जाणिव

क्षितिजाचे कुंपण

कर्नलतपस्वी's picture
कर्नलतपस्वी in जे न देखे रवी...
25 Dec 2023 - 12:13 pm

बालपण......

साखर झोपेच्या वळणावर
अंदोलत स्वप्न हिंदोळ्यावर
बांग कुणाची येता कानी
विरून गेली सारी कहाणी

तरूणपण......

विझल्या साऱ्या चांदणठिणग्या
बघा बघा ती पहाटफुटणी
छोट्या टीचभर खळगीसाठी
धरावी आता वाट ही कुठली

दगड मातीच्या रस्त्यामधूनी
दिसेल काही अमोघ अद्भूत
धावत होतो उर फुटोस्तर
हाती आले मृगजळ सुंदर

म्हातारपण......

झाली आता चांदणसंध्या
चक्क कळाले भ्रमनिरास होणे
ओलांडून क्षितिजाचे कुंपण
उरले फक्त मार्गस्थ होणे

आयुष्याच्या वाटेवरइशाराचाहूलजाणिवजीवनदृष्टीकोनकविता

दोन ओळींची कविता,......

कर्नलतपस्वी's picture
कर्नलतपस्वी in जे न देखे रवी...
20 Sep 2023 - 10:08 am

इच्छापत्र लिहून, संपत्तीची वाटणी केली
वाचून बघ म्हंटल तर,

दोन टिपे गाळून, तीने पावती दिली

बघता बघता ढग भरून आले

मधेच विज कडाडून गेली

काय कमावले,किती कमावले,

"ती", दोन टिपे खुप काही सांगून गेली

तुमचं आपलं काहीतरीच बाबा,......

कागदावरची अक्षरे धुसर झाली

दोन ओळीची कविता,

बरेच काही सांगून गेली

तीची दोन टिपे ,माझी दोन टिपे,
जेव्हां एकत्र झाली....

वाटले, हरिद्वारची गंगाच दारी आली

जाणिवजीवनगुंतवणूक

रापण.....

कर्नलतपस्वी's picture
कर्नलतपस्वी in जे न देखे रवी...
6 Mar 2023 - 3:34 pm

त्या कोवळ्या फुलांचा बाजार पाहिला मी

-प्रसिद्ध गझलकार अनिल कांबळे.
-
तारर्कर्लीच्या समुद्र किनाऱ्यावर भटकंतीचा आनंद घेतला.तेव्हां एक वेगळाच अनुभव आला.

रापण,कोकणात कोळ्यांचा पारंपारिक मासेमारीचा व्यवसाय. यावेळेस बघायला मिळाला.जाळ्यात अडकलेल्या जलचरांची अवस्था बघून वरील गझल आठवली.काही ओळी सुचल्या त्या पंक्तीबद्ध करायचा प्रयत्न केला.याचे श्रेय मी गझलकारांना देईन.

आठवणीजाणिवप्रेरणात्मककरुणमुक्तक

दुपार

कर्नलतपस्वी's picture
कर्नलतपस्वी in जे न देखे रवी...
21 Oct 2022 - 8:13 am

झोपली होती दुपार
घेऊन कोवळ्या उन्हाला
आवाज शांत स्पंदनांचा
ऐकू येई मनाला

तिरीप कोवळ्या उन्हाची
जणू दुपारची एकदाणी
झोपण्या आधी दुपारं
गात होती बडबड गाणी

पहुडली सुखाने अलवार
पांघरून पदर थंडगार
विसरून मध्यान्हीचा ताप
निष्पाप सवे जीवाच्या झोपली दुपार....

जाणिवभावकविताकवितामुक्तक

खरचं गरज आहे का?

कर्नलतपस्वी's picture
कर्नलतपस्वी in जे न देखे रवी...
26 Sep 2022 - 1:14 pm

पेरणा

कोण शिकवते कळ्यांना
कसे, केव्हां उमलायचे
कोण शिकवते पानांना
केव्हां कसे गळायचे

ऋतुराज वसंत येता
झाडे बहरून येती
निसर्ग चक्र फिरता
होती फुले कळ्यांची

श्वानास कसे कळते
मास भादव्याचा आला
खरचं गरज आहे का?
हे सर्व शिकवावयाची
बुद्धिमान मानवाला!!!

जानुके आपुली
आदम आणी ह्व्वाची
स्वर्गातूनच शिकून आली
कला फळे चाखायची

उकळीकैच्याकैकविताजाणिवमुक्तकविडंबनशब्दक्रीडाविनोदओली चटणी

आज्जी गेलीय सोडून

चांदणे संदीप's picture
चांदणे संदीप in जे न देखे रवी...
14 Jun 2022 - 9:54 pm

उशीराने आले ध्यानी
एकटे गर्दीत बसून
मला अनोळख्या देशी
आज्जी गेलीय सोडून

घरातून निघताना
का बोलली ती नाही?
तुला लेकरा घरात
जागा उरलीच नाही

आई बाबा गेल्यावर
आज्जी तूच उरलेली
कुणाकुणा पोसशील
तूही आता थकलेली

माझ्या इवल्या बहिणी
आणि भाऊ लहानगे
तुला आज्जी, म्हणतील
कुठे दादा आमुचा गे?

