ध्येय!

प्रत्येक दिस नसावा मृत्यूस याचणारा..
क्षणैक मेघनेसम दिपवून सर्व जावे! ... सुंदर !

अस्तित्व आज माझे उरले कुठे जराही..
मृद्गंध होऊनी मी सर्वां-उरी भिनावे!

कोमेजण्यात मजला कसलेच दु:ख नाही..(पण)
कुंजातल्या फुलासम बहरून नित्य यावे!

अप्रतिम!

क्रान्ति
सजदे में सर झुकाया तो मैंने सुनी सदा | कांटों में भी फूलो़ को खिलाता ही चला जा
अग्निसखा
रूह की शायरी

कित्येक जन्म सरले काट्यांत रोधलेले..(पण आता)
आभाळ न्हायलेली धरती मला खुणावे!!

खास! अप्रतिम शब्द आणि अप्रतिम कविता.
- (सर्वव्यापी)प्राजु
http://praaju.blogspot.com/

कविता आवडली.
(वाचक)बेसनलाडू

बऱ्याच दिवसांनी?

कविता, अतिशय आवडली. 'मनातले सल रुजून आता, त्यांचा झाला मरवा रे' ही बोरकरांची अप्रतिम ओळ आठवली तिसरं कडवं वाचून.

नंदनमराठी साहित्यविषयक अनुदिनी