शृँगार १५

हे इतक सोप होत मग मी उगाचच इतका वेळ वाया घालवला . किती सहजपणे ती तयार झाली . पण ती येईल तेव्हा खर . आता ती आली की परत एकदा डॉक्टरांकडे जाऊन येऊ . आताच अपॉंइंटमेंट घेऊन ठेऊ . खरच आहे १+१=११ आणि २-१=० . ओके आज घर जरा आवरून घेऊ फारच पसारा झाला आहे . आणि नविन काहीतरी करूया , काय करूया ? कर्टन्स चेंज करूया का ? हो बरेच दिवस झाले आता चेंज करायला हवे . नको तिला आवडणार नाही उगाच खर्च केला म्हणेल . मग दुसर काय कराव ? फुलं ठीक आहेत आणि आणि ... तेव्हढ्यात फोन वाजला . परांजपे सरांनी बोलावून घेतलं .

" काय सांगायचं , काय माग लागलय आमच्या , अरे कुणी तक्रार केलीय का आणि काही कारण आहे पण आमचा बॉस आमच्या माग लागला आहे सगळ्या गोष्टी पर्सनली एक्सप्लेन करायला लावतो आहे . तुझी मदत हवी मला . जरा हे सगळं शॉर्टमधे एक्सप्लेन कर ना . "

" ठीक आहे पण आमच्या बॉसचं काय ? "

" त्याची तू काळजी नको करू मी करतो मॅनेज . "

" मग ठीक आहे . "

दिवस तिकडेच गेला . संध्याकाळी नेहमीपेक्षा जरा लवकर निघालो त्यामुळे प्रवास आरामशीर झाला . लवकर घरी जाऊन जरा आवरा आवर करण्याचा विचार होता म्हणून जरा भरभर निघालो होतो . शेजारच्या गार्डनपाशी पोहोचलो तर समोरून पूजा येत होती . हाय हॅलो करून पटकन निघायचा विचार होता . इतक्यात तिने विचारले

" काय मग वाईफ कधी येते आहे . "

" तुला कस माहीत ती येणार आहे ते ? "

" हं , काय आहे ना आपल्याला अस वाटत ब-याच गोष्टी आपण कंट्रोल करतो . आपला आपल्या लाईफवर कंट्रोल आहे , पण तस नसतं ना . "

" तू काय म्हणते आहेस मला काहीच समजत नाहीए . "

" सगळच कुठे समजत आपल्याला ? किंवा सगळं समजण्याचा प्रयत्नतरी का करावा ? "

" काय ? कशाबद्दल बोलते आहेस समजेल का मला ? "

" आता तुम्ही गडबडीत आहात . भेटूया परत , तेव्हा बोलू . "

एवढ बोलून ती निघाली . काय चाललय ? मला तर काही समजायलाही मागत नाही . ही एवढ्याशा वेळात किती प्रश्न निर्माण करून गेली . ही दरवेळी भेटते तेव्हा नविनच काहूर माजवते डोक्यात . त्यापेक्षा तिला भेटायलाच नको . पण तसही चालणार नाही . आता जे प्रश्न पडले आहेत त्यांची उत्तरतरी मिळूदे मग बघू . आता ही या प्रश्नांची उत्तर देते का नविन प्रश्न निर्माण करते ते तेव्हाच कळेल .

