिसाद कंजुसाचा असावा हे योग्यच! मुळे आणल्यावर त्याचा पाला गृहिणी टाकून देतात असे दिसले आहे. त्या पाल्यात शेंगदाण्याचे कूट व दही घालून उत्तम कोशिंबीर होते.

खरं म्हणजे मुळ्याच्या पाल्यातच सर्व जीवनसत्त्वे असतात.सूज्ञ गृहिणी तो पाला टाकून देतात?अरेरे.भाजीविक्रेत्याला मी लहान मुळे दे असं सांगतो तेव्हा तो आनंदाने ते ( खूप पाला असलेले मुळे ) देतोच शिवाय इतरांनी न घेतलेला पालाही देऊन टाकतो.मलाही आनंद होतो. त्यादिवशी मुळादिवस साजरा होतो.

मूळा निवासी काय करत असावेत

अतिषय सुंदर संकल्पना !

दरवर्षी जानेवारी मध्ये आमच्या सातार्‍यात जिल्हापरीषद ग्राऊंड्वर तांदुळ महोत्सव भरतो , त्या थिथे आपण डायरेक्ट शेतकर्‍यांकडुन माल विकत घेवु शकता ! अतिषय उत्कृष्ठ दर्जाचा शिवाय हातसडीचा आणि वेगवेगळ्या वाणांचा तांदुळ अत्यंत रास्त भावात विकत मिळतो :)
तसेच सातार्‍याच्या जुन्या मंडईत कधीकधी जे शेतकरी स्वतःचा तांदुळ घेवुन येतात तोही उत्तम असतो. काही शेतकरी स्वतःच्या तॅम्पोत घालुन पालेभाज्या विकायला थांबलेले असतात राजवाड्याजवळ ( दर थोडासा महाग असला तरी क्वालिटी बर्‍याचदा उत्तम असते असे पाहण्यात आलेले आहे !)

(प्रतिसाद लिहिताना जाणवले की इथे पिचि मध्ये येवुन तब्बल २ वर्षे झाली तरी अशी ठिकाणे माहीत नाहीत , आता एकदा नाखुनकाका आणि चौराकाकां सोबत गावात फिरायला पाहिजे !)

घरातली सगळी कामे स्व्तःच करतो. भांडी घासणे, केर काढणे ते मुलीची दुपटी धुण्यापर्यंत. यामुळे नोकरांवरचा खर्च वाचतो. त्या वाचलेल्या पैशात महिन्याला ३-४ बिअर, एक क्वार्टर घेता येतात. झालच तर धावण्याचे बूट किंवा सौ. ने काही कारणाने उद्धार केला असेल तर तिला एखादा ड्रेस किंवा एखादा ट्रेक वगैरेही होते.
दारु पिण्यावर वेगळे पैसे खर्च होत नाहीत. शिवाय बायकोला ओरडायला स्कोप राहात नाही ते निराळे.

ते शिवसेनेच्या पाठिंब्यातून पुण्यात जे भाजी बाजारे सुरु झालेत त्यांचा आधी बराच बोलबाला होता. भाज्यांचे दरही वाजवी होते. ऐकीव माहितीप्रमाणे आता आजूबाजूच्या भाजीवल्यांचा व्यवसाय कमी झाल्याने त्यांनी त्यांचेच लोक भाज्या घेऊन त्या बाजारात बसवलेले असतात. तेथील भाजी घेणे आता कितपत विश्वसनीय राहिले असावे?

केवळ कमी दर किंवा सवलत / डीस्कौंत हा खरेदीचा निकष ठेवत नाही. सस्ता रोये बार बार हे बऱ्याच वेळा खर ठरत...

दैनंदिन किरकोळ खरेदी करतांना, विकणारा मालात काहीतरी खोट असल्या शिवाय विकताना आपण होऊन १ रुपया सुद्धा स्वस्त देणार नाही (दुकानात) अशी माझी धारणा झालेली आहे .

food बझार मध्ये दर बुधवारी अतीमहाप्रचंड सेल बिल असतो आमच्या हापिसच्या खाली असल्याने १ २ वेळा जाऊन बघितले. सगळे खाण्याचे आयटम्स अतिशय जुने, एक्सपायरी संपायला आलेले असेच असतात.

आणि भाज्या वगैरे विकणारे जर वृद्ध, गरीब असतील तर भाव सुद्धा नं विचारता खरेदी करतो.
पण मस्तवाल भैया असेल तर आधी खरेदी पूर्ण करून मग टोटल वर मजबूत घासाघीस
तथापि
इलेक्ट्रोनिक वस्तु (अगदी क्रोमा बिमा मध्ये सुद्धा) , गाडी सर्व्हिसिंग आदि सेवा घेतांना मन:पूत घासाघीस करून घसघशीत सवलत मिळवल्या शिवाय सोडत नाही ...

घासाघीस च्या उलटही एक पद्धत आहे.
मी गेली तीन वर्षे आंबे एकाच बंगाली माणसाकडून घेतो. तीन वर्षात या वर्षाच्या सुरुवातीला निघालेला एक खराब आंबा सोडला तर सर्वच्या सर्व आंबे उत्कृष्ट निघाले. आंबा महोत्सवाच्या किंवा इतर विक्रेत्यांच्याच भावात आंबे मिळाले परंतु प्रत्येक आंबा उत्तम दर्जाचा निघाला. आमच्या वडिलांनी कोकणातून आणलेल्या आंब्यांपेक्षा( २५० रुपये डझन यात १५% खराब निघाले ) याचे आंबे मोठे आणि जास्त चवदार होते (३०० रुपये डझन होते.)
पहिला पाऊस पडल्यावर त्याने सरळ सांगितले की सर हापूस आंबे तुम्हाला देण्यासारखे नाहीत. त्याऐवजी उत्तम असे केशर आंबे त्याने दिले.
एकदा हा ग्राहक आपल्याकडेच येणार ही खात्री असेल तर विक्रेते तुम्हाला वाजवी भावात माल देतात आणि दर्जा सुद्धा उत्तम मिळतो.
आमचा बेकरीवाला सुद्धा असाच आहे. तो सर्वात ताजा आलेला पाव/ ब्रेड देतो. एक दिवस शिळा असेल तर सरळ सांगतो साहेब हा तुमच्यासाठी नाही.
माणसं जोडलेली असतील तर उत्तम दर्जा मिळण्याची खात्री असते.

बाकी विषय आलाच आहे म्हणून सांगतो.
मध्यंतरी एका मोठ्या सुपरमार्केटमध्ये गेलो होतो तेव्हा बरेच चांगले चांगले ब्रँड गायब झालेले पाहिले, किंवा कदाचित अडगळीत टाकले गेलेले पाहिले.
१. हार्पिक
२. गिट्स
३. जेमिनी शेंगतेल इत्यादी.
बिस्किटे आणली ते मोडकी
मनच उडाले त्या दुकानावरून. मॉलचे नाव अमेरिकेतिल एका प्रसिद्ध शृंखलेवरून बेतलेले आहे.

आंबे खाउन झाल्यावर कोयी,साली पाण्यात टाकाव्यात व पाणी उकळावे.हे पाणी मग भातात घालून उत्तम आमरस भात तयार होतो.