ऐसे ऐकिले आकाशी

विडंबन करायचा विषयच येत नाही हो, आम्हाला मुळ कविताच कळली नाहीये =))))

शिवाय तसेही मुक्तछंदातील कवितेचे , तेही यमक बिमक नसलेल्या गद्य सदृष अनाकलनीय कवितांचे विडंबन करण्यात मजा येत नाही , किमान कमीत कमी गेयता तरी पाहिजे राव .

तुम्ही चांगल्या दर्जाच्या कच्च्या मालाचा पुरवठा करा , आम्ही विडंबनासाठी नवनवीन विषय शोधु मग !

(१) चाळकऱ्यांच्या टोचीव भाषा
वितान प्रभातसमयीचे व्यापून-
टमरेलाची लय सांभाळीत-
परस्परांशी अंतर राखून-
कुजबुजल्या, "हे चाळकऱ्यांनो,
कुंथाल तुम्ही अथकपणाने
विसर्गाचा क्षण आला तरी
अमुच्या निर्वाणीच्या पण तरिही
खोचक ऐशा कोट्या घालून?"

इथून पुढच्या काव्याच्या कवेत हात घालून त्यास विडंबनद्वारी आणण्याचे सामर्थ माझ्या शब्दबाहूत नाही. ;)
(कॉलिंग आत्मुगुर्जी...)

सं - दी - प