चारचौघांत

चारचौघांत डोळे मिटून स्वस्थ बनायला मनाई आहे
चार लोकांत गेलं की सारखं बघावं लागतं
डोळे उघडून
नजर भिरभिरली नाही इकडं तिकडं
एखाद्याच्या कपड्यावरून , फर्निचर वरून , दाढीवरून
नवीन घेतलेल्या मोबाईल वरून
तर आपण अस्तित्वातच नसतो

नजर तर चालवावी लागतेच आणि तोंड सुद्धा
बोलत राहावं लागतं सारखं
चारचौघांत मौनाचं काम नाही
आपले विचार , कच्चे पक्के , आपली मतं ,
राजकीय , अराजकीय , सांस्कृतिक , असांस्कृतिक
बोलून दाखवावेच लागतात
आपलं असणं त्याशिवाय ध्यानात येत नाही कोणाच्या
मागचं सरकार , पुढचं सरकार , नवीन टूथपेस्ट
अमुक फ़िल्म , तमुक टेक्नोलोजी
अमक्याची फेसबुक कॉमेंट , तमक्याची गर्लफ्रेंड
पास्ता कसा बनवतात , शेअर बाजार ,
इकोनोमी , इकोलोजी
अशा कुठल्याही गोष्टीवर बोलत राहावं लागतं

मॉल मध्ये गेल्यावर सतर्कपणे वाचाव्या लागतात मालावरच्या सूचना
मनात आणावेच लागतात विविध डेंजर विचार ,
आपलं शोषण होतंय ,
आपल्यापेक्षा कमी काम करूनही, आपल्यापेक्षा मूर्ख
असणारा बॉस कसा मजेत पैसे कमावतो ,
बायकोची आवडती सिरीयल बंद झाली तर !! वगैरे
मनाला सारखं ढवळत ठेवावं लागतं

बाहेर छान सूर्यप्रकाश असला तरी चारचौघं घरी आले
किंवा चारचौघांच्या घरी गेल्यावर
खिडक्यांवरचे पडदे ओढून घ्यावे लागतात ,
घरातले भकभक कृत्रिम लाईट लावून
गप्पा माराव्या लागतात; भविष्याच्या
मग ते कुणाचंही असो
ऑफिसात असतील चारचौघं तर बाहेरच्या निसर्गाकडं डोळेझाक करून
वातानुकूलित हवेत प्रेझेन्टेशनं करावी लागतात
चारचौघांत आपले आपण होऊन राहता येत नाही

चारचौघात गेल्यावर एकदा तरी मोबाइल खणखणावा लागतोच
गेलाबाजार एखादा मेसेज तरी घ्यावा नाहीतर पाठवावा लागतो
चारचौघांना "एक्सक्यूज मी हं" असं म्हणून बाजूला जाउन
चपळ बोटांनी संदेश लिहावा लागतो
बोटे, कान , नाक , हात , पाय , भेजा असं सर्व सतर्क ठेवावं लागतं चारचौघांत

मग कधीतरी ही बाहेरख्याली डोळे , कान , नाक , हात , पाय, हृदय वगैरे बंद पडतात
आपण आपल्यात विरघळून जाण्याच्या सोहळ्याला चारचौघं मृत्यू म्हणतात
ते या बंद पडलेल्या कान , डोळे , पाय वगैरेंच्या समोर शोक करतात , भाषणं म्हणतात
चूप बसत नाहीत , मौन होत नाहीत
शरीराला मूठमाती देतात , जाळतात वगैरे

चारचौघांत आपलं आपण होऊन राहता येत नाही