कविता माझी

रोज किती पाणी प्यावे?

माहितगार's picture
माहितगार in जे न देखे रवी...
24 Apr 2022 - 7:24 pm

रोज किती पाणी प्यावे?

शरीराची गरज असेल एवढे
आणि आधुनिक विज्ञानाने सुविद्य
डॉक्टर सुचवतील तेवढे

रोज किती पाणी प्यावे?
अन्न पिकविण्यासाठी
शेतीसाठी
शिल्लक राहील एवढे

रोज किती पाणी प्यावे?
शेती आणि शरीरांची गरज
यांचे गणित नाही जुळली तर
इतर अपव्यय टाळून
लोकसंख्या नियंत्रणाचे महत्व
ईतर चार जणांना पटवून
शरीराची गरज भागेल तेवढे

आयुष्याच्या वाटेवरआरोग्यदायी पाककृतीइशाराकविता माझीकालगंगाकैच्याकैकविताकोडाईकनालगणितचाहूलजिलबीजीवनतहानदुसरी बाजूमराठीचे श्लोकमाझी कवितामुक्त कवितारतीबाच्या कवितालावणीवाङ्मयशेतीविडम्बनपाकक्रियामुक्तकआईस्क्रीमथंड पेयरस्सावाईनशाकाहारीशेतीसरबत

आङळे वाङळें साहित्य संमेलन

माहितगार's picture
माहितगार in जे न देखे रवी...
24 Apr 2022 - 5:49 pm

आङळे वाङळें साहित्य संमेलन

आङळे वाङळेंना म्हणाली
मराठी साहित्य संमेलनाला
नाही गेलात कसे ते?

वाङळें आङळेंना म्हणाला
तुमच्या आङळीकेचे साहित्याने
अजीर्ण झाल्यावर इतर साहित्याला
जागा आता उरलीच कुठे ?

cyclingdive aagarfestivalsgholpineapplesahyadriअननसअनर्थशास्त्रअव्यक्तआठवणीआयुष्याच्या वाटेवरकविता माझीकाणकोणकालगंगाकाहीच्या काही कविताफ्री स्टाइलमुक्त कवितारतीबाच्या कवितावाङ्मयशेतीहास्यधोरणमुक्तकविनोदउपहाराचे पदार्थलाडूवडेव्यक्तिचित्रसुकी भाजीमौजमजारेखाटन

वाऱ्यावर जसे पान

चांदणे संदीप's picture
चांदणे संदीप in जे न देखे रवी...
1 Mar 2022 - 8:15 pm

नीज भरते दिशांत
माझे रिते नीजपात्र
उतरूनि ये अंगणी
जरी हळुवार रात्र
रात्र रात्र जागते
गोड स्वप्नातूनि
धुंद गात राहते
अबोल मौनातूनि

येती कानी दुरून
सूर सारंगीचे छान
मन खाई हेलकावे
वाऱ्यावर जसे पान
पान पान जागते
पाचूच्या बनातूनि
शुभ्र सोनसकाळी
झळाळते दवातूनि

- संदीप चांदणे

कविता माझीशांतरसकविताप्रेमकाव्यरेखाटन

व्हॅलेंटाईन दिनी

श्रीगणेशा's picture
श्रीगणेशा in जे न देखे रवी...
14 Feb 2022 - 9:11 am

कोणे एके काळी
व्हॅलेंटाईन दिनी
मोठ्या उत्सुकतेने
मी आणली होती साडी

होती जरी साधी
ती खुश मात्र झाली
प्रयत्न केला खूप तिने
पण नीट नेसता नाही आली

गोंधळली क्षणभर हसली
ती म्हणे हे ध्यान माझ्या भाळी
पण गोड आठवण प्रेमाची
तिने अजूनही जपून ठेवली

आता एवढ्या वर्षांनी
सुचतील कशा प्रेम ओळी
पण मला पाहायची असते
तिच्या गालावरील सुंदर खळी

त्यासाठी कविता विनोदी
ऐकून म्हणे अजून नाही जमली
मला वाटलं कविता
तिला म्हणायचं होतं साडी

(सौं साठी!)

