धपाटे- खास कोल्हापुरी!

पाकृ फोटोशिवाय अपूर्णच वाटते.. आता छान वाटले....
आम्ही लहान असताना धपाटे धपाटे म्हणून एकमेकांना छळायचो त्याची आठवण झाली!!!

वाह झक्कास आहे एकदम.

१ पेला तांदूळ, १ वाटी गहू, १ वाटी ज्वारी, १ वाटी हरभरा डाळ, २ टेबल स्पून धने, १ टेबल स्पून जिरे.

हे सार छानस भाजून घ्या. सर्व भाजत आल कि शेवटी धने अन मग आच बंद करून जिरे मिसळा. याच बारीक पीठ दळून आणा......

इथपर्यंत वाचत येउन अडकलो!

आता इथे परदेशात बारीक पीठ दळून कुठून आणायचं हो? तयार पीठं मिळतात तांदुळ, ज्वारी वगैरेची, त्यांत कणीक आणि डाळीचं पीठ घातलं तर चालायला हरकत नसावी, प्रमाण काय असावं?

खुमासदार लेखन. धपाटे पण रुचकर असावेत.

आता एक करा. जरा दोन चार मित्र मंडळींना फोन करुन,' धपाटे खायला' येण्याचा आग्रह करा. ते लोक बावरुन जाउन, "नको नको माझ्या वाटणीचे तुच खा" अस म्हणतील.

या वाक्यात गुरूजी (घासकडवी) दिसले. :)

नंदू

अपर्णातै कुठे फेडाल ही पापं ??

मस्त झालेत धपाटे . लवकरच करुन बघणार.

शन्का :

एकाच बाजुने भाजले तर कच्चे नाही रहात का???

वाव !!

हा पदार्थ खाउन कोणाचे धपाटे मिळत नाहीत ना !!! ;)

आमच्या शेजारील देशावरचे लोक असे धपाटे दसरा या सणाला करतात. एरव्ही हि करतात . मला खुप आवडायचे
म्हणुन ते माझ्या साठि राखुन मला ते देत असत . आता शेजार धर्म राहिलाय कुठे//

उद्याच सामान आणुन करायच विचार करतोय

मस्त! बहुतेक हे खाल्ले आहेत पण तेव्हा मी हा काय थालपीटचा प्रकार दिसतोय आज जरा वेगळा लागतोय असे म्हणुन संपवले असावे.

मस्तच आहे.

हे राज्य व्हावे ही तर श्रींची ईच्छा.

वा वा वा.. तोंडात खळकन पाणी आलं!...

कधी एकदा तुमचे हे कोल्हापुरी धपाटे करते असं झालंय.. आपण गाववाले.. तो चक्कीवाला नक्की कुठे आहे गं? ;)

मस्त! मल्टी ग्रेन थालिपिठ म्हणाना!

बाकी धपाटे हा तोंडानेदेखिल खायचा पदार्थ आहे हे नव्यानेच कळले!

अपर्णा, फोटो व पाकृ दोन्ही एकदम झक्कास!!! :-)

आयायायायायायायायाया... हिरव्या मिरचीचा गोळा कसला दिसतोय........... बाय.. दे.तु.भ.क.

कालच केले होतो , झाले चागले पण मिठ कमी पडल होते व थोडे कमि तिखट झाले मि दोन्ही बाजुनी भाजले होते

छ्या! हे असलं काही करायचं आणि आम्हाला खायला बोलवायचं नाही हे बरोबर नाही. तुम्ही ती फोन करायची स्टेप गाळली की काय? :-)

आमच्या शेजारी एक काकू राहत त्या बाजरीचे धपाटे करायच्या आणि अर्थातच चार पाच आमच्याकडे धाडायच्या.....अतिशय छान असायचे ते...

मी लहान होतो त्यावेळची गोष्ट-
एक दिवस आईने स्वयंपाक खोलीतून मला हाक मारली आणि विचारले, "आज कारले नि चपाती खाणार की धपाटे खाणार?" मी घाबरून म्हणालो, "कारले नि चपाती खातो". पण नंतर इतरांच्या ताटात धपाटे वाढलेले पाहून मला कळून चुकले की आई जेवणातल्या धपाट्यांविषयी विचारत होती आणि मला वाटले होते की गेल्या आठवड्यात, कारले खात नाही म्हणून आई माझ्यावर भडकली होती आणि हात ऊगारून म्हणाली होती, "पुढच्या वेळेस जर तू कारले खाल्ले नाहीस, तर 'धपाटे' खाशील!".
त्यावेळी मी झालेल्या शाब्दिक गोंधळाबद्दल स्वतःलाच दोष देत, मला न आवडणारी कडू कारल्याची भाजी मुकाट्याने खात बसलो होतो.

च्यायला...धपाट्यांसारखी चीज नाय बा. आता ते कसे करतात अन काय ह्याच्याबद्दल आपलं ज्ञान शून्य! आपल्याला माहितीये ते फक्त हादडायचं :)

मस्त सकाळी सकाळी सहा-साडेसहाला उठावं, अंगणात भुंकणार्‍या कुत्र्यांना सोडावं, त्यांच्यासोबत पळत पळत रानात जावं..तिथं त्या कुत्र्यांना मातीत लोळवावं, त्यांच्याशी मस्ती करावी आणि मग निवांत विहीरीत पोहत बसावं....कधीपर्यंत? घड्याळ गेलं खड्ड्यात..पोटात भुकेचा आगडोंब उसळेपर्यंत! मग ओल्या अंगानंच परत घराकडं येतायेता एखादा ऊस खात यावं आणि दारात पोचल्याबरोब्बर धपाट्यांचा खमंग वास यावा.......खल्ल्लास तिच्यायला! हातपाय धुवुन दे दणादण हादडायला सुरुवात. हे मुठमर खरड्याचा गोळा, सुगडभर दही आणि एकापाठोपाठ एक धपाटे....अगदी म्हातारीनं, "आता ऊठा मेल्यांनो..हात दुखायला लागले रांधून रांधून.." असं म्हणेपर्यंत खा खा करायचं आणि मागं बागेत जाऊन पडी टाकायची.....हॅट्ट तिच्यायला.... आठवणींनीच जीव कसनुसा झाला.