तुझं माझं नातच आभासांचं
कधी खूप खूप खोल वाटणारं,
थेट जाउन हृदयाला भिडणारं,
काळजाला हात घालणारं,
पण कधी क्षणात उथळ होणारं,
अनोळखी वाटणारं !
मग खरं काय असतं ?
ते खूप खोलवर घाव घालणारं,
हृदयाला साद घालणारं ?
का पाण्याची वाफ व्हावी
त्याप्रमाणे क्षणात उडून जाणारं ?
शेवटी आभासच सारे !
त्यात खरं काय आणि खोटं काय !
तुझं माझं नातच आभासांचं
शब्दांशिवायच भावना बोलणारं,
मुकेपणानेच एकमेकांना साद घालणारं,
हुरहुर लावणारं, धुंदी आणणारं,
पण कधी कधी हे मुकेपणसुद्धा बोलेनासं होतं
निशब्दता पण अनोळखी होते.
मग खरं काय असतं ?
ते मुकेपणातून प्रेम बरसणं ?
की ती अनोळखी निशब्दता ?
शेवटी आभासच सारे !
त्यात खरं काय आणि खोटं काय !
प्रतिक्रिया
4 May 2010 - 1:04 pm | विशाल कुलकर्णी
पण कधी कधी हे मुकेपणसुद्धा बोलेनासं होतं
निशब्दता पण अनोळखी होते.
मग खरं काय असतं ?
ते मुकेपणातून प्रेम बरसणं ?
की ती अनोळखी निशब्दता ?>>>>>>>>
खरय, शेवटी आभासच सारे ! :-)
सस्नेह
विशाल
*************************************************************
आम्ही इथेही पडीक असतो "ऐसी अक्षरे मेळविन!"
4 May 2010 - 1:11 pm | वर्षा म्हसकर-नायर
विशाल, धन्यवाद.
आशा करते कि प्रतिक्रीया हा आभास नाही आहेत. :)
4 May 2010 - 1:14 pm | निरन्जन वहालेकर
तुझं माझं नातच आभासांचं
शब्दांशिवायच भावना बोलणारं,
मुकेपणानेच एकमेकांना साद घालणारं,
हुरहुर लावणारं, धुंदी आणणारं
छान ! ! कविता आवडली ! ! !
4 May 2010 - 1:38 pm | वर्षा म्हसकर-नायर
धन्यवाद निरंजन.
4 May 2010 - 9:05 pm | sur_nair
पाण्याची वाफ व्हावी
त्याप्रमाणे क्षणात उडून जाणारं
सुन्दर
4 May 2010 - 10:51 pm | वर्षा म्हसकर-नायर
प्रतिक्रीयेबद्दल धन्यवाद sur_nair