दोन भिकारी भीक मागती
पुलाखाली करिती वस्ती
नेहेमी नेहेमी करुन याचना
भुलवी फसवी पांथस्थांना
एके दिवशी सांज वेळी
अशीच होती रीती झोळी
कोसुनी त्या चंद्रमौळी
करिती याचना भरण्या झोळी
धूर प्रकटला, डोळे दिपले
शिवशंभोने दर्शन दिधले
दोघांसी तीन अंडे दिले
इच्छा धरुनी फोड तयासी
इप्सित मिळेल त्वरित तुम्हांसी
दोघेही ते खुश जाहले
परतीच्या प्रवासा निघाले
दोघांच्याही दोन वेगळ्या वाटा
जाण्यापूर्वी गळाभेटा
वर्षानंतर भेटू पुन्हा आपण
देऊ यथेच्छ एकमेका आलिंगन
कृष्णा करु आता काय
लागे अबलांची हाय
शील प्राण आता जाय
नका करु आता गय दुर्जनांचे
पुन्हा कौरव मातले
कृष्णे करीतसे धावा
देवा आता तरी पावा
ज्योतिलाही तेल आता आसवांचे
पुन्हा देवा घे अवतार
कर पुन्हा चमत्कार
तूच देशी न्याय भार
आण तुला आता आहे रगताचे
तिच्या कपाळावरचा घामाचा थेम्ब
ओघळून हळुवार हनुवटीपर्यंत आला
आधीच फिल्डिंग लागली होती
पण कॅच मी केला
कित्येकांनी हाय खाल्ली
बऱ्याच जणांनी माघार घेतली
सर्वांदेखत चाटून पार फस्त केला
गड्या , मी पहिला टप्पा पार केला ॥
दुसऱ्या टप्प्यात दाखल झालो
मैत्रिणींच्या कळपात आलो
दोन फारच जिवलग होत्या, तिच्या
नकळत त्यांचा लाडका भाऊराया झालो
बघता बघता सेमीला गेलो ॥
सेमीत गाठ होती तिच्या क्रूर भावांशी
नीट खेळलो नाही तर जाणार होतो जीवानिशी
एकुलती एक बहीण होती त्यांची
(सलमान भाई चे तुरुंगातील आज रात्रीचे गाणे)
केव्हा तरी पहाटे निसटून निज गेली
सुजले रडून डोळे रडवून रात गेली
कळले मला न केव्हा सुटली गोळी जराशी
कळले मला न तेंव्हा सोडोनी 'साथ' गेली
सांगू तरी कसे मी वय माझें झाले लग्नाचे
उसवून शर्ट माझा फसवून कैफ गेली
उरलें कर्णात काही ते नाद का ळविटाचे
आवाज काजव्याचे, डसून डांस गेली
दिसल्या मला न तेंव्हा माझ्याच दंत पंक्ति
मग आस जामीनाची सूचवून रात गेली
तिने पेन मागितलं
मी हात दिला
तिने शिवी घातली
मी स्माईल दिली
ती धावून आली
मी मिठीत घेतली
ती शांत झाली
हळूच प्रेमात पडली
आधी मी वेडा होतो
आता ती पण झाली
माझी गांधीगिरी
प्रेमात कामी आली
आता ती हात मागते
मी पेन देतो
मी शिवी घालतो
ती स्माईल देते
मी धावून जातो
ती मिठीत घेते
प्रेम हे असं गड्या
हळूहळू होते
सिद्धेश्वर विलास पाटणकर
लग्नाआधी लिटमसची चाचणी करून घ्यावी
निर्व्यसनी असाल तर वाईट सवय लावून घ्यावी
व्यसनांनुसार टाकावा एकेक थेम्ब लाळेचा
लिटमस पेपरवरी
जर सामू आला सात
लग्नास नसावी काही बात
त्यामध्ये असेल चढउतार
घ्यावी सरळ माघार , लग्नकार्यातूनी
सवयीनुसार सामूची वर्गवारी
तंबाखू असे तीनवरी
सुपारीसहित तोच बैसे पाचावरी
सोडामिश्रित आठवरी तर
ऑन दि रॉक्स ती दहावरी
देशीसाठी नसे चाचणी
देशी असे जनावरी
लक्षात ठेवा नवरोबानो
अर्धांगिनी पण लिटमस परी
सुटणार नाहीत नाद कुणाचे
प्रेरणा : यारहो ...
दादाश्रींची विनम्र माफी मागुन ..... अर्ज़ किया है ....
ह्या उन्हाचा जोर आहे वाढलेला यारहो
शोधुया नजदीक साधा एक बियर बार हो
ड्रॉट ज्या त्या ब्रॅन्ड्ची तिथलीच बॉटल चांगली
पण अता चालेल काही फक्त असु दे गार हो
मागवा चकली चना अन हाफ चीकन तंदुरी
कावळ्यांना भूक आहे लागलेली फार हो
ती म्हणाली सोड तू जमणार नाही आपले
दावले "जमवून" मग "ठरवून" वारंवार हो
एकदा केसांस वेडे मोकळे सोडून बघ
नेत्रसुख असती गडे हे झाकले उभार* हो
ती आली होती फक्त एकदाच घरी
एक वाटी दूध मागायला
मला वाटले तिला दूध आवडते
म्हणून गेलो म्हशी पाळायला
खरी पंचाईत तेव्हा झाली
जेव्हा कळले म्हैस व्यायल्याशिवाय
दुध देतच नाही
म्हशींसोबत एक रेडा बघितला
बाप माझ्यावर जाम भडकला
शिव्या देउनी खूप बुकलला
व्यक्त केले मग मी पुढचे पत्ते
सांगून टाकले त्यांना , भावी सुनेला दूध आवडते
इकडे झाला उलट गेम
रेड्याने धरला म्हशीवर नेम
रेडा असा काही चौखूर धावला
प्रेमाचा डाव बघता बघता उधळला
बाप माझ्यावर भरपूर पिसाळला
'ती'ही त्याचा फुटबॉल करते
कधी कधी किंवा बर्‍ञाचदाही,
पण अपहरणांना, 'ती'च्या तर्‍हा अधिक
कधी जन्माला येण्यापुर्वीच अपहरण झालेले असते
आलीच तर 'ती' हा शब्दच अपहरण करतो पहिले
'ती' चे अपहरण करण्याची सवय
आधीच्या 'ती'लाही सोडवत नाही
पुन्हा पुन्हा लिहितात,
अन पुन्हा पुन्हा खोडतात,
दिवसभर मोबाईलशी,
हात, खेळत बसतात.
मनातले शब्द शेवटी
मनातंच रहातात..
माणसं दूर जातात..
पण आठवणी जवळ राहतात
टाईमलाईनवर जाऊन,
डोळे नुसतेच रेंगाळतात.
सुदाम्याचे पोहे कधीकधी
कनवटीलाच रहातात..
