सर्वांनी बंद केल्या मजकडे येणार्या वाटा
राहिली फ़क्त तुझ्या पाऊलाची वाट आत्ता
स्वत:चे जीर्णावशेष घेवुन सोबतीला
जुन्या स्मृतींच्या आधारे उभा गाभारा
माझ्या स्वप्न राज्यात ना राणी ना प्रजा
विना प्रजेच्या राज्याचा मी हा अभागी राजा
न उगवताच कशी मावळते चांदणी
किनार्यास न भेटताच परततात लाटा
चार शब्दांचा सहारा होत नाही
तेवढ्यावरती गुजारा होत नाही
खूप काही लागते जगण्यास येथे
प्रेम काही ऊनवारा होत नाही
गगनचुंबी हे तुझे आहे शहर पण
चांदतार्यांचा नजारा होत नाही
जिंदगी नुसतीच लुकलुकते दुरातुन
रोज आताशा इशारा होत नाही
टाळले मजला बरे केलेस तूही
(दु:ख दु:खावर उतारा होत नाही)
मी मनाला शिस्त आहे लावलेली
फारसा आता पसारा होत नाही
डॉ.सुनील अहिरराव
http://www.misalpav.com/node/33278
हलकं घेतलं जावं ही नम्र विनंती
>>> सजदे में आज भी झुकते है सर
बस, मौला बदल गया देखो...
आम्हाला नेहमीच ऐकून घ्यावं लागतं
फक्त, कधी बॉसचं कधी बायकोचं.
>>> जरूरत है मुझे कुछ नये नफरत करनेवालों की
पुराने वाले तो अब चाहने लगे है मुझे....
आधी माझं स्त्री प्रजातीशी भांडण होतं नंतर मी त्यांना आवडू लागतो
(हाय का आवाज फेम पातेल्यातली आमटी)
साद आहे घातली, प्रतिसाद द्यावा नेमका
नाही तर जा उडत तुम्ही , मीही आहे खम्मका…
अतृप्त नाही , चिमण नाही, ना जयंत, अनाहिता
मोजक्याच प्रतिक्रियांना मग करू मी ब्लेम का ?
कट्ट्यास जाऊ, ग्रुप करू मार्ग साधा सरळसा
ही रीत पाळायास आहे बोल तुजला टैम का ?
नवीन दिसला आयडी की मांत्रिकाला आणुनी
बकरा नवा कापायचा हा पुराणा गेम का?
सोड वाद विवाद तू अन शांत चित्ते ऱ्हा इथे
सेम या मिपावरी तुझे नि माझे प्रेम का?
पहा कशी लोळते सुखाने उधारवारी
अजून खस्ताच खात आहे दुकानदारी
पदोपदी देव ठाण मांडून बैसलेले
निघून गेली कुठेतरी माणसे बिचारी
खरेच हे शिस्तप्रीय आहेत लोक सारे
उभे पहा दूर दूर रांगेतले भिकारी
शहर तुझे प्रेक्षणीय आहेच,वाद नाही
उभारल्या छान तू नव्या देखण्या गटारी
बरेचसे कर्ज आज माझे फिटूनजाते
मिळून जाती मला कधी जर तुझी उधारी
डॉ.सुनील अहिरराव
प्रेरणा
" डॅा अहिरराव यांची मेंदू
जे नको ते नेमके का पाहती डोळे
अन सनी सिंहिणीला न्याहाळती डोळे
बंद कर पारायणे गीताकुराणाची
सांग सविता भाभीला का चाळती डोळे ,..
दिवस-वर्षांचे युगांचे जन्मजन्मीचे
कोणासवे नाते बरे धुंडाळती डोळे
भेटला होता कधीकाळी जिथे बाप
आजही त्या थेटराला टाळती डोळे
तू जरा आता नवी होऊन ये भार्ये
त्याच त्या रुपास हे कंटाळती डोळे
जीवघेणे तू असे हासू नये राणी
दात किडक्या चेहऱ्या ना भाळती डोळे