घरी आलो आणि आवराआवर करायला सुरूवात केली पण डोक्यात तेच प्रश्न घोळत होते . त्या विचारातच कसतरी काम आवरल आणि बाहेर जाऊन जेवण करून आलो . माघारी येत होतो वाटेत पूजा आणि तिच्या मैत्रिणी चालल्या होत्या . त्यांना पुढे जायचे असल्यामुळे पूजा त्यांचा निरोप घेऊन आमच्या बिल्डिंगच्या दिशेने निघाली . मी काही अंतर मागेच होतो पण आता या वेळी तिच्याशी जाऊन बोलावे का नाही या विचारात होतो . शेवटी विचार केला आता नकोच म्हणून चालण्याचा वेग कमी केला आणि तिला पुढे जाऊ दिले . पुढे कॉर्नरवर ती पुढे गेली आहे की नाही हे चेक करण्यासाठी तिथल्या झाडाच्या मागून डोकावून पहाण्याचा प्रयत्न केला , ती काही दिसली नाही . आता मी निर्धास्तपणे पुढे जाऊ शकतो , मी असा विचार करतच होतो तितक्यात समोर पूजा . तिला अस अचानक समोर पाहून मला एकदम दचकायला झालं .

" तुम्ही मला फॉलो करत होता . "

" नाही "

" मग इकडे झाडामागे उभे राहून डोकावून काय बघत होता ? "

" ते.. हे .. काय.. ते ..."

असा अचानक भलताच प्रसंग ओढावल्यामुळे मला बोलायला पटकन काही सुचतही नव्हत . आणि मी ती आहे की नाही हेच पाहत होतो त्यामुळे काय बोलाव याचा फारच गोंधळ होत होता . मला अस गोंधळलेल पाहून तिला हसू आलं व ते वाढतच गेलं आणि ती हसतच राहिली . इकडे मला कळत नव्हत की मी यावर काय प्रतिक्रिया द्यावी .आपणही हसाव का स्वतःच्या या परिस्थितीवर रडाव .थोड्या वेळाने ती हसायची थांबली आणि म्हणाली

" फॉलो करत होता तर सांगायचं ना तस . आणि फॉलो कशाला करायचं माझ्याबरोबर आला असता तर बरोबरच गेलो असतो ना दोघे . इथे या मधल्या सेक्शनमधे लाइटही कमी असते आणि वर्दळही फार नसते . आणि अशात कोणीतरी पाठीमागून चोरपावलांनी येत आहे म्हटल्यावर भिती वाटणारच ना . बरोबर आला असता तर मलाही सोबतच झाली असती ना . असू द्या . आता जाऊया ? "

" हो "

थोडावेळ कोणीच कोणाशी काही बोलल नाही . मग मलाच राहवल नाही आणि मी तिला विचारलं

" तू मघाशी काय म्हणत होतीस ? "

" तुम्ही मला फॉलो का करत होतात ? "

मी तिच्याकडे प्रश्नार्थक नजरेने पाहू लागलो .

" अस मी तुम्हाला म्हटले मघाशी . "

" ते नाही ग , ते तुला कस कळल मंजू येणार आहे ते . "

तिने परत एक स्माईल दिली . आता मात्र ती स्माईल जीवघेणी झाली होती . परत तेच , प्रश्नाच उत्तर नाहीच . याचसाठी मी हिला टाळत होतो . चेह-यावर तेच गूढ हसू ठेवून ती म्हणाली

" एव्हढ काय आहे त्यात न समजण्यासारखं ? "

आता पुढे काही सांगणार आहे का तिथेच फिरत राहणार आहे ही ?

" काही गोष्टी न सांगताच समजतात . तुम्हीही समजून घ्या ना न सांगताच . "

मला आता कशाच काही समजायला मागत नव्हत . आणि आपण हिला इतक टाळूनही एका फारच विचित्र परिस्थितीला सामोर जाव लागल . आपल्या प्रश्नांची उत्तर मिळाली नाही ती नाहीतच उलट अजूनच प्रश्न निर्माण झाले ते वेगळेच . आता या प्रश्नांची उत्तर कशी आणि कधी मिळवायची याच विचारात होतो . या विचारात झोपही येत नव्हती . किती वेळा स्वतःलाच समजावण्याचा प्रयत्न केला की याने आपल्याला काही फरक पडत नाही . पण सगळं व्यर्थ रात्रभर झोप आली नाही ती नाहीच .

क्रमशः