काय सांगशील त्यांना
मला सांगशील का ग?
आज्जी एवढ्याचसाठी
पुन्हा भेटशील का ग?

- संदीप चांदणे

जाणिवजीवनमनकरुणकविता

वसंतात मृगजळ खास

माहितगार's picture
माहितगार in जे न देखे रवी...
29 Apr 2022 - 9:53 pm

काठावरचे गुपित झेलता
अनु'मतीची महत्ता विशेष

वसंताचे मृगजळ खास
कटी बंधात उष्म निश्वास

नभी नाभी ताम्र गोल
चा'लते जातो तोल
आर्त कुंजन
आस पास

पर्ण विरहीत पुष्प तटी दाट
दिंगबर सुरेख मदन पाझरतो

.
.
.
.
.
.
.

स्वतःच्याच कवितेच्या विडंबनाचा विचार केला आणि कवितेतला(च) मदन अकस्मिक पाझरला. ;)

dive aagarfestivalsmango curryकखगकैच्याकैकवितागरम पाण्याचे कुंडजाणिवतहाननिसर्गफ्री स्टाइलभिजून भिजून गात्रीमाझी कवितामुक्त कवितारंगरतीबाच्या कविताविडम्बनशृंगारस्पर्शस्वप्नप्रेमकाव्यविडंबन

सिर्फ त्रिवेदी बचेगा।

कर्नलतपस्वी's picture
कर्नलतपस्वी in जे न देखे रवी...
5 Feb 2022 - 6:45 pm

पहिली,दुसरीला बसवलं
होतं फाट्यावर
तीसरीने केली कुरघोडी
आणून बसवलं खाटेवर

कधी आली,कशी आली
माहीत नाही कुठं गाठ पडली
अतीरेक्या सारखी घुसली
पहिल्या फळीची दाणादाण उडली

लढवत होती पंजा
आजमावत होती जोर
पण मजबूत ज्याचा माजां
तोच कापणार होता दोर

लढवत होती पेच
टाकत होती डाव
घालत होती सह्याद्रीच्या उरावर
टिकावा चा घाव

तीन दिवस तीन रात्री
घमासान लढाई केली
खूप काढला घाम
आणी खूप दमणूक झाली

अव्यक्तआशादायककरोनाजाणिवजीवनकवितामुक्तक

कळते जगत जाताना

चांदणे संदीप's picture
चांदणे संदीप in जे न देखे रवी...
1 Feb 2022 - 5:40 pm

युगायुगांचे असते एकटेपण
लाखोंच्या सोबतीने जगताना
खोल खोल भासते आयुष्य
रितेपन भरून काढताना

अनामिक नात्याची वीण
दिसते कधी घट्ट बसताना
नकळत मग तुटते काही
तिथे मनापासून गुंफताना

डोळ्यादेखत ढळते, ज्यात
वेचले आयुष्य रचताना
हे असे घडू नये वाटते
नेमके तेच घडत असताना

पतंग विसरतो दाहकता
पिंगा घालून जळताना
आयुष्यही असते असेच
कळते जगत जाताना

- संदीप चांदणे

आयुष्यकविता माझीजाणिवकविता

पुरूष एक वाल्या कोळी.

कर्नलतपस्वी's picture
कर्नलतपस्वी in जे न देखे रवी...
13 Dec 2021 - 8:40 pm

पुरूष एक वाल्या कोळी
आयुष्यभर विणतो जाळी
पापाचा घडा मात्र
शेवटी त्याच्याच भाळी

जाळ्यात शिकार फसेल
म्हणून वाट बघत बसतो
कर्तव्य पुर्तीचा भ्रम
उगाच जपत आसतो
पुरूष एक वाल्या कोळी.....

तहान नाही भूक नही.
बसला होता नाक्यावर
डोक आलं जाग्यावर
जेव्हाआप्तानीं मारलं फाट्यावर

नारायण नारायण जाप करी
नारदाची आली स्वारी
ऐकुन विनंती वाल्याची
म्हणती,त्रेता मधे एकच होता
पुरूष एक वाल्या कोळी......

कलीयुगी सारेच वाल्या
एवढे राम कोठून आणू
नाही केवट नाही राम
ज्याचे ओझे त्यालाच घाम

आयुष्याच्या वाटेवरइशाराजाणिवदृष्टीकोनजीवनमान