कविता माझीप्रेम कवितामुक्त कविताकविताप्रेमकाव्य

कळते जगत जाताना

चांदणे संदीप's picture
चांदणे संदीप in जे न देखे रवी...
1 Feb 2022 - 5:40 pm

युगायुगांचे असते एकटेपण
लाखोंच्या सोबतीने जगताना
खोल खोल भासते आयुष्य
रितेपन भरून काढताना

अनामिक नात्याची वीण
दिसते कधी घट्ट बसताना
नकळत मग तुटते काही
तिथे मनापासून गुंफताना

डोळ्यादेखत ढळते, ज्यात
वेचले आयुष्य रचताना
हे असे घडू नये वाटते
नेमके तेच घडत असताना

पतंग विसरतो दाहकता
पिंगा घालून जळताना
आयुष्यही असते असेच
कळते जगत जाताना

- संदीप चांदणे

आयुष्यकविता माझीजाणिवकविता

शीर्षक सुचले नाही

चांदणे संदीप's picture
चांदणे संदीप in जे न देखे रवी...
21 Dec 2021 - 12:18 pm

झोप येईनाच आज
झोप हवी असताना
जांभयाच्या येती लाटा
वर तारे मोजताना

काय आणून वहावे
निद्रादेवीच्या चरणी
झोप येऊन निवांत
उद्या उजाडेल झणी

किती थकून भागून
देह दिला पसरून
डोळ्यात बाहुल्यांना
काय दिसते अजून?

दिसे कालचा प्रकाश
अन्, तम भेसूर उद्याचे
त्यांच्या मध्ये भांबावले
पाऊल हळव्या झोपेचे

एक मायेचा, माथ्याला
हवा सांगणारा हात
सोड उद्यावर, नीज
खूप झाली आहे रात

- संदीप भानुदास चांदणे (मंगळवार, २१/१२/२१)

कविता माझीरतीबाच्या कविताशांतरसकविता

मोकळ्या करा पखाली

चांदणे संदीप's picture
चांदणे संदीप in जे न देखे रवी...
3 Dec 2021 - 7:33 pm

परिणती असो वा नियती
पानगळीत पाने गळती
पण, झाड उन्मळून पडता
हा दोष कुणाच्या माथी?

बहरून सळसळणारे
झाड आपुल्या ताली
जमिनीवर पडते तेव्हा
ना त्याला उरतो वाली

कोमेजून करपून जातील
कोवळी फुले त्यावरची
वेळीच छाटणी करवून
रूजवात करा फुटव्यांची

वादळ नवे येण्यापूर्वी
मोकळ्या करा पखाली
रूजणाऱ्या अंकुरांना
घ्या मायेच्या हाताखाली

- संदीप चांदणे (मंगळवार, ११/०५/२०२१)

कविता माझीकविता

तिथे कोणी नि:शब्द

अनन्त्_यात्री's picture
अनन्त्_यात्री in जे न देखे रवी...
21 Nov 2021 - 9:25 pm

नव्या अंतरिक्षी पुन्हा प्राणपक्षी
जसा झेप घेण्यास सरसावतो...

....खगोलातल्या अद्भुताच्या स्वरांनी
चिदाकाश व्यापून झंकारतो

...स्थलाच्या त्रिमितीत कालाक्ष थोडा
उगा विरघळावा तसा भासतो

.....जिथे चुंबिते पाणरेषेस व्योम
तिथे कोणी नि:शब्द झंकारतो

अव्यक्तकविता माझीमुक्तक

सांजरंग

चांदणशेला's picture
चांदणशेला in जे न देखे रवी...
24 Oct 2021 - 7:14 pm

किरणांची पाऊले मिटून
हळूच गेली उन्हे परतून

पाखरांचा सूर
सांजपंखी हुरहुर
राहिली उरी रेंगाळून

निळ्या नभी
ढगांची रांग उभी
तांबूस रंग गेला त्यात भरून

घरट्यात किलबिल
पडे काजळी भूल
दिशा साऱ्या गेला हरवून

रातराणीचा गंध
झाल्या वाटा धुंद
पसरले माथ्यावर चांदण्याचे रान

कविता माझीकविता

वस्त्र विणताना..

Bhakti's picture
Bhakti in जे न देखे रवी...
12 Oct 2021 - 9:57 pm

वस्त्र विणताना, मन धागा गुंफताना..हवा

रंगांचा कोमल बाज, गहिवर स्पर्श साज!
रेशीम पाण्याची धार, त्यात चंद्राची साद..

अलगद सांडलेले, प्राजक्त देठ सहवास..
चोचीत धरलेले, आकाश मोतियाचे भास!

वाऱ्याची मंगल गुज, हिरवळ मखमल पाऊल वाट..
सागराची तुफान गाज, मातीवर रेंगाळलेली वेडी लाट!

-भक्ती

कविता माझीफुलपाखरूकविता