दिल की बाते

अनाहूत's picture
अनाहूत in जे न देखे रवी...
3 Jan 2020 - 9:11 am

खुद को आईने में देखकर जरूर इतराना
जिनके हम जैसे दिवाने होते है
उनका खुदपर गुरूर करना लाजमी है
और हाँ खुबसुरत तो तुम हो ही पर
आज तो रोजसे ज़ादा हसीन दिख रही हो
क्या करू प्यार ही इतना है
के तुझे देखे बिना तेरा चेहरा पढ लेता हूँ
इसका मतलब ये ना समझ लेना
की तुझे देखे बिना ही खुश हूँ
मेरी तो हर सुबह तेरा चेहरा देख कर ही शुरू होती है
और तेरा चेहरा देख कर ही सो पाते है हम चैन से
मेरा प्यार है तू हमेशा मुस्कुराती रहना
तेरा मुस्कुराता चेहरा जीने की वजह है मेरी
कभी तेरे चेहरे पे मायूसी ना आने देना

प्रेमकाव्यगझल

जगभर संकल्पज्वराच्या साथीचे थैमान, "कोण" चा इशारा

चामुंडराय's picture
चामुंडराय in जनातलं, मनातलं
2 Jan 2020 - 12:15 am

जागतिक स्वास्थ्य संघटना (कोण) यांनी सूचित केल्याप्रमाणे सध्या जगभर संकल्पज्वराची साथ आलेली आहे.

संघटनेने पत्रक काढून असे जाहीर केले आहे की ही साथ अतिशय वेगाने पसरणारी आणि संसर्गजन्य आहे. विशेषतः आरंभशूर मंडळींना ह्या साथीच्या ज्वराची लागण लगेच होते असे निरीक्षण नोंदवले आहे. आणखी एक वैशिष्ट्य म्हणजे कित्येकदा ही लागण सामूहिक असते असे मत व्यक्त केले आहे.

या आजारासाठी कोणत्याही उपचाराची गरज नसून फक्त थोडा वेळ जाऊ द्यावा लागेल आणि साथीची तीव्रता कमी होत जाईल. सामूहिक लागण असेल तर एक एक सदस्य ह्या आजारातून आपोआप बरे होत अंतिमतः केवळ एक किंवा दोन सदस्यांना उपचाराची गरज असेल.

मांडणीविडंबनविचारबातमीविरंगुळा

ही वाट भटकंतीची : आठवण आणि उजळणी २०१९

गणेशा's picture
गणेशा in भटकंती
31 Dec 2019 - 6:16 pm

आज २०१९ चा शेवटचा दिवस, या वर्षातल्या घटना मागे वळून पाहताना छान वाटते आहे. लिखानाचे म्हंटला तर राजकीय आणि त्याच बरोबर सामाजिक मुद्द्यांमुळे मी पुन्हा मनातले बरोबर चुकीचे विचार शब्दात उतरवू लागलो... कविता , लेख हे जरी मी लिहित असलो तरी लिखान हा माझा मेन छंद कधीच नव्हता आणि नसेलही.
त्यामुळेच कदाचीत, माझ्या लेखांवरील विरोधी मतांना मी कधी तावातावाने, हमरी तुमरीवर उत्तरे दिली नसतील. आणि हे माझ्या स्वभावाच्या कदाचीत उलटे आहे :).

फिटेल का हे ऋण माझे

खिलजि's picture
खिलजि in जे न देखे रवी...
31 Dec 2019 - 5:16 pm

फिटेल का हे ऋण माझे

विवंचना आत दाटली

याच काळजीने मीच माझी

वर जागा शोधली

रोप मीच लावले

बघून स्वप्न उद्याचे

काय ठावं , याच जागी

इथेच सुळी चढायचे

रोज रोज तोच सूर्य

तीच आग ओकतो

रोज रोज मीच का पण ?

तेच तेच भोगतो

मीच जर का अन्नदाता

रिक्त का रे चूल माझी ?

घेतला नांगर हाती

हीच का रे भूल माझी ?

ऐकतो सरकारनामे

अभय कर्जांना दिले

फासली पाने पुन्हा ती

भाव तैसेच राहिले

=====================

सिद्धेश्वर विलास पाटणकर

जीवनमानबळीराजाला श्रद्धांजलीषंढ सरकारचा ( कुठलेही असो ) निषेध

लहरी (waves): द्रव्यांमधल्या धडकांचे बातमीदार (The Reporters of Interaction among elements)

अनिकेत कवठेकर's picture
अनिकेत कवठेकर in तंत्रजगत
31 Dec 2019 - 2:03 pm

(*** मागील लेखाविषयीची  'क्वांटम फिजिक्स किंवा 'तळ्यात की मळ्यात' फिजिक्स (..Why Quantum Physics is also the Probabilistic Physics)' टीप तळाशी आहे.)

नाताळ, नववर्ष आणि पॉप संगीत

सुधीर कांदळकर's picture
सुधीर कांदळकर in जनातलं, मनातलं
31 Dec 2019 - 8:48 am

काही सूर अवखळ मनाला बेईमान बनवतात. ते कानी आले की मनाला फुलपाखरांचे मोहक पंख फुटतात. स्पॅनिश गिटार टणकारले वा सेक्साफोन फणकारले की असे होते. ऍकॉर्डिअनमधून रेशीमलहरी बाहेर पडल्या की मग आपले आपण राहात नाही. मन स्मृतींच्या फुलपाखरांवर स्वार होते, कालाचे अदृश्य तट विरघळून जातात आणि ते सूर आपल्याला गतकाळात घेऊन जातात. ते स्वर कानी आले की प्रथम आठवतो तो नाताळ आणि त्यापाठोपाठ येणारा नववर्षोत्सव. एके काळी पॉप संगीताशिवाय हे उत्सव साजरे होत नसत.

संस्कृतीआस्वाद

भाषा आणि संस्कृती: एक अवलोकन

सर टोबी's picture
सर टोबी in जनातलं, मनातलं
30 Dec 2019 - 10:33 pm

'सध्ध्याचा काळ मोठा कठीण आहे' हे वाक्य तुमचा सततच पाठलाग करायला लागले कि समजावे तुमची तारुण्याची गाडी उताराला लागली आहे. सहसा जगण्याची उस्तवार करताना जो संघर्ष करावा लागतो त्याचा आणि या वाक्याचा फारसा संबंध नसतो. पण जेंव्हा तुमच्या डीएनएचाच भाग बनून राहिलेल्या तुमच्या समजुतींना आता काही किंमत नाही हे कळायला लागते तेंव्हा एक वेळ अशी येते कि अगदी क्षुल्लक करणानेदेखील तुमच्या निग्रहाचा बांध फुटतो आणि ते सुरवातीचे वाक्य आपोआप तुमच्या ओठावर येते.

संस्कृतीविचार

बालकथा -लाडकं पाखरू

बिपीन सुरेश सांगळे's picture
बिपीन सुरेश सांगळे in जनातलं, मनातलं
30 Dec 2019 - 9:38 pm

बालकथा -लाडकं पाखरू
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
दिवस चांगला वर आला होता . दिन्या आळोखे - पिळोखे देत उठला . उठल्याबरोबर त्याने उशापासली गलोल चाचपली .
दिन्याची आई चुलीपाशी बसली होती . उन्हाळ्याचे दिवस होते . गरम होत होतं अन चुलीपाशी तर जास्तच .तिने दिन्याला पाहिलं व ती म्हणाली , “ दिनू , लवकर आवर बाळा . मला शेतात जायाचं .बा गेलाय ना फुडं .”

हे ठिकाणलेख